ฝากข้อคิด..การจัดงานวันเกิด

ใครได้..ฝากไปคิด

         งานวันเกิดยิ่งใหญ่ใครคนนั้น  ฉลองกันในกลุ่มผู้ลุ่มหลง

หลงลาภยศสรรเสริญเพลินทะนง  วันเกิดส่งชีพสั้นเร่งวันตาย

      อีกมุมหนึ่งซึมเหงาน่าเศร้าแท้  หญิงแก่แก่นั่งหงอยและคอยหา

โอ้วันนี้ในวันนั้นอันตราย  แม่คลอดสายโลหิตแทบปลิดชนม์

     วันเกิดลูกเกือบคล้ายวันตายแม่  เจ็บท้องแท้เท่าไรก็ไม่บ่น

กว่าอุ้มท้องกว่าคลอดรอดเป็นคน  เติบโตจนบัดนี้นี่เพราะใคร

   แม่เจ็บเจียนขาดใจในวันนั้น  กลับเป็นวันลูกฉลองกันผ่องใส

ได้ชีวิตแล้วก็เหลิงระเริงใจ  ลืมผู้ให้ชีวิตอนิจจา

        ไฉนเราเรียกกันว่าวันเกิด  วันผู้ให้กำเนิด จะถูกกว่า

คำอวยพระที่เขียนควรเปลี่ยนมา  ให้มารดาคุณเป็นสุข จึงถูกแท้

       เลิกจัดงานวันเกิดกันเถอะนะ  ควรแต่จะคุกเข่ากราบเท้าแม่

รำลึกถึงพระคุณอบอุ่นแด  อย่ามัวแต่จัดงานประจานตัว

                                             (...ดอกไม้ใกล้หมอน..)