ชาวประมง...คนต่อไป
เมื่อได้ทำงานย่อมมีความสุข การที่ได้ทำงานอย่างหนัก แน่นอนล่ะค่ะ...ก็ต้องมีความสุขมาก
โจทย์คือ......การสอนนักเรียนที่โรงเรียน รับผิดชอบสอนนักเรียน ทั้งชั้น 200 กว่าคน เปรียบเทียบกับการมาสอนครูเพียงคนเดียว
คำตอบคือ....มองให้ลึก และมองแบบมีวิสัยทัศน์ และมองแบบสายตาของนก..พบว่า การที่ครูอ้อยจี้ไช ครูเพียงคนเดียวที่จะเป็น...ครูชำนาญการพิเศษนั้น ก็เพื่อมาเป็นครูสอนนักเรียนเป็นพันเป็นหมื่น..ต่อไปหรือไม่
หลักการคือ....ชาวประมงจะจับปลาได้เยอะ ก็ต้องมีความสามารถทางการจับปลา มีทักษะในการจับปลา ก็เหมือนครู ที่จะสอนนักเรียนให้เกิดสัมฤทธิ์ผล ก็ต้องเป็นครูที่มีทักษะ
วิธีการคือ....แต่หากชาวประมงคนนั้นจะนำทักษะของตนไปสอนคนอื่นให้จับปลาได้เก่งเหมือนตัวเอง.....ก็เปรียบเสมือนกับครูอ้อย ที่กำลังแนะนำพี่สมบุญนั่นเอง...
ผลก็คือ....ครูอ้อยเป็นชาวประมง พี่สมบุญกำลังฝึกวิทยายุทธในการสอน การจัดทำผลงาน การมองเห็นปัญหาที่เกิดขึ้นในชั้นเรียนและรู้วิธีการแก้ปัญหาได้ยิ่งยืนและถาวร รู้จักการมีน้ำใจ เผื่อแผ่
สิ่งที่ได้คือ.....และ...พี่สมบุญต้องเป็นชาวประมง....คนต่อไป
คำสำคัญ (Tags): #ครูอ้อย
หมายเลขบันทึก: 123637เขียนเมื่อ 31 สิงหาคม 2007 06:25 น. ()ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น