ความตื่นเต้น.....ที่รอลุ้นระทึก

ช่วงชีวิตคนเราทุกคน  คงเคยพบผ่านความ"ตื่นเต้น"มาแล้วกันถ้วนหน้า
เพียงแต่มากน้อย ถี่ห่างต่างกันไป ตามแต่ละช่วงวัยและช่วงเวลาของเหตุการณ์
ที่เกิดขึ้นในชีวิต ปริมาณความตื่นเต้นก็อาจมีตั้งแต่ เล็กน้อย ถึงตื่นเต้นสุดๆ...ว่าไปนั่น
อาจตื่นเต้นเร้าใจ ตกใจ ระทึกใจและดีใจ...มีอะไรใจๆอีกล่ะ...อิอิ

ผู้เขียนเองได้ผ่านความตื่นเต้นในชีวิตมาก็หาน้อยไม่  ขืนเล่าไปก็ยากที่จะจบลงได้ง่ายๆ
เอาเป็นว่า...เมื่อวานนี้ มีเรื่องหนึ่งที่จะขอนำมาเล่า  เพราะนอกจากตัวเองตื่นเต้นแล้ว 
ยังทำให้คนใกล้ชิดอย่างน้อยอีกสองคน  รอคอยด้วยความตื่นเต้นไม่น้อยเช่นกัน

ครือว่า....เมื่อสองสัปดาห์ก่อนนั้นผู้เขียนไปตรวจร่างกายตามปกติ  หมอได้ตรวจเช็ค
หัวใจเพิ่มให้ด้วย  กร๊าฟแสดงผลออกมาว่า เส้นเลือดไปเลี้ยงหัวใจตีบเล็กน้อย 
เพื่อความแน่ใจ  หมอคนเดิมก็เขียนโน้ตไปถึงหมอที่ชำนาญการด้านหัวใจโดยเฉพาะ 

คุณหมอท่านหลังก็ได้นัดจัดคิวให้ไปเดินสายพาน ในวันที่ 24 ก.ค 50 ( เวลา 12.30 น. ) 
และแล้ว...กรรมวิธีเดินสายพานก็ใกล้เข้ามา  คุณพยาบาลปลอบใจผู้เขียนว่าไม่ต้องกลัวนะ 
ไม่มีอันตรายอะไร เพียงแต่หมอเสียงดังหน่อยแค่นั้นเอง  หมอถามอะไรตอบให้ได้ยินแล้วกัน 
เรื่องนี้ผู้เขียนไม่หวั่นเพราะเคยคุ้นชินกับคนเสียงดังมาก่อนแล้ว...ฮา

ก่อนหมอมาถึง พยาบาลก็นำอุปกรณ์ลักษณะเป็นแผ่นยางมาติดตามตัวหลายจุดมีสายไฟโยง
ไปยังจอคอมพิวเตอร์

การเดินสายพานก็เริ่มขึ้น  ใช้เวลานานพอสมควร  หมอมองดูกร๊าฟในจอไปและซักถามไปด้วย 
อาการเจ็บหน้าอกไม่มี  ผลจากการตรวจสอบโดยวิธีเดินสายพาน ....

หมอบอกว่า...."เป็นปกติ เส้นโลหิตไม่ตีบหรอกนะ"  ผู้เขียนตื่นเต้นไม่น้อย  แต่คนใกล้ชิดคือ
คู่ชีวิตที่รออยู่นอกห้อง  ทราบว่าเธอตื่นเต้นมากอยากทราบผลเร็วๆ  เมื่อทราบว่าเป็นปกติ 
ดูเธอคลายความตื่นเต้น โล่งใจและยิ้มได้

อีกคนหนึ่งที่อยากทราบเรื่องนี้และรอฟังผลด้วยความตื่นเต้นที่กรุงเทพฯ คือ ลูกสาว
ผู้เขียนก็โทร.บอกข่าวนี้ทันที  ลูกสาวส่งเสียงตื่นเต้นดีใจ และโล่งใจออกมาเช่นกัน

จากความตื่นเต้นในครั้งนี้  ทำให้ผู้เขียนได้ข้อคิดว่า อย่างน้อยก็มีคนอีกสองคน
คอยห่วงสุขภาพของเราอยู่  หน้าที่ของเรา คือ ต้องห่วงสุขภาพของตัวเองมากๆ
ด้วย"ความไม่ประมาท" หมั่นออกกำลังกาย  หลีกละเว้นจากการดื่ม กิน สิ่งที่
เป็นพิษภัยอันตรายต่อสุขภาพ โดยตั้งสัจจะและมีวินัยในตัวเองอย่างเคร่งครัด..ครับ

........................................................................................................

[รัชนีวรรณ]

ดูแลตัวเองเพื่อคนที่เรารักและรักเราค่ะ

[โก๊ะจิจัง แซ่เฮ]

สวัสดีผู้ที่เขียนบันทึก

หนูยังนึกตรึงตรองทำนองหวาน

เห็นบันทึกนึกว่ากลอนเหมือนวันวาน

จึงเข้ามาขับขานอ่านเจรจา

สุขภาพของเราเฝ้าดูแล

อย่าให้เราอ่อนแอต้องรักษา

ทั้งจิตใจสุขภาพทางกายา

ไร้โรคามีสุขทุกคืนวัน

หนูจินี้จะเป็นแรงใจให้

อ่านบันทึกทำจิตใจหนูสุขสันต์

ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องแบ่งปัน

ทั้งความรู้ความมันอันชื่นชม

              ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ ....เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ -----------> น้องจิ ^_^

[Sasinand]

สวัสดีค่ะ

รีบเข้ามาอ่านด้วยความตื่นเต้น พอร้ายกลายเป็นดี happy  ending ค่อยโล่งอก

รักษาสุขภาพนะคะ

[augustman]

สวัสดีครับ  คุณ รัชนีวรรณ
........................................

ขออภัยที่ปล่อยเนิ่นนาน มิได้เข้ามาต้อนรับ

"ดูแลตัวเองเพื่อคนที่เรารักและรักเราค่ะ"

ขอบคุณสำหรับความหวังดีและห่วงใย ครับ

จะพยายามทำตามที่บอกไว้ในท้ายบันทึก ครับ

ขอนำเรื่องเดียวกันที่โพสต์ไว้ที่ okanationblog มา

ฝากครับ

http://www.oknation.net/blog/Augustman/2007/07/25/entry-1

ขอบคุณอีกครั้งหนึ่ง ครับผม

[augustman]

สวัสดีครับ หลานจิราภรณ์
......................................
สวัสดีแขก ที่ผ่าน อ่านบันทึก
"ความตื่นเต้น" ตรองตรึก รำลึกหวน
ฝากเอาไว้ เตือนจิต คิดทบทวน
หากใคร่ครวญ ย่อมเห็น ประเด็นธรรม

คนไม่น้อย บ่อยครั้ง มักพลั้งพลาด
ด้วยประมาท เผลอตัว มั่วถลำ
ปล่อยชีวิต ตามใจ ไม่น้อมนำ 
คิดกระทำ เมื่อสาย แทบวายวาง

ดังกล่าวว่า "สุขภาพดี ไม่มีขาย"
มีความหมาย เตือนจิต คิดอางขนาง 
ออกกำลัง กายา อย่าละวาง  
เดินถูกทาง ว่าไว้ ไม่เสียการ๚
.........................................

ขอบใจมาก ที่แวะมาแสดงความเห็นเป็นคำกลอน นะครับ

[augustman]

สวัสดีครับ  คุณsasinanda
...........................................

 "รีบเข้ามาอ่านด้วยความตื่นเต้น พอร้ายกลายเป็นดี happy  ending ค่อยโล่งอก
รักษาสุขภาพนะคะ"
......................................................................

เรื่องร้าย กลายเป็นดี......จึง happy กันถ้วนหน้า
ทั้งลูกและภรรยา.......เปลี่ยนตื่นเต้น เป็นดีใจ

ขอบคุณที่บอกมา......จะรักษาดังว่าไว้
ดูแลเอาใจใส่.......สติตั้งระวังตน

ขอบคุณ ที่ห่วงใย ครับผม