ต้นไม้ที่ได้รับการดูแลให้น้ำให้ปุ๋ย ไปบำรุงลำต้นจนสมบูรณ์
เมื่อถึงเวลาแล้ว ย่อมออกดอกออกผลให้แก่เจ้าของฉันใด
คนที่ได้รับการเลี้ยงดูจนเติบใหญ่
เมื่อมีโอกาสย่อมตอบแทนคุณพ่อแม่และผู้มีอุปการคุณฉันนั้น
พร่งนี้ 12 สิงหาคม วันแม่แห่งชาติก็เวียนมาบรรจบครบรอบอีกปีหนึ่งแล้วนะคะที่ตั้งใจถ่ายทอดความรู้สึกวันนี้ก็ด้วยความรู้สึกของคนที่เป็นแม่และความรู้สึกของคนที่เป็นลูกไปพร้อมๆกัน เมื่อก่อนนี้อาจจะไม่เข้าใจอะไรมากนักกับความรักความรู้สึกห่วงใยที่แม่มีให้จนถึงวันที่ตัวเองต้องเป็นแม่ของลูก เป็นคนที่ต้องคอยดูแล รัก และถนุถนอมลูกของตนเองทำให้รู้ว่ายามที่ลูกสุขแม่สุขกว่าหลายเท่า ยามลูกทุกข์แม่ทุกข์ยิ่งกว่า ยามลูกเจ็บแม่ก็เจ็บแทบขาดใจ ตอนนี้คิดหวังว่าเมื่อลูกโตขึ้นลูกจะเป็นคนดีและอยู่อย่างสุขสบายในภายภาคหน้า นั่นก็คงจะเหมือนกับตอนที่ตัวเรายังเล็กแม่ก็คงจะหวังไว้เช่นนั้นเหมือนกัน เมื่อวันที่ 10 ได้มีโอกาสเป็นตัวแทนของแม่ไปร่วมงานที่โรงเรียนของลูกๆ พอได้ยินเสียงเพลงค่าน้ำนมพร้อมกับลูกก้มลงกราบที่เท้าไม่รู้น้ำจากไหนไหลออกจากตาค่ะรู้สึกดีใจและตื้นตันใจจนพูดไม่ออกคิดถึงแม่ของตัวเองขึ้นมาทันทีค่ะเพราะไม่เคยทำอย่างนี้กับแม่ของตนเองเลยถึงหลายคนจะพูดว่าเสแสร้งแกล้งทำก็ช่าง ก็ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ตั้งใจว่าจะเข้าไปกราบแม่ทั้งๆที่ยังอายอยู่อย่างนี้แหละค่ะ แล้วคุณล่ะมีอะไรพิเศษในวันแม่ก็เล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ สวัสดีค่ะ/วรินทร์
ไม่มีความเห็น