นิทานเป็นของชอบสำหรับเด็ก แม้จะเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ยังชอบนิทาน (หลายคนคงไม่ปฏิเสธ) จึงขอนำเสนอนิทานมาใช้ในการเรียนรู้เรื่อง “มาตราตัวสะกดที่ตรงมาตรา” ซึ่งมี ๔ มาตราตัวสะกด คือ มาตราแม่กง แม่กม แม่เกย และแม่เกอว ดังนี้
นิทานเรื่อง
งูและม้าแย่งแหวน
งูกับม้าเป็นเพื่อนกัน
เขาทั้งสองท่องเที่ยวไปในที่ต่างๆ ด้วยกันเสมอ
วันหนึ่งงูและม้า
เห็นแหวนวงหนึ่งตกอยู่บนทางเดิน
จึงต่างก้มลงเก็บพร้อมกัน งูบอกกับม้าว่า
“ฉันเจอแหวนก่อน
แหวนต้องเป็นของฉัน”
ม้าก็บอกกับงูว่า “ฉันต่างหากที่เจอแหวนก่อน
“ทั้งสองต่างเถียงกัน
ฝ่ายงูบอกว่า “ฉันเจอก่อน”
ฝ่ายม้าก็บอกว่า “ฉันก็เจอก่อน”
เถียงกันไป..แย่งกันไป
จนกระทั่งแหวนเป็นเส้นตรง
ตั้งแต่นั้นมา มาตราตัวสะกด
๔ แม่ คือ
มาตราแม่กง แม่กม แม่เกย
และแม่เกอว
จึงเป็นมาตราตัวสะกดที่ตรงตามมาตรา
เด็ก ๆ สังเกตที่ชื่อเรื่องให้ดีนะคนเก่ง
แล้วจะพบว่า
งู
เป็นตัวสะกดใน แม่กง
มี ง.
เป็นตัวสะกด เช่น
จริงจัง กางเกง
ฯลฯ
ม้า เป็นตัวสะกดใน
แม่กม มี ม.
เป็นตัวสะกด เช่น
ต้มส้ม ก้ามกราม
ฯลฯ
แย่ง เป็นตัวสะกดใน
แม่เกย มี
ย. เป็นตัวสะกด
เช่น มาลัย
ให้ยาย ฯลฯ
แหวน เป็นตัวสะกดใน แม่เกอว มี ว.เป็นตัวสะกด เช่น
แวววาว ข้าวเหนียว ฯลฯ
สนุกไหม
แค่ชื่อเรื่อง
ก็ทำให้เราสามารถจำและเข้าใจมาตราตัวสะกดที่ตรงตามมาตราไปนานเท่านาน
คราวหน้ามาฟังนิทานเกี่ยวกับมาตราสะกดที่ไม่ตรงมาตราตัวสะกดนะคนเก่ง
มาทักทายพอดีลูกชายมีปัญหาภาษาไทยครับ
ขอบคุณค่ะเอาไปให้พี่สะใภ้สอนนักเรียนป.๑ ได้
บอกว่าเอานิทานแม่กง
นิทานสนุกมาก
นสา