ฟังข่าวเมื่อวาน มีใจความว่า
"ผู้โดยสารบนรถประจำทางสายปัตตานี-ยะลา ถูกยิงเสียชีวิต ผู้ยิงเป็นผู้ก่อการร้ายที่ต้องการแบ่งแยกดินแดน"
จริงๆแล้วสงสารผู้ตาย และอาจมีผู้ได้รับลูกหลงด้วย แต่ที่แน่ๆคนอยู่บนรถคงขวัญเสียไปหลายวัน น่าเศร้าครับ
ความจริงการฆ่ากันมันไม่เป็นผลดีกับใครทั้งนั้น มีแต่สูญ-สูญเสีย ไม่อยากให้ฆ่ากันครับ รักกันดีกว่าครับ
ผมมองว่าหากต้องการให้สงบ ไม่มีการฆ่า อย่างเดียวครับต้องใจกว้าง เอาหลักศาสนามาใช้ครับ พุทธสอนไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต อิสลามสอนไม่ฆ่าผู้อื่นเช่นเดียวกัน(รายละเอียดของการฆ่าคงไม่ขอกล่าวถึงครับ)
หลังจากนั้นมองที่เบื้องหลัง ความเป็นมาของเชื้อชาติครับ ผู้ต้องการปลดปล่อยปัตตานี ควรหาทางที่ดีกว่านี้ มิใช่การฆ่า ขณะที่สหประชาชาติก็ควรหามาตรการดูแลกรณีประเทศที่เคยถูกยึดอำนาจหากต้องการปกครองตนเอง
หากมองที่ศาสนาแล้ว ถ้าพุทธไม่ยึดติดเยอะ คืนดินแดนให้เขาปกครองตามเดิม คงจบครับ แค่นี้เองครับ จะไม่มีคำก่อการร้าย การแบ่งแยกดินแดน หากต้องการสันติจริงๆ ที่เห็นสันติปลอมๆครับ แต่ศักดิ์ศรี ผลประโยชน์มันมากกว่าศาสนา ก็เป็นเช่นนี้แหละ กลุ่มปลดปล่อยก็มีผลประโยชน์เช่นเดียวกัน บนผลประโยชน์คนละอย่าง ก็ไม่มีสันติ
ผมขออนุญาตแสดงความคิดเห็นสักนิดหนึ่งนะครับว่า
ถ้าอาจารย์ให้มุมมองว่าปัจจุบันสามจังหวัดถูกปกครอง โดยใช้ฐานของศาสนา ว่าตอนนี้ศาสนาพุทธปกครองอยู่แล้วควรสละให้มุสลิมปกครอง ผมว่า อันนี้เป็นความเข้าใจที่อาจไม่สอดคล้องกับความจริงสักเท่าไร
ในมุมมองของทางรัฐศาสตร์อิสลามก็มีแนวคิดในการสร้างรัฐที่ต่างจากมุสลิมในสามจังหวัดบางกลุ่มกำลังกระทำอยู่ตอนนี้เหมือนกัน
ผมขอยกตัวอย่างนะครับ
ดังนั้นถ้าในมุมมองของผมเกี่ยวกับสามจังหวัดนี้ ผมว่า ไม่ควรใช้ฐานของศาสนามาเป็นข้ออ้างอย่างนี้ครับ
ขอบคุณครับสำหรับความคิดเห็น ทำให้มองภาพกว้างยิ่งขึ้น แต่ผมมิได้มองที่การตั้งรัฐในทัศนะอิสลาม หรือศาสนาอะไรหรอกครับ เพียงแค่อยากเห็นโลกสงบสุข(ซึ่งจริงๆแล้วมันเป็นไปได้ยาก) อยากให้ชาวพุทธใจกว้าง เมื่อมองหลักการของพุทธแล้วก็มีความสันติ มีรักสามัคคี ในเมื่อเขาอยากได้เมืองก็ให้เขาไป การใจกว้างผมมองว่ามีค่ามากมายมหาศาลครับ แต่อย่างไรก็ขอบคุณครับ