ไม่ได้ตั้งใจทำให้มันวุ่นวายเลยจริงจริ๊ง ตั้งใจจะไปอ่านหนังสือที่ Study Room ในมหาลัยกะแป๊ปเฉยๆ แต่มันก็อดเม้ากันไม่ได้นี่นา
คุยไปคุยมา แป๊ปตัวดีก็หยิบสเปรย์พริกไทยขึ้นมา ว่าพี่ชายซื้อให้ก่อนมาเรียนเมืองนอก
แป๊ป: นี่ๆแก ตอนก่อนมาชั้นเคยลองฉีดแล้วนะเว้ย พอฉีดแล้วก็เดินหนีไป แต่แกเชื่อไหมว่าผ่านไป 10 นาทีผ่านไปเราเดินกลับมาที่เดิมนะ สักพักก็เริ่มรู้สึกเหมือนๆมีเม็ดที่คอว่ะ มันแรงนะเนี่ย ถ้าเราโดนคนร้ายประชิดตัว แล้วเราฉีด เราจะไม่แย่ไปด้วยเหรอ
ฟ้า: แล้วมันทรมานไหมแก
แป๊ป: ไม่หรอก เพราะเราฉีดนิดเดียว แล้วผ่านไป 10 นาทีแน่ะกว่าจะเดินกลับมา เรามาลองฉีดกันไหม (น่านๆๆๆ มันเริ่มหาเรื่อง)
ฟ้า: ไม่เอาหรอกแก จะเล่นทำไม (คนดีนะช้านนน)
แป๊ป: แต่มันแค่ 10 นาทีมันก็หายแก นี่ไงแกมานั่งฝังเดียวกะชั้น แล้วฉีดไปตรงมุมโน้น (น่านนน เสนอแนะ)
ฟ้า: ไม่เอาหรอก ถ้าจะฉีดไปฉีดข้างนอกดีกว่า (เป็นไปด้วยแล้วคร้าบบบพี่น้อง)
แป๊ป: เออๆ เอาดิ แกลองฉีดดู
จากนั้นฟ้ากับแป๊ปก็เปิดประตูออกไป คือไปนั่ง Study room กันที่ตึกเรียนชั้นสาม เป็นห้องเฉพาะให้ไปอ่านหนังสือหรือทำรายงานเป็นส่วนตัวดี มีห้องพัก Professor และห้องเรียนอยู่ด้วย
แล้วฟ้าก็ฉีดครั้งแรก "ฟี้........"
แป๊ป: ฮ่าๆๆๆ ฉีดแรงๆดิแก
ฟ้า: ชั้นมันผู้หญิงบอบบางแรงน้อยนี่ยะ เชอะๆๆ
แล้วฟ้าก็ฉีดไปฟึดนึง เป็นละอองขาว ไม่มีกลิ่น แล้วก็ปิดประตูมานั่งกิ๊กกั๊ก หัวเราะสมใจอยากกัน
ผ่านไปประมาณ 1 นาที
ฟ้า: แกๆๆๆ ชั้นรู้สึกเป็นเม็ดๆที่คอว่ะ ว่าแล้วก็หยิบน้ำมากินใหญ่เลย
นังแป๊ปยังนั่งหัวเราะ เพราะนึกว่าเล่นมุข แปปเดียวเท่านั้น
แป๊ป: เออว่ะแก ชั้นก็ด้วย
ฟ้า: ออกไปข้างนอกกันดีกว่าแก
แป๊ป: ถ้าเปิดประตูแล้วมันเข้ามาล่ะแก
ฟ้า: ก็ดีกว่าอยู่ในนี้ละกันนะแก ไม่ไหวแล้วโว้ยยย
จากนั้นก็จู๊ดเข้ามาในห้องน้ำกัน เริ่มสำลักกันใหญ่ ฟ้าก็เอาน้ำมาล้างๆจมูก หัวเราะฮากันสุดๆๆๆ แถมได้ยินเสียงคนข้างนอกเริ่มจามก็ไม่คิดอะไร หัวเราะกันต่อไป สักพักก็คิดว่ามันคงหมดไปแล้วล่ะก็เดินออกมาจากห้องน้ำกัน แต่ออกมาได้หน่อยก็ไม่ไหวแล้ววววววว วิ่งทั้งไอ ทั้งหัวเราะกลับมาเข้าห้องน้ำกัน จากนั้นทั้ง floor คร้าบบบบพี่น้อง เป็นกันใหญ่เลย
ฟ้า: แก เราควรจะออกไปนอกตึกหาอากาศบริสุทธิ์กัน
เลยลงมาข้างล่าง ยืนสูดอากาศนอกตึกกัน โดยไม่รู้เลยว่าข้างในเป็นไง ตอนเดินออกมาก็สงสัยแล้วนะ ทำไมมีพี่ยามเยอะจัง ตั้งสามคน ปกติมีคนเดียว ก็ยืนๆอยู่ประมาณ 10 นาทีก็คิดว่าไม่มีไรแล้วกลับเข้าตึกกันดีกว่า
พอขึ้นลิฟต์ไปถึงชั้น 3 กำลังจะเดินออกจากลิฟต์ พี่ยามก็วิ่งมาพร้อมกับบอกว่า
พี่ยาม: อย่าออกมาอีหนู อย่าออกมา มันมีแก๊สอะไรไม่รู้
เวรล่ะสิ สเปรย์พริกไทยช้านนนเอง แต่ตอนนั้นทำได้แค่มองหน้ากันแล้วก็แอบหัวเราะ เพราะมีพี่ยามอยู่ในลิฟต์อีกคน ตอนนั้นมันขำจริงๆอ่ะ เหมือนเป็นตัวป่วน พอลงมาถึงข้างล่าง
แป๊ป: แก ชั้นเอาสเปย์พริกไทยวางไว้บนโต๊ะ
ฟ้า: ไม่ได้การแล้วแก มานี่ วิ่งขึ้นบันไดกัน ต้องไปเก็บของแล้วแก
ขึ้นไปก็รีบบบบบบบเก็บของกันใหญ่ โดยไม่ได้รู้เลยว่าเค้าเกณฑ์คนลงมาทั้งชั้นเลย แล้วก็จะลงลิฟต์ พอลิฟต์เปิดมาก็เจอพี่ยามคนที่ไล่ลงน่ะ
พี่ยาม: อ้าวววว บอกว่าอย่าออกมา ทำไมขึ้นมาล่ะ เนี่ยมันมีแก๊สอะไรไม่รู้
ฟ้า: เหรออออ เป็นแก๊สเหรอ (ตีหน้าตายสุดชีวิต)
พอออกมานอกตึกเลยได้รู้ว่าเค้าเกณฑ์คนออกมาทั้ง floor เพราะทุกคนยืนออกันอยู่หน้าตึก ฟ้ากับแป๊ปก็ปรู๊ดไปขำ เอ๊ยยย ไปอ่านหนังสือกันต่อที่ห้องสมุดแทน ขำกันอุจจาระแตกอุจจาระแตน
ตอนนั้นมันขำจริงๆนะ แต่มาคิดๆดู ทำอะไรลงไปเนี่ย ฝรั่งยิ่งตื่นตูมกันด้วย เกิดเค้าเรียกรถดับเพลิงมาทำไงเนี่ย เลยย้อนกลับไปดูที่เกิดเหตุอย่างเนียนๆ เพราะกลัวว่าเค้าจะมีกล้องวงจรปิดอ่ะดิ แถมฟ้าเป็นคนฉีดอีกตะหาก ปรากฎว่าเหตุการณ์เรียบร้อยปกติดี ไม่มีกล้องใดๆซ่อนอยู่ อิอิ
เฮ้อออออ ไม่น่าเลยตรู -__-"
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
ฟ้าหายไปปฏิบัติภารกิจนางงามมาค่ะ อิอิ
เปิดเทอมใหม่แล้ว ยุ่งๆน่ะค่ะ เทอมนี้เรียนวิชาที่ไม่ค่อยเข้าใจด้วย เลยห่างหายไปนานมากเลย แต่ยังแอบแวะเวียนมาอ่าน บันทึกของทุกท่านอยู่เรื่อยๆนะคะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ ถ้าแอ๊ะได้มาอ่านคงต้องแซวว่าอ.ขจิตมาเป็นคนแรกอีกแล้วแน่ๆเลย
แวะมาเยี่ยมค่ะ สบายดีนะคะ แถวนี้อากาศหนาวมากเลย
ทางโน้นเป็นไงมั่งคะ เรียนหนัก+หนุก ไม๊คะ
ยังระลึกถึง ว่าที่คุณครูอยู่เสมอนะคะ