รำลึกพระคุณครู


เนื่องในโอกาสวันครูนี้ ผมขอกราบอาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายโปรดช่วยดลบันดาล ประทานพรให้คุณครูทุกท่านมีความสุขความเจริญ มีพลังในการอบรมสั่งสอนลูกศิษย์ให้เป็นคนดีของสังคมไทยตลอดไปครับ

           ในชีวิตของเด็กบ้านนอกอย่างผม หากไม่ได้ครูช่วยชี้ทางสั่งสอน ก็คงไม่สามารถก้าวมาอยู่ ณ จุดนี้ได้ ก็คงจะทำงานตามอย่างครอบครัวคือเป็นชาวไร่จนๆคนหนึ่งที่ต้องทำงานกลางแดดเปรี้ยงและถูกเอารัดเอาเปรียบจากพ่อค้าคนกลางรับซื้อพืชไร่เหมือนกับที่พ่อแม่เคยเป็น โอกาสในการทำงานอย่างที่ทำในปัจจุบันคงไม่มี

            เนื่องในวาระครบรอบ 50 ปี วันครูในปี 2549 นี้ ให้สมกับคำขวัญวันครูที่ว่า "ครูดีเป็นศรีแผ่นดิน ศิษย์ทั่วถิ่นศรัทธาบูชาครู"  ผมขอถือโอกาสนี้รำลึกพระคุณครูผู้อบรมสั่งสอนจนผมได้มีอาชีพและได้ทำงานเป็นประโยชน์ต่อสังคมได้ในวันนี้

             ผมไม่ได้เรียนชั้นอนุบาลเพราะโรงเรียนในหมู่บ้านำไม่มีอนุบาล มีชั้น ป. 1 เลย ผมเรียนเร็วกว่าเกณฑ์ไป 1 ปีเพราะแม่จำผิดคิดว่าผมเกิดปี พศ. 2511 พอไปเรียนชั้นมัธยมกับเพื่อนๆ เขาบอกว่าแม่ผมทันสมัยให้ลูกเรียนเร็วกว่าเกณฑ์ แต่จริงๆไม่ใช่เพราะสมัยนั้นเวลาเข้าโรงเรียนก็ไม่ได้เคร่งครัดเรื่องวันเดือนปีเกิดนัก และที่บ้านยายมีหลานหลายคนก็จะนับเรียงๆกันไปว่าใครเกิดก่อนหลังตามลำดับ

              ผมเรียนชัน้ประถมศึกษา 1-6 ที่โรงเรียนบ้านป่ากุมเกาะ โรงเรียนประจำหมู่บ้านอยู่ติดกับวัดท่าเกย ผมจึงเป็นทั้งนักเรียนและเด็กวัดไปพร้อมๆกัน น้า อาคนไหนบวชเป็นพระก็ตามไปเป็นลูกศิษย์ด้วย ผมขอระลึกถึงคุณครูประจำชั้นที่ได้อบรมสั่งสอนผมมา เป็นฐานของการเติบโตมาเป็นหมออยุ่ทุกวันนี้  ดังนี้ครับ

ป.1 คุณครูรวย  เพียรทำ

ป.2 คุณครูพจน์  ม่วงวงศ์

ป.3 คุณครูอิ่ม ฉาดฉาน

ป.4 คุณครูพจน์ ม่วงวงศ์

ป.5 คุณครูสันติภาพ  ประหลาดเนตร

ป.6 คุณครูณรัตน์  ช่วงโชติ

         พอมาอยู่ชั้นมัธยมต้องเข้าไปเรียนที่ตัวอำเภอสวรรคโลก เรียนที่โรงเรียนสวรรค์อนันต์วิทยา (เกิดจากการรวมโรงเรียนชายหญิงเข้าด้วยกันคือโรงเรียนสวรรควิทยาและโรงเรียนอนันตนารี) พอมาอยุ่ที่สวรรค์อนันต์ เปลี่ยนสรรนามเรียกจากครูเป็นอาจารย์ ผมก็ไม่เข้าใจทำไมต้องเปลี่ยน แต่ก็เรียกตามเขาไปเรื่อยๆ แต่ผมคิดเอาตอนโตว่าคำว่า "ครู" น่าจะขัลงกว่าในความรู้สึก แต่อาจารย์ที่โรงเรียนมัธยมก็ใช้คำว่า"ครู" เวลาพูดกับลูกศิษย์เสมอ ไม่ได้ใช้คำว่าอาจารย์ อาจารย์ประจำชั้นดูจะสนิทกันน้อยลงไปบ้างเมื่อเทียบกับชั้นประถมเพราะมีการเปลี่ยนอาจารย์ผู้สอนเป็นรายวิชา แต่ตอนชั้นประถมสอนคนเดียวเลย

          ขอระลึกพระคุณครู ถึงอาจารย์ประจำชั้นในระดับมัธยม ดังนี้ครับ

ม. 1 อาจารย์กัญญารัตน์ วชิรเมธี

ม.2 อาจารย์พรทิพย์  น้อยวงศ์

ม.3 อาจารย์ศิริพร  บุญชนาวิน

ม.4 อาจารย์เกศกนก ศรีทรงวุฒิ

ม.5 อาจารย์ทวีป เหล็กขำ

ม.6 อาจารย์ประชา เยาวรัตนประเสริฐ

         นอกจากอาจารย์ประจำชั้นแล้ว อาจารย์ที่สอนวิชาต่างๆก็มีความเมตตาต่อผมมาก ในเวลาเรียนผมไม่เคยนั่งหลับเลยไม่ว่าจะเป็นวิทยนาศาสตร์หรือสังคมศาสตร์หรือแม้แต่วิชาอาชีพต่างๆเช่นเกษตร เป็นต้น มีอาจารย์หลายท่านที่ช่วยชี้แนะด้านต่างๆ เช่นอาจารย์เบญจา อ.สุวกุล อ.ฉวี อ.ถนอมพันธ์ อ.วีระ อ.สมบัติ อ.พดล อ.เพ็ญศรี อ.เอนก และอีกหลายๆท่าน หากเขียนทั้งหมดก็เกือบทั้งโรงเรียนเลย หลายท่านไม่ได้สอนโดยตรงหรือเป็นอาจารย์ประจำวิชาแต่ก็ได้ให้ความเมตตาต่อผมอย่างมาก

          และที่ผมจะไม่กล่าวถึงไม่ได้เลยอีก 3 ท่านคือ

          อาจารย์ศรัณยา เรืองวาณิชยกุล อาจารย์ภาษาอังกฤษที่ใจดีมาก อบรมสั่งสอนเรื่องความดีความงามให้ประพฤติปฏิบัติด้วยไม่ใช่แค่สอนภาษาอังกฤษอย่างเดียว ตอนที่ผมไปเรียนแพทย์ที่เชียงใหม่ อาจารย์ศรัณยาก็เป็นผู้ที่เซนต์ค้ำประกันให้ผมด้วย

          อาจารย์สมใจ กสิกิจหรือน้าจิ๋ม อาจารย์ภาษาอังกฤษอีกท่านหนึ่ง ที่ให้ความเมตตาผมมาก ถ้าสืบสาวเครือญาติแล้วก็จะเป็นญาติห่างๆกัน แต่ความเมตตาที่น้าจิ๋ม มีให้ผมประดุจเหมือนผมเป็นหลานสายตรงของท่านเลย ผมได้ไปอยู่บ้านท่านตอนผมอยู่ม.4-6 ทำให้ได้อยู่ใกล้โรงเรียนมากขึ้น มีเวลาอ่านหนังสือได้มากขึ้น มีคนคอยชี้แนะในการเรียน ในการปฏิบัติตัว การอยู่การกินตลอดทั้ง 3 ปี

          อาจารย์นิโลต์บล ศรีสุโข หรืออาจารย์พริ้ม ท่านสอนวิชาสังคมศึกษา ปัจจุบันย้ายไปอยุ่ที่โรงเรียนสุโขทัยวิทยาคม ท่านให้ความเมตตา แนะนำ จัดหาหนังสือคู่มือต่างๆมาให้ผมอ่านตั้งแต่ผมอยู่ชั้นม.ต้น พาไปแข่งขั้นตอบปัญหา สอนการดำรงชีวิต สอนเรื่องความกตัญญู คอยเป็นกำลังใจให้เวลามีปัญหา ความรู้สึกของผมที่มีต่อท่านเปรียบเหมือนท่านเป็นแม่อีกคนหนึ่งของผม

            สำหรับในระดับอุดมศึกษา มีอาจารย์ที่ได้อบรมสั่งสอนในวิชาชีพแพทย์อยุ่หลายท่านด้วยความเมตตาต่อลูกศิษย์ แต่เวลาใกล้ชิดคุ้นเคยกันมีน้อยกว่าชั้นประถมและมัธยม แต่มี 2 ท่านที่ผมขอกล่าวถึง ทานสอนวิชาแพทย์น้อยมากแต่สอนวิชาชีวิตเยอะมากท่านแรกคือศาสตราจารย์นายแพทย์เกษม วัฒนชัย ปัจจุบันท่านเป็นองคมนตรี และอีกท่านคือผู้ช่วยศาสตราจารย์นายแพทย์ผจญ  วงษ์ตระหง่านอาจารย์ภาควิชาศัลยศาสตร์ ปัจุบันท่านเกษียรณอายุราชการแล้ว อาจารย์หมอผจญ ได้สอนวิชาผ่าตัดคนให้ผม 1 ชั่วโมง แต่ท่านสอนวิชาผ่าตัดสังคมให้ผมเยอะมาก มีผลต่อการทำงานในฐานะแพทย์ในชนบทอย่างมากและในฐานะของผู้อำนวยการโรงพยาบาลด้วย ท่านเปรียบเสมือนพ่ออีกคนหนึ่งของผม ตอนที่ผมแต่งงานท่านก็เป็นผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าบ่าวให้ผม

            หลายครั้งที่เรามักเปรียบครู เป็นเช่นเรือจ้าง ที่พาศิษย์ข้ามฝั่งไปสู่ชีวิตที่ดี โดยที่ไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ หวังเพียงลูกศิษย์ได้ดี เป็นคนดีของสังคมประเทศชาติ

            เนื่องในโอกาสวันครูนี้ ผมขอกราบอาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายโปรดช่วยดลบันดาล ประทานพรให้คุณครูทุกท่านมีความสุขความเจริญ มีพลังในการอบรมสั่งสอนลูกศิษย์ให้เป็นคนดีของสังคมไทยตลอดไปครับ

หมายเลขบันทึก: 12422เขียนเมื่อ 16 มกราคม 2006 17:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน 2012 10:46 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (19)
นายปิยพจน์ ตุลาชม

ผมอ่านข้อความที่ท่านนำเสนอแล้ว ผมขอชื่นชมท่านที่ได้ระลึกถึงคุณความดีของผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาให้ ผมเองอยากให้สังคมนี้ โดยเฉพาะผู้มีอำนาจในสังคมที่กำลังทำกับครู ได้มองเห็นความสำคัญของครูบ้าง ครูเองพร้อมที่จะทำตามนโยบายของการเมือง (ซึ่งในความเป็นจริงครูยอมมาตลอดอยู่แล้ว) จะให้ครูไปอยู่ที่ไหนครูก็ไป แต่ควรที่จะคำนึงถึงชีวิตความเป็นอยู่ของครู

ผมไม่ใช่ครูครับ แต่ผมอยากเห็นความเป็นธรรมในสังคม 

ศิษย์สวรรค์อนันต์รุ่น115 ( ม.1 )

ตอนนี้ อาจารย์ประชาสอนคณิตศาสตร์ม.1แล้วนะคะ แต่สอนเฉพาะม.1/1-1/4 เท่านั้นค่ะ อาจารย์ใจดีมากเป็นกันเองกับนักเรียนอีกด้วย  แต่ชอบแกล้งนักเรียนมากๆค่ะโดยเฉพาะห้อง1/1

อาจารย์ประชาก็น่ารักมาก อาจารย์ที่สวรรค์อนันต์ส่วนใหญ่เป็นกันเองกับลูกศิษย์มาก แต่ความเป็นกันเอง ความใกล้ชิดกลับทำให้เราเคารพรักครูมากกว่า การวางท่าและห่างเหินอีก

น้องๆมีเรื่องอะไรที่ดีๆเกี่ยวกับโรงเรียนก็เชิญมาเปิดบล็อกหรือมาเล่าในบล็อกนี้ได้เลยครับ พี่กับน้องห่างกัน 19-20 ปี ของพี่เข้าเรียนปีการศึกษา 2529 ตอนนั้นยังไม่ค่อยมีการจัดลำดับรุ่น ของพี่ก็น่าจะเป็นรุ่น 95-96 ถ้ายังไงน้องช่วยตรวจสอบให้หน่อยครับ

ดีใจที่มีน้องๆจากสวรรค์อนันต์เข้ามาเขียน

ขอแก้ไขนิดนึง เรียนชั้น ม. 6 ตอนปี การศึกษา 2529 ครับ เป็นหลานของอาจารย์สำราญ สีแก้ว
ม.ศ.5 2525 สวรรค์อนันต์วิทยา
ขอชื่นชมคุณหมอนะครับ ผมอ่านบันทึกคุณหมอแล้วคิดถึงบรรยากาศเก่าๆที่ประทับใจในสวรรค์อนันต์วิทยามากครับคิดถึงครูทุกๆท่านที่คุณหมอกล่าวถึงเช่นกัน วันนี้เป็นวันครูปี 51 ระลึกถึงครูผมเลยลองเล่นเนทดูจึงได้พบบันทึกของคุณหมอครับ

สวัสดีค่ะ ชื่อกิ๊กนะค่ะ

หนูก็เป็นศิษย์โรงเรียนบ้านป่ากุมเกาะเหมือนกัน หนูเรียนตั้งแต่ชั้นอนุบาล - ม.3

รู้สึกว่าครูที่พี่พูดมาไม่เคยสอนหนูสักคน ยกเว้น ครูสันติภาพ ประหลาดเนตร ที่เคยสอนหนู รู้สึกดีจิง ๆ ที่มีรุ่นพี่ดี ๆ อย่างพี่

สวัสดีครับน้องกิ๊ก

อาจารย์ส่วนใหญ่ที่ป่ากุมเกาะที่พี่กล่าวชื่อมา ท่านคงเกษียณไปหมดแล้วก่อนที่น้องกิ๊กจะเข้าเรียน เพราะตอนที่พี่เรียนไม่ได้เป็นโรงเรียนมัธยมขยายโอกาส มีแค่ชั้นป. 6 ครับ

เป็นศิษย์เก่าโรงเรียนบ้านป่ากุมเกาะเหมือนกันค่ะ มอ3รุ่นที่ 9 ปี 2546 แล้วก็โรงเรียนสวรรค์อนันต์วิทยา รุ่นที่ 111 ค่ะ

หนูจะเป็นลูกศิษย์ที่ดีของคุณครูค่ะ

ขอให้ครูมีความสุขนะค่ะ

ขอให้ครูอายุยืนยาวตลอดไปค่ะ

  • ร่วมระลึกถึงคุณครูทุกท่านเช่นกันค่ะ
  • ขอบูชาพระคุณครูไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
ศิษย์เก่าโรงเรียนบ้านป่กุมเกาะ

ถึงแม้ผมจะเรียนโรงเรียนบ้านป่ากุมเกาะถึงแค่ป.6แต่ผมก็รักและคิดถึงคุณครูทุก ๆท่านเหมือนพี่หมอเหมือนกันครับ ผมขอระลึกถึงบุญคุณครูที่ให้ความรู้ผมมาตั้งแต่เล็กจนโตผมขอเอ่ยชื่อเหมือนพี่หมอแล้วกันเผื่อพี่หมอรู้จักรดังนี้ครับ

ป.1ก คุณครูชุมพล บุญยศักดิ์

ป.2ก คุณครูดารุณี วงษ์พันธุ์

ป.3ข คุณครูสุข ไขขำ

ป.4ก คุณครูร่มภิกุล มั่นเกิด

ป.5 คุณคนองเดช เอมโอด

ป.6 คุณครูอดุลย์ ชูเชิด

หลังจากได้อ่านแล้วก็มีหลายคนที่รุจักมาเม้นกันเยอะเลยเนอะ

เด็กป่ากุมเกาะเหมือนกัน เรียน อนุบาล-ม.3เลยแหละทั้งสามคนพี่น้องเลย

แล้วไปต่อสวรรค์อนันต์ คร่า SW111 ก็ยังได้เรียนกับคุณครูสันติภาพคนเดีนวแหละค่า

ส่วนที่ สอ นั้นก็มีหลายคนที่ทันได้เจออ่ะนะ

เดี๋ยวแวะมาเม้นให่ ไปและ บายๆๆ

สวัสดีค่ะคุณครูหนู๋ศิษเก่าโรงเรียนบ้านป่ากุมเกาะรุ่น13คงจำได้นะคะอยากกลับไปเรียนจังเลยคิดถึงครูทุกคนเลย(วิภาดา)

  • รักนะเด็กโง่
  • อย่าโง่นะเด็กซ่า
  • อย่าบ้านะคนดื้อ
  • ซื้อๆก้ได้นะ

ดีใจจังได้เจอศิษย์ร่วมสถาบัน เราเรียนกับอาจารย์ประชาตั้งแต่ตอน พ.ศ. 2530 ตอนนั้นเพิ่งเข้าม.1 แต่ได้เรียนพิเศษกับอาจารย์ อาจารย์สอนชั้นม"4 นะถ้าจำไม่ผิด อาจารย์ใจดีมากและsmart สุดๆๆเลย

ชื่นใจที่ดร.ยังไม่ลืมพระคุณครู ไม่แปลกใจที่หน้าที่การงานจึงก้าวหน้ามาโดยตลอด

สวัสดีค่ะ หนูก็เป็นลูกสวรรค์เหมือนกันค่ะ ตอนนี้อยู่ม.4 มาเจอพอดี ก็เลยมาทักทายค่ะ

สวัสดีจ๊ะคุณหมอพี่อ่านข้อความของน้องแล้วทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆที่โรงเรียนเหมือนกันแล้วก็คิดถึงครูทุกคนเพราะครูที่พูดถึงส่วนมากก็ได้สอนพี่ด้วย  (ลืมแนะนำตัวไปคือพี่เป็นศิษย์เก่าสวรรค์อนันต์วิทยาเมือนกันแต่เป็น ม.ศ.5 รุ่นสุดท้าย ปี 2525 ห้องเดียวกับคุณหมอสำเริง สีแก้ว ตั้งแต่ ม.ศ. 1 พี่เป็นพี่สาวหมอประกิต คงเป็นรุ่นน้องคุณหมอ  พี่เป็นครูคณิตศาสตร์ เรียนรุ่นน้องคุณครูสำราญ สีแก้ว ไม่รูว่าพี่แกจำได้เปล่า) พี่ขอชื่นชมน้องที่เป็นแบบอย่างที่ดีของความกตัญญูต่อครู ถึงทำให้น้องเจริญก้าวหน้า  พี่ปลื้มใจแทนคุณครูทุกคนจริงๆ 

เรียนพี่ยุพาครับ

ผมเป็นพี่ของหมอประกิต ๓ ปีครับ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมทักทายครับ

หมอพิเชฐ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท