เราตกลงกันว่า จะพยายามให้วันอาทิตย์เป็นวันครอบครัว แต่วันอาทิตย์ที่ 26 ส.ค. 50 เป็นอาทิตย์ที่แปลก คือแยกย้ายกันไป แล้วมารวมกัน
ภรรยาออกไปที่รามาฯ เขานัดไปกินเลี้ยงฉลองวันเกิดที่ปากน้ำ ผมไปบ้านลูกสาวที่ลาดพร้าว เพื่อประชุมมูลนิธิพูนพลัง ซึ่งลูกชายที่เพิ่งกลับจากอเมริกาเข้าร่วมฟังด้วย ผมได้มีโอกาสตั้งคำถามว่า ทำงานแบบนี้มา 4 ปี มองเห็นลู่ทางวิธีทำงานใหม่ๆ เพื่อ empower ชุมชนชนบทให้เข้มแข็งเป็นตัวของตัวเองอย่างไรบ้าง
แล้วผมกับลูกชายออกไปจุฬาฯ ลูกชายมีนัดกับคุณณัฐฬส และคุณวิศิษฐ์ วังวิญญู ที่สยามพารากอน ผมไปดูละครนิเทศ จุฬาฯ เรื่อง “เปิด (กระ) โปงคอนแวนต์” ที่พีต ลูกชาย ดร. ประพนธ์ เล่นเป็นตัวเอก (เป็นผู้หญิง) แสดงได้ดีมาก ร้องเพลงเพราะมาก และแต่งเพลงเองด้วย ผมติดใจความสามารถด้านการแสดงของเหล่าตัวเอกทั้งหลาย ที่บทแสดงตรงกันข้ามกับชีวิตจริง
รีบกลับออกไปรับลูกชายที่หน้ามาบุญครอง แล้วไปเอาลองกองที่ สคส. ดร. รุ่งฝากมาให้จากยะลา ตั้งแต่วันศุกร์ ซึ่งผมไปประชุมที่สวนสามพราน แล้วรีบกลับบ้านที่ปากเกร็ด เพื่อรวมครอบครัว ลูกๆ เขานัดเลี้ยงวันเกิดแม่อายุครบ 64 ปี แล้วยกขบวน 6 คน ไปที่ร้านริมน้ำ หลังวัดกู้ โดยลูกชายเป็นคนเลือกร้าน ได้คุยกันสนุกสนาน
เป็นวันอาทิตย์ที่ไม่นิ่งสำหรับผม ตามปกติผมใช้วันอาทิตย์ในการทบทวนเรื่องราวต่างๆ แต่อาทิตย์นี้ใช้ในการรับเข้ามากกว่าเคี้ยวเอื้อง
วิจารณ์ พานิช
27 ส.ค. 50
ไม่มีความเห็น