ศาสตราจารย์ นายแพทย์ วิจารณ์ พานิช

สังคมอุดมปัญญา คุณเอื้อแห่งชาติ

เครือข่ายแห่งอนาคต

 สังคมการเรียนรู้ ต้องเป็น เครือข่ายทางปัญญา เป็นการเชื่อมโยง ข้ามแดน ต้องมี สะพาน ข้าม หรือ เชื่อมกันเอง เพราะสนุก สุข และ ประเทืองปัญญา เช่น ที่มหาชีวาลัยอีสาน ของ ท่านครูบาสุทธินันท์ มีกลไก กระบวนการเชื่อม เช่น งานมหกรรม KM ภูมิภาค มีช่างเชื่อม

 มีการเปลี่ยนบทบาท

 จาก คุณอำนาจ เป็น คุณอำนวย

 จากการจัด Training เป็น ส่งเสริม อำนวยความสะดวกในการ Learning

 จากผู้รู้ เป็นผู้เชื่อมโยง ความรู้

 จากผู้ ทำงานฉาบฉวยเป็นเรียนรู้ที่ลุ่มลึก เนื่องเกิดจากการปฏิบัติ

 เปลี่ยนจากโปรแกรม เป็น เครือข่าย เพื่อความต่อเนื่อง

 เปลี่ยนจากการวัดในการใช้เงินเป็น "หาปัจจัย แห่งความสำเร็จ"

 มหาวิทยาลัย เปลี่ยนบทบาท วิจัย เพื่อ "ยกระดับ ความรู้" นำความรู้ ไป ลปรร กับชุมชน

 มหาวิทยาลัย ต้องเป็น สมาชิกเครือข่ายทางปัญญา มีวิธีการสร้าง ต่อยอดทางความคิด เรียกว่า สร้าง Basic Knowledge จาก Technology

 ปัญญา ไม่ใช้ ความรู้มาก รู้ลึก รู้กว้าง เปลี่ยนเป็น ความสามารถในการใช้วิจารณญาณต่อความรู้ รู้ว่า ความรู้เก่าไปหรือยัง เป็นความรู้ หรือ มายา การตัดสินเรื่องความรู้ ที่สำคัญ คือ

 ปัญญาที่แท้ คือ ทัศนคติ และ ปฏิบัติการ หรือ ดำเนินการที่เหมาะสมกับ สถานการณ์ นั้นๆ เป็น "ปัญญา ทำได้" 

 ฅน ที่มีคุณค่าในองค์กร คือ Talent คือ ทัศนคติ เชิงบวก มนุษยสัมพันธ์ดี ซื่อสัตย์ ขยัน อดทน สู้งาน เรรียนรู้ได้เร็ว

 สรุป KM คือ เครื่องมือ สร้าง ปัญญาที่แท้จริง

 ต้องมีปัญญา รวมหมู่ ที่เรียก Collective Wisdom

 บทบาท ของผู้บริหารต้องเข้าไปร่วมวง ร่วมฝัน ร่วมตีความ ผู้บริหารต้องมีทักษะ ปัญญา รวมหมู่ ทักษะเชื่อมโยงระบบภายใน และ ภายนอก 

 ผู้บริหารต้องทำให้เกิด Collaboration คือ ปัญญาร่วมมือ อย่ามีแต่การแข่งขัน คลื่นลูกที่ ๔ อย่าเอาแต่แข่งขันกัน

 ศัตรู ที่แท้จริง คือ ความซับซ้อน ความเปลี่ยนแปลง

 สรุป

 สังคมแห่งการเรียนรู้ ต้องเป็นสังคมเปิด มีพลังเครือข่าย มีความมุ่งมั่นสูง การเรียนรู้ที่ทรงพลัง คือ การเรียนรู้ที่ใช้ "พลังสาม" คือ INN และ เป็นการเรียนรู้เชิงบวก เน้น ที่การปฏิบัติ เป็น การคิดเชิงระบบ หรือ System Thinking

JJ2007