กำลังใจ.... ในกำมือ

ความเข้มแข็งนั้นมันอยู่ในหัวใจของเราอยู่แล้วจงสร้างมันขึ้นมาด้วยกำลังใจ กำลังใจที่เราเป็นผู้ให้แก่ตัวเราเอง กำลังใจที่อยู่ในสองมือ ที่เรายกขึ้นมาเช็ดน้ำตาตัวเอง กำลังใจที่อยู่ในกำมือของเราที่จะสร้างขึ้นด้วยตัวเอง จะใช้เมื่อไหร่ก็ได้

กำลังใจที่ท้อแท้จากเรื่องงานในวันนี้ กำลังใจที่มีให้ตัวเองเป็นสิ่งที่สำคัญมากในวันที่เป็นทุกข์ไม่มีมือคู่ไหนที่จะเช็ดน้ำตาเราได้อย่างหมดจดเท่ากับมือของเราเอง ไม่มีคำพูดจากปากของใครที่จะปลอบใจให้เราได้ผ่อนคลายเท่าที่หัวใจเรารู้สึก ไม่มีอ้อมกอดไหนที่เพิ่มความมั่นใจและเรี่ยวแรงให้กับเราเท่าแขนทั้งสองข้างของเราที่ยกขึ้นกอดตัวเอง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเป็นอยู่ ทุกความรู้สึกที่เรารับรู้ไม่มีใครเข้าใจลึกซึ้งได้เท่าตัวของเรา
บางที ... เวลาที่เราอาจจะอยากฟังคำบางคำจากคนข้าง ๆ อยากให้คนใกล้ชิดแค่เอามือมาตบบ่าเบา ๆ อยากมีใครสักคนนั่งอยู่ข้าง ๆ คอยเป็นเพื่อน นั่นอาจแค่เพียง ... การเยียวยาความรู้สึกในเบื้องต้นทำให้ความรู้สึกดีขึ้นได้บ้าง แต่ไม่ใช่หายไปพอลับหลังคนเหล่านั้นแล้ว ทุกความรู้สึกก็กลับมาอยู่ที่เดิม เราจะพบว่าไม่มีใครที่จะอยู่กับเราได้ตลอดเวลา สุดท้ายแล้ว..จะมีแค่ตัวเราที่จะต้องผ่านทุกปัญหาไปเพียงลำพัง
หากเราอ่อนแอ ก็คงเป็นเรื่องลำบางไม่น้อยในการที่เราจะผ่านมันไป เราจึงจำเป็นจะต้องเข้มแข็ง ความเข้มแข็งนั้นมันอยู่ในหัวใจของเราอยู่แล้วจงสร้างมันขึ้นมาด้วยกำลังใจ กำลังใจที่เราเป็นผู้ให้แก่ตัวเราเอง กำลังใจที่อยู่ในสองมือ ที่เรายกขึ้นมาเช็ดน้ำตาตัวเอง กำลังใจที่อยู่ในกำมือของเราที่จะสร้างขึ้นด้วยตัวเอง จะใช้เมื่อไหร่ก็ได้
เมื่อความเข้มแข็งเกิดขึ้น ชีวิตก็จะเต็มไปด้วยพลังถึงตอนนั้นแล้ว ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ หากวันที่เราเป็นทุกข์ แล้วไม่เห็นใครอยู่ข้าง ๆ
วันที่เกิดปัญหาต่าง ๆ ขึ้นในชีวิต หากเราคิดแต่ว่าเป็นอุปสรรคก็จะเกิดแต่ความท้อแท้แต่ถ้าเราคิดว่าปัญหาก็เป็นเหมือนแบบฝึกหัด แบบทดสอบที่มีมาให้เราได้ลับสมอง ฝึกแก้ปัญหา ฝึกคิด เราก็จะมีกำลังใจและมีความกระตือรือร้นที่จะรับมือกับทุก ๆ อย่าง