การศึกษาดูงานผู้นำการเปลี่ยนแปลง เพื่อรองรับการกระจายอำนาจ

รุ่งเช้าของวันที่ 16 สิงหาคม  2550 เวลา 06.00 น. ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาของโรงเรียนบ้านสามร้อยยอด (บุณยรักษ์อุทิศ) อำเภอสามร้อยยอด จังหวัดประจวบคีรีขันธ์  จำนวน  30  ชีวิต..ออกเดินทางด้วยรถประจำทางปรับอากาศ (ป.2)..มุ่งสู่จังหวัดนครปฐม..ดินแดนแห่งเมืองส้มโอขาว  ลูกสาวงาม  ข้าวหลามมัน  ...(นี้เป็นครั้งแรกของครูบ้านสามร้อยยอด..ที่ได้มีโอกา..ออกเผชิญโลกกว้าง..หรือเปล่า..ดูพวกเค้าตื่นเต้นจัง..เสียงใครคนหนึ่ง..พูดคนเดียวในใจ)..เมื่อมาถึงทางเข้าวัดไร่ขิง..มีรถตู้ของเลขานุการนากยก อบต.ไร่ขิง..เปิดไฟฉุกเฉิน..รอ..เพื่อ..นำขบวนพวกเราไปสู่จุดหมาย..จนกระทั้งเวลา 10.30 น. พาหนะ..ป.2 (ปีหน้าจะขึ้น ป.3..แล้ว) นำพวกเราทั้ง 30 ชีวิต..มาถึงฝั่ง..(เอ้ย..) จุดหมายปลายทาง..คือ..โรงเรียนวัดดอนหวาย..ต.บางกระทึก อ.สามพราน จ.นครปฐม..ทุกคนรู้สึกกระตือรือร้นเป็นพิเศษ..(สืบทราบภายหลังว่า..ที่กระตือรือร้น..เพราะ..ปวดปัสสาวะ..อิอิ..) ท่านรองฯ วิฑูรย์ ให้เกียรติเดินทางมาต้อนรับ..นำพวกเข้าโสตประชุม..ท่านผอ. วิเชียร รุ่งทวีชัย (คศ.4) กล่าวบรรยายสรุป..และพาชมห้องต่าง ๆ ..ซึ่งพอสรุปเนื้อหาได้พอสังเขปดังนี้
      1. ร.ร.บริหารโดยใช้ SBM ซึ่งจุดแข็งคือ ชุมชนเข้ามีส่วนร่วม และเศรษฐกิจรอบ ๆ บริเวณโรงเรียนค่อนข้างดี
      2. ผู้บริหารเป็นผู้มีความรู้ความสามารถ เป็นผู้เชี่ยวชาญของ สพฐ.ในเรื่องลูกเสือ และด้านบริหารสถานศึกษา
      3. ครูได้รับการสนับสนุน อำนวยความสะดวกจากผู้บริหารอย่างเต็มที่ในทุกด้าน
      4. นักเรียนมีคุณภาพเข้าร่วมกิจกรรมและได้รางวัลระดับประเทศ
      5. ได้รับงบประมาณสนับสนุนจากภายนอกองค์กรเป็นจำนวนมากทำให้การบริหารงานเป็นไปอย่างราบรื่น
      จากนั้น..เมื่อเหนื่อยได้ที่แล้ว..ทางโรงเรียนนำอาหารหวานคาว..มาเลี้ยงจนอิ่มหนำสำราญ..เท่านั้นยังไม่พอ..ท่านนายก อบต.ไร่ขิง ได้มอบหมายให้ท่านเลขาฯ หนุ่มรูปงามนามเพราะ..วุฒิชัย  วังพรม ลูกชายเจ้าของยาหม่องตราวังพรม..จัดอาหารหวานคาว..ไว้ที่แพเตย..ทุกคนไม่ได้แสดงทีท่าว่าอิ่มมาจากโรงเรียนแล้ว..กับข้าวทุกอย่างที่ถูกจัดมาเสริฟ..ไม่มีเหลือ..(ตกลงพวกเราหิว..หรือกับข้าวอร่อยกันแน่)..จากนั้นคุณวุฒิชัย..ก็นำพวกเราลงเรือล่องไปตามแม่น้ำท่าจีน..เพื่อไปศึกษาดูงานโรงเรียนอีกแห่งหนึ่ง..นั้นก็คือ..โรงเรียนวัดท่าพูด..ซึ่งอยู่ห่างโรงเรียนวัดดอนหวาย..ประมาณ 2 กิโล..และเป็นโรงเรียนแกนนำผู้นำการเปลี่ยนแปลง เพื่อรองรับการกระจายอำนาจ..เช่นเดียวกันกับโรงเรียนวัดดอนหวาย..ใช้เวลาในการเดินทางโดยเรือ "พออยู่ พอกิน" ..ระหว่างคุณลุงรูปหล่อ..หนวดดก..ได้เป็นไก่..(เอ้ย..)ไกด์ บรรยายาความรู้สองฝากฝั่ง..ให้คณะครูเราได้ฟัง..กันอย่างสนุกสนาน..นอกจากนี้..ได้แวะให้อาหารปลา..บริเวณหน้าวัดไร่ขิง..(บางคนก็แย่งอาหารปลากิน..)  โดยมีคุณวุฒิชัย หรือ "คุณหวอ" เป็นเจ้าภาพทั้งอากหารปลาและอาหารคน..เรือใช้เวลาประมาณ 40 นาที..ก็มาถึงโรงเรียนวัดท่าพูด..ซึ่งคณะครูและผู้บริหารให้การต้อนรับ..(ก่อนหน้านั้นคิดว่าคง "หลับ" พอรอนาน..อิอิ)..ท่านผอ. ได้แนะนำกิจกรรม และสรุปผลการดำเนินงานให้คณะเราทราบเล็กน้อย..จากนั้น..ท่านก็ปล่อยให้คณะครูได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน..ตลอดจนเดินชมห้องต่าง ๆ อาทิ ห้องวิถีพุทธ  สวนสมุนไพร ฯลฯ..สิ่งที่ได้รับจากโรงเรียนวัดท่าพูด..ไม่แตกต่างจากโรงเรียนวัดดอนหวายมากนัก..จนกระทั่งเวลา  16.45 น. ได้เวลา Go Home..(ครูอังกฤษ..ช่วยแปลด้วย)..ก่อนกลับเรายังได้รับความอนุเคราะห์จากคุณวุฒิชัย..นำยาลม ยาดม ยาหน่อง..มามอบให้คณะครูทุกคน...(เหมือนจะบอกความนัย..ว่า..พวกเรา..แก่แล้ว..เดี๋ยวจะเป็นลมเป็นแร้ง..อึย..แล้ง)..ขออนุโมนาบุญ..ให้หล่อวัน หล่อคืน ได้เป็นนายกเทศบาลตำบลไวไว..(มาม่า..ไม่ได้หรอ..)นะขอรับ..เจ้านาย

[วิเชียร วังพรม]

บรรยายได้ดีมากเลยครับ