ในชีวิตของคนเรานั้นถ้ามีแต่ความฉลาดทางปัญญา (ไอ.คิว.) สูงอย่างเดียว คือ เก่งอย่างเดียว จะประสบผลสำเร็จในการดำเนินชีวิตนั้นเป็นไปได้ยาก เหมือนดังคำกล่าวที่ว่า“ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอดก็มีถมไป” เพราะฉะนั้น คนที่ประสบผลสำเร็จในด้านการเรียน ใช่ว่าจะประสบผลสำเร็จในการดำเนินชีวิตเสมอไป ความสำเร็จในการดำเนินชีวิต อาศัยความฉลาดทางปัญญา เป็นผลมาจากความฉลาดทางอารมณ์(อี.คิว) ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้เติบโตมีชีวิตที่ประสบความสำเร็จในทุกด้านอย่างแท้จริง
ฉะนั้น ผู้ที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตนั้น พึงเป็นผู้ที่มีทักษะชีวิต ซึ่งประกอบด้วยคุณธรรม จริยธรรม มีความรับผิดชอบ และมีความเป็นผู้นำ สามารถปฏิบัติงานร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพ และมีการพัฒนาตนเองให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงของสังคมและสิ่งแวดล้อมอยู่เสมอ เป็นต้น
จากคุณลักษณะดังกล่าวจะเห็นได้ว่าการมีความรู้ทางวิชาการหรือการเรียนในชั้นเรียนอย่างเดียว ไม่สามารถที่จะทำให้คนเรามีคุณลักษณะดังกล่าวได้ ดังนั้น ผู้ที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตได้จึงจะต้องฝึกพัฒนาทักษะชีวิตด้านต่างๆ ด้วย เช่น การฝึกการอยู่ร่วมกับผู้อื่นโดยเข้าร่วมชมรมต่างๆ การทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น การฝึกอบรมเพิ่มเติม เป็นต้น ถ้าเป็นนักศึกษาการทำกิจกรรมเสริมหลักสูตรจะเป็นอีกทางหนึ่งที่จะพัฒนาในจุดนี้ได้มาก อันจะส่งผลให้ประสบความสำเร็จในชีวิตต่อไป
***********