จำได้ว่าวันก่อนได้แง่ง่ามความคิดจากคุณหมอจริยา ว่า การเขียนก็เขียนเรื่องใกล้ตัว หรือรอบ ๆ ตัวเรานี่แหละ...จริง ๆ แล้วสัปดาห์นี้ก็มีอะไรให้เขียนเยอะ แต่ก็ไม่รู้อะไรบ้าง เพราะลืมหมดแล้ว...เอาที่พอจำได้ จึงนำมาเขียน AAR ตามแบบฉบับของตัวเอง เป็นการ AAR แบบ เก็บตก ๆ หล่น ๆ
เริ่มจากข้อคิดประจำสัปดาห์ จากฟังคุณหมอจริยา(อีกแล้ว) ว่าศิลปิน อาจแตกต่างจากคนทั่วไปก็ตรงที่ว่า อย่างคนธรรมดา มองดูท้องฟ้า ก็เพียงแค่ ฝนตกหรือไม่ตก (จะได้เตรียมตัวนำร่ม) แต่คนที่เป็นศิลปิน จะมองแล้วเห็นก้อนเมฆสีเทาอยู่ลิบ ๆ อากาศร้อน นำเอาไอน้ำขึ้นไปรวมตัวกัน แล้วอีกไม่นานฝนก็คงจะตก ...แล้วก็เปรียบกับชีวิตคนไปโน่นประมาณว่าฟ้าหลังฝน(ประมาณนี้) ทำให้คิดว่า...
คิดก่อนทำ ทำก่อนคิด ผลอาจต่าง
หรือเหมือนบ้าง ยกตัวอย่าง การบันทึก
ให้เวลา ผ่านไป ไม่อาจนึก
ความคิดสึก กร่อนไป ตามเวลา...
(มั่วจัง เกือบจบไม่ลง เพราะคิดว่าไม่ว่าจะทำก่อนคิด หรือคิดก่อนทำ บางครั้งผลของมันก็อาจจบเหมือนหรือต่างกันได้ แต่ไปเปรียบกับการเขียนบันทึกได้ไงก็ไม่รู้)
ดีใจแบบว่าเกินคาดมาก ๆ ก็ได้รับเสื้อ G2K กับเขาเหมือนกันขอบคุณพี่อึ่งอ๊อบมาก ๆ นี่ก็คงเป็นเพราะมิตรเต่า (คำนี้มาจากมิตร-ตะ-พาบ แต่เต่าอายุมันยืนกว่า คำนี้เพิ่งได้มาวันนี้เอง ฟังครั้งแรกแล้วเป็นงง งง กว่าจะหายงง เอามาเขียนในบันทึกซะเลย)
อ้อ ! น้อยกว่าคาด ก็คงเป็นบันทึก และการ(เขียน) งานวิจัย หรือไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่สมควรจะทำก็ยังไม่ได้ทำสักที แต่สัปดาห์นี้อยู่ในจุดการรายงานผล ก็ค่อนข้างปลีกตัวยากสสส์ เลยให้อภัยตัวเองก็แล้วกัน..
ขอจบ...การรายงาน AAR เพียงเท่านี้!!!
เป็น AAR ที่อ่านแล้วเร้าใจดีจริง
แล้วเราจะเริ่มได้เมื่อไรเนี่ย
คิดก่อนทำ ทำก่อนคิด ผลอาจต่าง
หรือเหมือนบ้าง ยกตัวอย่าง การบันทึก
ให้เวลา ผ่านไป ไม่อาจนึก
ความคิดสึก กร่อนไป ตามเวลา...
แล้วเราจะปล่อยมันไปตามเวลาหรือ........
ขอบคุณสำหรับมิตรเต่า...ค่ะ