เพื่อนในกลุ่มเสน่ห์เยื่อไม้เปลี่ยนไป

สมุดบันทึกของกลุ่มนักศึกษาหลักสูตรศิลปศาตรบัณฑิต
  สาขาวิชาสหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น
  มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร รุ่นรหัส ๔๙
  ศูนย์เรียนรู้ อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง
 
  ชื่อนักศึกษา กลุ่มเสน่ห์เยื่อไม้
  1. กัลยา  ตาลาน
  2. จิตตินันท์  แสนคำฟู
  3. ทัศนีย์  แก้วกินี
  4. ธัญญาทิพย์  ปาโกวงค์
  5. ธีระพงษ์  สมควร
  6. ประสงค์  สิงห์ไชย
  7. เพชรรัตน์ดา  ปาสิงห์
  8. ศุภณัฐ  ปาโกวงค์
  9. สกุลตรา  สิงห์ไชย

                   

                    เพื่อนในกลุ่มเสน่ห์เยื่อไม้เปลี่ยนไป.....

    การศึกษาทำให้คนเราเปลี่ยนไป ยิ่งเรียนรู้มาก ก็จะเกิดความคิดสร้างสรรค์มาก แต่ใช่ว่าทุกคนจะเป็นเหมือนกัน อยู่ที่ความคิดของพวกเขาแต่ละคนที่จะคิดและจินตนาการไปในรูปแบบใด หรือบ้างก็ไม่ได้คิดเพียงขอให้เรียนจบก็พอ แต่การที่ได้เรียนรู้กันในกลุ่มเสน่ห์เยื่อไม้ครั้งนี้ นับแต่วันแรกที่เข้ากลุ่มกัน จนถึงปัจจุบัน ได้เรียนรู้นิสัยใจคอซึ่งกันและกันมากขึ้น ทำให้เห็นความเปลี่ยนแปลงของสมาชิกในกลุ่มหลากหลายด้าน

     เริ่มจากคุณประสงค์  สิงห์ไชย ซึ่งเป็นประธานนักศึกษาฯ พวกเราในกลุ่มมักจะให้ฉายาว่า "ตากล้องประจำศูนย์"  ไม่ว่านักศึกษาฯ จะทำอะไร ที่ไหน เวลาใด เป็นต้องถูกตากล้องบันทึกภาพไว้ตลอด แม้กระทั่งเวลาทานข้าว แต่ในเทอมนี้ พวกเรามองหาตากล้องไม่เจอเลย มาบ้าง ไม่มาบ้าง บางทีก็มาสาย ที่สำคัญพวกเราไม่ได้เป็นดาราหน้ากล้องอีกแล้วล่ะ.. สำหรับสาวสกุลตรา  หวานใจท่านประธานฯ ก็พูดน้อยลง ไม่ค่อยเล่นหัวกับใครเท่าไหร่ สงสัยซุ่มทำเกียรตินิยมสิท่า         สาวจิตตินันท์ คงเป็นคนที่เปลี่ยนน้อยหน่อย ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนะเทอมนี้ สำหรับสาวกัลยา เปลี่ยนมากไปหน่อย ดูจะสาวเกินหน้าเกินตาไปนะ เพื่อนๆ ซักสงกะสัยแล้วสิ...   สาวทัศนีย์ ท่าทีขยันขันแข็ง อยากทำรายงานเสียจริง สาวเพชรรัตน์ดา ยังนิ่งๆ เทอมนี้ทิ้งเจ้าแตงโมก้อนโตๆ ออกจากตัวไปแล้ว คงมีเวลามากขึ้นมาบ้างแล้วนะ สาวธัญญาทิพย์ หลังจากเนือยๆ กับการทำรายงานเริ่มตื่นตัวขึ้นมาบ้างแล้วนะ  หนุ่มธีระพงษ์ ยังเป็นหนุ่มมาดเข้ม พูดน้อยต่อยเล่นๆ ส่วนท่านประธานกลุ่มฯ คุณศุภณัฐ ปาโกวงค์ ยังคงเส้นคงวา ถ้าจะมีเปลี่ยนก็คงเป็นเรื่องความบ้าวิชาด้านเศรษฐกิจพอเพียงนั่นแหละ ข่าวว่ารื้อดอกไม้ภรรยาออกจนหมด เปลี่ยนเป็นปลูกทุกอย่างที่กินได้แทน แถมยังลงมือขุดบ่อเลี้ยงกบ เลี้ยงปลาดุกในบริเวณบ้าน ทั้งๆ ที่มีพื้นที่เพียงน้อยนิด วันๆ ต้องเทียวไปมาระหว่างบ้านกับร้าน เพื่อนำอาหารไปให้กบ-ปลาดุก กินช่วงพักกลางวัน เห็นแล้วเหนื่อยแทนจัง

    หวังว่าความเปลี่ยนแปลงของสมาชิกกลุ่มเรา จะเป็นนิมิตหมายที่ดีที่จะร่วมกันทำงานกลุ่มฯ ให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี นี่ก็เป็นที่ 2 ของพวกเราแล้วนะ ...จะบอกให้...

[กลุ่มพันธมิตร จัหวัดลำปาง]

อ่านแล้วน่าชื่นใจจัง กลุ่มพี่ถ้าจะไปได้ดีแต่กลุ่มหนูซิถ้าจะแย่เฮ่อกลุ้มใจจัง ยังไงก็แวะเข้าไปทักทายกันบ้างนะ

[พจน์ ดำริชัยมงคล]

กลุ่มเสน่ห์เยื่อไม้ กับกลุ่มพันธมิตร ทำแพลนเน็ตร่วมกันได้ดีมาก เล่าให้ผมฟังบ้างว่ามีวิธีการในการเชื่อมบล๊อคอย่างไรบ้าง เผื่อจะได้สร้าง/เชื่อมบล๊อคด้วย อีกเรื่อง ขอความรู้ในเรื่องการแทรกภาพลงในข้อความด้วย ทำอย่างไร ขอเป็นกำลังใจให้กับทั้งสองกลุ่ม สัจจธรรมหนึ่งก็คือ ความเปลี่ยนแปลง เป็นนิรันดร์ เพียงแต่ว่า การเปลี่ยนแปลงนั้น เรามีส่วนในการกำหนดความเปลี่ยนแปลง มาก น้อย หรือไม่มีเลย การเรียนของพวกเรานั้น เราจะให้ผู้อื่นทำให้เราทั้งหมด คาดหวังถึงตอนจบ มั่นใจอย่างไร ภูมิใจไหม กับ ถ้าเราจะกำหนดตัวเราเอง ตามขีดขั้นการเรียนรู้เท่าๆคนอื่น(น.ศ.) เหมือนกับที่ผมพูดถึง จน กับ รวย นั่นแหละ มีใครกำหนดและมีความแน่นอนมากกว่า ถ้าไม่ใช่ตัวเรา อันใหนเป็นความรู้ชัดแจ้ง ความจริงแท้ อันใหนเป็นความเชื่อโดยนัยของสังคม  ผมจะเฝ้าดูความเปลี่ยนแปลงและรอแสดงความยินดีกับพวกเราทุกคน ลองฟังเพลงของเคียส "หยุดท้อ" นะ