เรื่องของอับดุลลอฮฺ ต่อ

ต่อ ...เรื่องของอับดุลลอฮฺ

อับดุลลอฮฺ บินวะฮบฺได้กล่าวว่า ครั้งหนึ่งฉันและเพื่อนๆได้นั่งอยู่ในกลุ่มศึกษาของท่านอิมามมาลิก หลังจากละหมาดซุฮฺรี ในระหว่างที่มีการสอนฉันได้ลุกขึ้นจากกลุ่มและเดินไปยังมุมหนึ่งของมัสยิด และทำการละหมาด 2 รอกอะฮฺแล้วกลับเข้าไปนั่งในกลุ่มตามเดิม อิมาม มาลิกได้หันมายังฉันและถามว่า “อิบนุ วะฮฺบ ท่านไปทำอะไร?” อับดุลลอฮฺตอบว่า “ฉันนึกขึ้นได้ว่าฉันยังไม่ได้ละหมาดสุนัตหลังละหมาดซูฮฺรี ฉันจึงลุกไปละหมาดและมันเป็นสุนัตมุอักกาดะฮฺ(เน้นหนัก)” อิมาม มาลิก กล่าวว่า “สิ่งที่ท่านลุกขึ้นไปเพื่อมันนั้นไม่ได้มีผลบุญที่ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งที่ท่านลุกขึ้นจากมันหรอก”  ทั้งนี้เพราะการที่ท่านอับดุลลอฮฺลุกขึ้นไปละหมาดนั้นท่านก็ได้ผลบุญละหมาด และสิ่งที่ท่านสูญเสียจากความดีที่มีในความรู้ในช่วงนั้น (ซึ่งการสอนได้เริ่มต้นแล้วในขณะนั้น) ถือว่ามันมีผลบุญที่ยิ่งใหญ่กว่าการละหมาดของท่าน ถึงแม้จะเป็นละหมาดที่เป็นสุนัตมุอักกะดะฮฺ(เน้นหนักให้กระทำ) ก็ตาม  นี่คือการสอนการแบ่งเวลา การเปรียบเทียบให้ความสำคัญของแต่ละงานในแต่ละช่วงเวลา และสิ่งไหนควรมาก่อนมาหลัง  เวลาไหนควรทำอะไร ซึ่งสิ่งนี้เป็นส่วนหนึ่งที่เขาใช้เวลา19 ปีในการเรียนรู้จากอิมามมาลิก.

[จารุวัจน์ شافعى]

ขอบคุณครับ ได้แง่คิดครับ