วันนี้......อ่านบทความใน คมคิดแห่งปราชญ์ พบบทความหนึ่งรู้สึกว่าชอบและนับวันจะหายไปจากสังคมของเราทุกที นั่นคือการหยิบยื่นให้, การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แก่เพื่อนมุนษย์หรือสัตว์ที่ร่วมโลกทั้งหลาย จึงขอยกมาฝากเพื่อนๆชาว Go to Know ทุกคนค่ะ
"รองเท้าที่หายไป...วิ่งขึ้นรถไฟด้วยความรวดเร็วกระทันหันด่วน พลาดทำรองเท้าหนึ่งข้างหล่นลงไปข้างทาง ขณะที่ตัวก็แล่นไปกับรถไฟแล้ว
ถามว่าจะทำอย่างไร ไม่ได้กระโดดลงไปเก็บร้องเท้าแน่
แต่ที่ตัดสินใจทำคือ ถอดรองเท้าอีกข้าง ให้หล่นตามลงไป เพราะว่าเมื่ออยู่กับเราเพียงข้างเดียว มันก็ไม่มีค่า เมื่ออยู่ข้างล่างเพียงข้างเดียว รองเท้าที่ไม่เข้าคู่ ก็ไม่มีค่าอีกนั่นแหละ
จึงถอดรองเท้าไปให้ลงคู่กัน และไปอยู่ด้วยกัน เมื่อไม่มีประโยชน์กับเราแล้ว ก็ยังประโยชน์ให้คนอื่นอย่างเต็มใจ สุขใจเรา และสุขใจคนที่ยังขาดแคลนและไม่มี."
มหาตม คานธี
ไม่มีความเห็น