เมื่อวานนี้ไปตรวจสอบกล่องเมล์รองทิ้งที่ยาฮู พบเมล์ที่เคยส่งมาตามช่องทางปกติ เมล์สำคัญ ๆ ทำไมไปอยู่ที่กล่องนี้ได้ เป็นเมล์จากคุณอะตอม
คุณอะตอมไปเขียนเรื่องราวเด็ก 3 คนครอบครัวคุณธนกฤติไว้ที่บล็อคโอเคเนชั่น คลิ๊กตอบและไปอ่านเรื่องราว หากนับถือขณะที่ผมเขียนบล็อคนี้เป็นเวลาครบ 24 ชั่วโมงพอดี
ทั้งคุณอะตอมและผม ไม่ใช่ผู้มีอำนาจ ไม่มีงบประมาณในฐานะเป็นส่วนราชการ สิ่งที่เราพอมีกันอยู่ คือ มีจิตใจคิดถึงและห่วงใยเด็ก 3 คน ครอบครัวคุณธนกฤติ และภรรยาที่ต้องอยู่ดูแลลูกทั้ง 3 ที่เกิดมาดูโลก
ครอบครัวนี้เป็นเพื่อนร่วมชาติของเรา และอยู่ไม่ไกลพอไปมาหาสู่กันได้ไม่ยาก จึงประสานไปยังนายก อบต.ดู่ใต้และสำนักงานพัฒนาสังคมฯ จ.น่าน ให้ในเบื้องต้น เพราะถือเป็นหน่วยงานหลัก อย่างไรก็ดี ยังมีเหล่ากาชาดน่าน และ ฯลฯ
ผมคิดว่า ครอบครัวคุณธนกฤต คงไม่ต้องการทรัพย์สินเงินทองมากมาย มากไปกว่าความโอบอ้อมอารีย์ของเพื่อนร่วมชาติและร่วมโลกของเรา บ่อยครั้งกับความช่วยเหลือที่ประดังมาเหมือนพายุ อาจทำให้สิ่งที่เคยสงบสุขเป็นทุกข์ไปทันที
การปรึกษาหารือการช่วยเหลือเด็ก 3 คนและครอบครัวคุณธนกฤต จำเป็นต้องอาศัยเวลา ความรู้เป็นข้อมูล ก็รู้สึกดีใจที่คุณธนกฤต สื่อสารมาว่า อสมท.ให้ทำงานต่อโดยเขาไม่ต้องว่างงานเหมือนข่าวสารที่เคยได้รับ ถือว่าฟ้าเปิดหวังว่า พวกเราจะมามีส่วนร่วมระดมสมองและมีข้อเสนอแนะดี ๆ เป็นแนวทางช่วยเหลือเพื่อนร่วมชาติ