ผมเห็นว่าขณะที่ลำปางพยายามก้าวไปตามแผนที่ภาคสวรรค์ ที่เขียนไว้(ซึ่งภาคีพัฒนาทั่วประเทศให้ความสนใจ)ก็น่าจะถือโอกาสปรับปรุงแผนที่โดยการประเมินสถานภาพเครือข่ายของตนเองไปด้วย อาจใช้3หัวข้อของอ.อ้อมก็ได้คือ ทักษะ ความรู้และเจตคติ โดยประเมินทั้งขบวนเลย
ใช้การประเมินเป็นเครื่องมือในการจัดการความรู้โดยให้แต่ละคนประเมินตนเองตามบทบาทที่รับผิดชอบหรือเกี่ยวข้องอยู่
ทั้ง3ระดับคือ
เครือข่าย กลุ่ม และสมาชิก
ใน2บทบาทคือ
บทบาทคุณกิจและคุณอำนวย
บทบาทคุณกิจระดับเครือข่ายคือ
ผู้ปฏิบัติงานฝ่ายต่างๆตามโครงสร้างของเครือข่าย
บทบาทคุณอำนวยระดับเครือข่ายคือ
ผู้สนับสนุนการเรียนรู้ของคุณกิจเครือข่าย
ระดับกลุ่มก็เช่นเดียวกัน
อ.อ้อมช่วยออกแบบหัวข้อทักษะความรู้และเจตคติที่ยกตัวอย่างมาหรือหาเพิ่มจากแกนนำในกระบวนการประเมินนี้ก็ได้
เรามีสมมุติฐานว่า
หากคนทำงานของเครือข่ายในแต่ละระดับมีความสามารถสูงขึ้นก็จะทำให้เครือข่ายบรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้คือทำให้ภาคสวรรค์เป็นจริงมากขึ้นเท่านั้น
ระดับ
ความสามารถ 1
2 3 4
5
ทักษะ
ความรู้
เจตคติ
ทั้ง3หัวข้อประเมินจะแตกต่างกันในแต่ละระดับ
ทีมวิจัยต้องช่วยกันคิด/พัฒนาให้สอดคล้องกับพื้นที่ของตนเอง
ใช้การประเมินตนเองกับการประเมินจากภายนอกก็จะช่วยให้เครือข่ายทราบสถานะภาพที่เป็นจริงเพื่อวางแนวทางการพัฒนาให้ก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง
(ประเมินภายนอกก็คือให้คนนอกเข้ามาประเมินองค์กรของเรา-ถ้าไว้ใจก็เหมือนกับให้อ.อ้อมศึกษาในฐานะคนนอกอย่างที่เคยๆทำมา)
โครงการจัดการความรู้ต้องช่วยตรงจุดนี้
เพราะภาคีอื่นๆหวังเข้ามาต่อยอดภาคสวรรค์โดยใช้เงื่อนไขบังคับเช่นสมทบ1แสนตามเงื่อนไขของกองทุนสวัสดิการชุมชนหรือแบบพี่ช่วยน้องของ
มสช.ซึ่งเป็นเรื่องดี
โครงการวิจัยจัดการความรู้เป็นการเพิ่มทุนโดยเติมกระบวนการเรียนรู้จากภายในและเชื่อมโยงการเรียนรู้เครือข่าย5พื้นที่เพื่อให้ภาคีเข้ามาต่อยอดทั้งขยายเครือข่ายภายในให้มีสมาชิกเพิ่มขึ้นและขยายไปที่อื่นๆรวมทั้งแนวคิดเชิงนโยบายด้วย
โดยมีฐาน ตั้งมั่นที่มีตัวตนที่เข้มแข็งอย่างแท้จริง
(ซึ่งตอนนี้เข้าใจว่าฐานยังยอบแยบอยู่)
ซึ่งป็นผลที่คาดว่าจะได้รับจากโครงการนี้ครับ