อาจจะช้าไปเล็กน้อยที่เข้าร่วมชุมชน GotoKnow.org ช้าไปนิด แต่ดีกว่าไม่เริ่มเลย ใช่หรือเปล่าค่ะ
เมื่อ 19 ม.ค. 49 ที่ผ่านมาได้มีโอกาสแลกเปลียนเรียนรู้เรื่อง km และ QA กันที่ มน. ต้องขอขอบคุณ อ. วิบูลย์ และ ชาวคณะ วิทยาศาสตร์การแพทย์ citcom ที่ได้ให้การตอนรับและเล่าให้ ชาว มก. ได้เห็นวัฒนธรรมที่น่าสนใจของ มน.
ซึ่งคาดว่าเหล่า ชาว QA KU จะได้มีบทความพร้อม blog ต่าง ๆ เกิดขึ้นใน gotoKnow เร็ว ๆ นี้
ยินดีกับการเริ่มต้นของอาจารย์ด้วยครับ
ดีใจครับที่ได้พบกับอาจารย์แบบ B2B ผมต้องขอโทษด้วยที่พบช้าไปหน่อย (ความจริงมากเลยละ)
อาจารย์คะ "ความสำเร็จมีอยู่ตลอดทางที่จะไปค่ะ" ที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เข้าร่วมเป็นเครือข่ายการจัดการความรู้ของมหาวิทยาลัย มา 1 ปีเต็ม และผู้ที่พัฒนา ระบบ blog ; gotoknow เองเป็นคนของเรา แต่ใน มอ.เองมีคนใช้ blog โดยการอ่านมาก เขียนน้อย ดิฉันคิดว่าระยะนี้เป็นระยะของการสร้างวัฒนธรรมการเขียน การเล่า การถ่ายทอด ซึ่ง ศ.นพ.พิเชฐ อุดมรัตน์ เขียนไว้ในบทความ "การจัดการความรู้ในคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ระยะที่ 1" หัวข้อ "การจัดการความรู้ ในมุมมองของการข้ามวัฒนธรรม" ตารางที่ 1 เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างสังคมไทยกับสังคมต่างประเทศ และยังมีประเด็นการลักษณะทำงานขององค์กรด้วย (รายละเอียดมีใน เวบไซด์ คณะแพทยท์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ มุม KM) เราต่างมีประเด็น ทำอย่างไรให้คนใช้ BLOG เพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ในหลาย ๆ ที่ค่ะ วันหลังทาง มอ.จะจัด "ปัจจัยส่งเสริมให้เกิดความสำเร็จของการใช้ BLOG" จะเรียนเชิญทาง มก. มาร่วมค่ะ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นของ คุณเมตตา วัฒนธรรมของการเป็นอาจารย์ส่วนหนึ่งด้วยมังค่ะ
ได้เคยถาม อ. ประพนธ์ ตอนมาบรรยายที่ มก. ว่า การจัดการความรู้นี้นำมาใช้ กับกลุ่มอาจารย์ได้หรือไม่ อาจารย์ก็ตอบเลี่ยง ๆ ว่าส่วนใหญ่ที่ประสบความสำเร็จจะเป็นบุคลากรสายสนับสนุน
ยังสนใจ Model ของคณะแพทย์อยู่เหมือนกันว่าใครคือผู้มีส่วนร่วมมากที่สุดระหว่างแพทย์กับพยาบาล
แต่เรื่องแบบนี้บันทึกไว้ก็ไม่ค่อยได้ประโยชน์เท่าไร
ซึ่งก็กำลังรอว่า Blog ของสำนักประกันฯ จะเกิดได้อย่างไร ซึ่งวัตถุประสงค์อยากให้เจ้าหน้าที่ได้เขียนเรื่องที่เกิดจากการทำงาน แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยมีคนอ่านเท่าไร
ละครเกาหลีเรื่อง แดจังกึม มีเรื่องดี ๆ สอนอยู่หลายอย่างด้วยกันนะคะ การจดบันทึกเป็นเรื่องสำคัญ และ บันทึกในอดีตก็มีประโยชน์ต่อปัจจุบันเช่นกัน
ในการศึกษาประวัติศาสตร์ของไทยเราก็จะต่างมุมนะ ไม่ทราบเหมือนกันว่ายังสอนกันแบบท่องจำหรือไม่
