เมื่อวานนี้... พอดีได้ชมราย VIP ทางสถานีโทรทัศน์ Modernine TV ตอนถอดรหัส... อายุยืน
ไม่ได้ดูจนจบทั้งรายการหรอกครับ... พอดีเปิดไปเจอพอดี เพราะเบื่อรายการซ้ำ ๆ ซาก ๆ เลยหาดูไปเรื่อยเปื่อย... วันนี้มีแขกรับเชิญเป็น นพ. เฉก ธนะสิริ ที่ทางรายการบอกว่าท่านไม่เคยลาป่วย ไม่เคยไม่สบาย แถมชนะการแข่งขันว่ายน้ำมาแล้วหลายราบการทั้งภายในประเทศและนอกประเทศ...
มันคงไม่แปลก... หรอกนะครับ ถ้า... ผู้ชายท่านนี้ อายุก็ปาเข้าไปตั้ง 80 ปีแล้ว
การสนทนา... ของทางรายการ เป็นไปอย่างเรื่อย ๆ แต่ก็มีสาระพอดูอยู่เหมือนกัน เพราะในปัจจุบันมันมีหลายเรื่องที่ต้องการให้คิดนะ... คนเราพอเดี๋ยวนี้อายุย่างเข้า 40 ร่างกายก็เริ่มแย่แล้ว... จนมีหลายหน่วยงานเริ่มเห็นความสำคัญในเรื่องการรักษาสุขภาพ และมีกันรณรงค์กันเรื่อยมา... แต่ก็ยากนะครับ... คนเราไม่ได้มีเวลาว่างซะขนาดนั้น แค่มีเวลาให้ได้พักผ่อน ออกกำลังกายเล็ก ๆ น้อย ๆ บ้าง ก็ยังดี บางครั้งแทบจะหาไม่ได้เลยด้วยซ้ำไป... เฮ้ออออออ
ท่าน... นพ. เฉก ก็ให้ข้อคิด ดี ๆ หลายแง่ หลายความคิด อยู่เหมือนกันครับ... เช่น การออกกำลังกาย การเล่นโยคะ หรือแม้แต่การกินอาหารของมนุษย์ที่ท่าน ยกตัวอย่างว่าคนเรามันสัตว์กินพืช ไม่ใช่สัตว์กินเนื้อที่มีเขี้ยวซะเมื่อไหร่... ธรรมชาติสร้างเราให้อยู่ได้ด้วยการกินพืช ก็อย่าไปฝืนธรรมชาติ... (เออ... ก็น่าคิดนะ)
แต่... คำที่สะดุดหูที่สุดมรการรับชมรายการและการสนทนาในครั้งนี้... คงไม่พ้นคำว่า “Food is Madicine”
โดย... ท่าน... นพ. เฉก ท่านให้ความเห็นว่า... ทุกวันนี้คนเราต่างเขาใจอะไรผิด ๆ ขึ้นเรื่อย ๆ ตัวอย่างเช่น การที่จะมีสุขภาพที่ดีได้นั้น ต้องรู้จักการกิน... การกินที่ดีก็เท่ากับเป็นการรักษาสุขภาพไปในตัวด้วย เพราะ “อาหารก็คือยา” บำรุงสุขภาพชนิดหนึ่ง (Food is Madicine) แต่สมัยนี้... คนมักเข้าใจอะไรผิด ๆ คิดว่า “ยาคืออาหาร” ชนิดหนึ่งในชีวิต (Madicine is Food) ต่างคนต่างสรรหายามากิน เพื่อบำรุงสุขภาพ... แต่นั่นเป็นความคิดที่ “ผิด” เพราะยิ่งกินยา ก็ยิ่งไปทำร้ายไต สักวันไตทำงานไม่ไหว ก็ไตวายเสียชีวิต... ลง
และ... ก่อนจะจบรายการ ท่านยังทิ้งท้ายไว้ให้คิดอีกว่า... “กินน้อยตายยาก... กินมากตายเร็ว…” เอ้อ... น่าคิด น่าคิด...
ปล. กราบขออภัยบุคคล และผู้เกี่ยวข้องทุกท่าน ที่ข้าพเจ้าออกนามในบันทึกนี้... ที่ไม่ได้นำคำพูดทุกคำมาใช้ประกอบ เพียงแต่นำบางส่วนบางตอน หรือบางคำมาใช้ในการเขียนบันทึกเท่านั้น...
กำลังคิดจะเขียนเรื่องนี้อยู่พอดี... ชอบมากครับกับคำว่า "Food is Medicine"
ต่อไปคงต้องปรับวิถีการกิน การดื่ม การเดิน การนอน การนั่ง การออกกำลังกาย ฯลฯ...
อ่านบันทึกนี้ ทำให้ต้องมามองย้อนตัวเองมากๆ คะ บางทีเหนื่อยๆ หิวๆ อยากกินอะไรก็กิน แต่ส่วนใหญ่จะเน้นพัก จะงดเนื้อก็ยังไม่ไหว สงสัยต้องหันมาจิงจังให้มากกว่าเดิมซะแล้ว
ขอบคุณคุณผู้ชาย...(ป้ายเหลือง) มากค่ะ ที่นำสาระดีๆ มาเล่าสู่กันอ่านคะ :)
รายการทีวีเมืองไทยวันนี้มีแต่รายกากรเกมส์โชว์ของบรรดาสปอนเซอร์รายใหญ่เพื่อหวังผลทางด้านการตลาดเพียงอย่างเดียว หารายการดี ๆ อย่างที่คุณบอกน้อย รายการที่ผมประทับใจเช่น อัจฉริยะข้ามคืน เรื่องจริงผ่านจอ ฯ ค่อยน่าดูหน่อยครับ