สวัสดีครับ
หลังจากเข้าร่วมอบรม2 วันที่ผ่านมารู้สึกว่ามีความรู้ และความรู้สึกดีๆมากมายครับ
เป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับชีวิตหนึ่งนี้ ขนาดนั้นจริงๆ
หลังจากบ่ายก็ออกมาเพราะว่าต้องเดินทางกลับบ้านไกล
ก่อนเดินทางก็ติดขัดเล้กน้อยกับค่าโรงแรมที่ต้องออกเพิ่มเท่าตัว เพราะว่าคุณพ่อ-แม่ไปด้วย เราพักกัน 4 คน แต่ไม่เป็นไรครับ..ฮือๆๆ
เมื่อกลับมาถึง17.00 ก็นอนๆ และนอน มาตื่นตอน19.00 อาบน้ำแล้วก็เกิดความรู้สึก คิดถึง อาลัยพี่ๆน้องๆผู้เข้าอบรมกันทุกๆคนครับ
จึงมาเปิดอ่านติดตามความเป็นไป สิ่งที่ผมคิดและได้ทำสำเร็จคือ การรวบรวมบันทึกผู้เข้าอบรมร่วมกันคร้งนี้ เป็นเพลนเน็ทหนึ่งของผมเอง เพื่อ
- อยากที่จะให้ผู้เข้าอบรมครั้งนี้เป็นเครือข่ายเดียวกัน เพราะว่ามีหลากหลายที่มา หลากหลายอาชีพมากๆครับ ถ้าผมมีเครือข่ายลปรร เช่นนนี้น่าจะเป็นประดยชน์อย่างยิ่งต่อผมเองครับ
- อยากจะติดตามการเขียนบันทึกของแต่ละคน เพราะว่าหน้าที่หนึ่งของผมในสังคมการ ลปรรนี้ก็คือ เราเข้ามาก่อน และก็พอจะผ่านหลายอย่างมาพอควร แม้ว่าไม่เก่งมาก ไม่รู้มาก แต่ก็พร้อมที่จะให้กำลังใจ ตอบคำถามกับผู้เรียนรู้ ที่เป็นเครือข่ายเดียวกันนี้
-มีหลายบันทึกที่น่าสนใจครับ
- แต่ก็รู้สึกว่าหลายคนยังไม่ได้เขียนบันทึกเลยครับ
- หวังว่ากลุมคนที่เข้าร่วมการอบรมครั้งนี้จะกลายเป็น ACTIVE BLOG จะกลายเป็นเครือข่ายที่ทรงพลังมากๆครับ
- อนาคตอาจจะมีการนัดพบปะชาวบล็อกเหล่านี้ ผมจะมาร่วมด้วยคนครับ
ครับต้องกลับบ้านเเล้วมีคนตามครับ (เขียนที่โรงพยาบาล ห้องทำงานครับ)
Kmsabai...น.พ. สุพัฒน์ ใจงาม ปาย
สวัสดีค่ะ
แล้วจะเข้ามาอ่านบันทึกของบล็อกเกอร์ใหม่ๆนะคะ
คุณหมอเขียนได้สื่อสารจังเลยค่ะ อ่านแล้วฮือ...ฮือ...และเนื้อยเหนื่อยไปด้วยเลย เ
ห็นด้วยกับคุณหมอที่จะช่วยให้กำลังใจคนที่มาใหม่ๆค่ะ อยากให้งานนี้ได้คนเขียนที่เขียนอย่างยั่งยืนเยอะๆนะคะ อย่างน้อยๆทุกท่านก็มี"บล็อกเกอร์พี่เลี้ยง"ที่ใช้บล็อกอย่างแข็งขัน อย่างเช่นทีมงานที่มาเป็นวิทยากร และบล็อกเกอร์ใจดีอย่างคุณหมอด้วยให้เข้ามาหาหากมีปัญหาใดๆ และเป็นแบบอย่างที่ดีในการนำเรื่องต่างๆมาเขียน จะพยายามแวะเข้าไปให้กำลังใจกับเพื่อนใหม่ๆที่พบเห็นเสมอตามเวลาที่มีค่ะ
น่าเสียดายมากครับ
ที่ผมไม่ค่อยมีโอกาสคุยด้วยครับ
จะติดตามในบันทึกนะครับ
แนวความคิดดีมากเลยค่ะน้องหมอ.. เปิดแพลนเน็ต แจ๋วค่ะ ได้เครือข่ายเยอะแน่ และเป็นการสนับสนุนให้คนเข้ามา ลปรร ร่วมกันจัดการความรู้มากขึ้นด้วย ^ ^
คราวที่แล้วที่เข้ามาให้ข้อคิดเห็นในอีกบันทึกหนึ่ง เพิ่งรู้ว่าเอาลูกมาด้วย แต่ไม่รู้ว่าคุณพ่อคุณแม่มาด้วย... เหมือนกันเลย.. พี่ก็พามา..
เสียดายเราได้คุยกันน้อยไปหน่อย แต่ก็ไม่เป็นไร อยู่ไกลแค่ไหน ก็ยังมี gotoknow เป็นสะพานอยู่ดี ^ ^
สวัสดีครับอาจารย์
- ผมรู้สึกได้ถึงความมีเตตตาจิตจากหลายบันทึกครับ
สวัสดีครับน้อง นายสายลม อักษรสุนทรีย์ - พี่เห็นหลายบันทึกเราก็เข้าไปนะ - ขอบใจมากๆนะ ที่ช่วยกันให้กำลังใจมือใหม่นะครับ
สวัสดีครับอาจารย์ โอ๋-อโณ ขอบคุณอาจารย์ครับ ผมดีใจถ้าบันทึกผมมีอาจารย์เข้ามาเยี่ยมนะครับ แปลว่าบันทึกดีต้องมีอะไรที่คิดเหมือนกัน หรืออาจจะต่างกัน แต่ว่าได้กระตุ้นต่อมความคิดของกันและกันครับ - ครับ เป็นความรู้สึกทีเกิดขึ้นเองที่ต้องช่วยเหลือผู้มาใหม่ อาจจะเป็นเพราะว่าเรามีประสบการณ์ เราได้รับสิ่งนี้จากพี่ๆมาก่อน จึงทำให้เราคิดที่จะทำ และรักษาวัฒนธรรมที่ดีๆนี้ต่อไปครับ สวัสดีครับอาจารย์พิชัย กรรณกุลสุนทร - ต้องขอกราบขอบพระคุณท่านมากๆครับ กับงานที่มีคุณค่ามากๆ ต่อชีวิตผม และเชื่อแน่ว่าคงอีกหลายท่านครับ - ผมเห็นอาจารย์ทำงานเกินร้อยมากๆครับ ขอเป็นกำลังใจให้ท่านครับ -ตั้งใจจะหาเวลาไปเรียนไปฝึกสมาธิกับอาจารย์เพิ่มเติมให้ได้ครับ สวัสดีครับอาจารย์ กมลวัลย์ - ถึงบ้านปลอดภัยและคงหลับฝันดีนะครับ - ผมก้คิดถึงที่งานเล็กน้อยกว่าจะหลับครับ อีกครั้งครับที่อยากจะบอกว่า ดีใจมากๆครับที่ได้พบตัวจริง ทุกๆอย่างเหมือนที่ผมรู้จักและเห็นในบันทึก ก่อนที่จะพบกัน เกือบร้อย% ครับ
สวัสดีครับอาจารย์ beeman 吴联乐 - ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยมครับ ดีใจมากๆครับ -ผมตั้งใจฟังบรรยายอาจารย์มากๆ และได้ความรู้หลายอย่างมากครับ - ผมได้เห็นอาจารย์แต่ก็ไม่กล้าทักทายครับ