บล็อก ปรัชญาหนังตะลุง ว่างเว้นบันทึกเพิ่มเติมมานานแล้ว สาเหตุตอนแรกคงจะมีธุระสำคัญ (นานจนจำไม่ได้) แล้วก็ปล่อยเลยตามเลย... ทั้งที่เมื่อแรกเขียนนั้น ตั้งใจว่าจะไปสัมภาษณ์นายหนังและค้นคว้าเพิ่มเติม เมื่อยังไม่มีโอกาสก็เก็บไว้ก่อน....
มีเรื่องราวท้องถิ่นอีกหลายประการ ซึ่งบางครั้งหวลรำลึกถึงแล้วใคร่จะนำมาบอกเล่าใน Gotoknow นี้... แต่ไม่รู้จะลงในบล็อกใดเพราะไม่ตรงกับชื่อที่ตั้งไว้ ดังนั้น จึงได้ขยายกรอบบล็อกนี้ กล่าวคือ จาก ปรัชญาหนังตะลุง สู่ ปรัชญาปักษ์ใต้ บ้านเรา....
เรื่องปรัชญาหนังตะลุงก็ยังคงมีอยู่ แต่เป็นเพียงส่วนหนึ่งของปรัชญาปักษ์ใต้เท่านั้น กล่าวคือ เมื่อใดที่สบช่องโอกาส (เจอนายหนัง พบหนังสือ หรือความคิดผุดขึ้น) ก็จะำนำมาเล่าต่อไป...
............
เรื่องราวชาวใต้ใน Gotoknow นี้ ก็มีผู้เล่าอยู่หลายท่านแล้ว เช่น อาจารย์ เม้ง สมพร ช่วยอารีย์ เล่าภาษาถิ่นปักษ์ใต้ไว้ในบล็อก ลานคำใต้ : แหลงใต้วันละ(หลาย)คำ เป็นต้น ซึ่งผู้เขียนก็แวะเวียนไปเยี่ยมเป็นบางครั้งบางคราว...
บล็อกปรัชญาปักษ์ใต้ นี้ จะนำเสนอเรื่องราว ข้อคิด หรือมุมมอง เกี่ยวกับปักษ์ใต้บ้านเรา ตามที่ผู้เขียนเคยพบ เคยเห็น หรือเคยฟังมา... ซึ่งอาจเป็นด้าน ภาษา ประเพณี ค่านิยม หรือกีฬาพื้นบ้าน เป็นต้น... ตามแต่ว่าสิ่งใดจะผุดขึ้นมาในคลองความคิด และต้องการจะเขียนบอกเล่า.... ประมาณนั้น
ดังนั้น จึงขอเชิญผู้สนใจสามารถติดตามและพูดคุยได้ตามโอกาส
ไม่มีความเห็น