อริยมรรค3

ความดำริชอบ

อริยมรรคองค์ที่สอง ซึ่งเป็นเรื่องของปัญญา คำว่า “ความดำริชอบหรือสัมมาสังกัปปะ” คือ ความมุ่งหมายชอบ ได้แก่ เนกขัมมะสังกัปปะ การดำริในการพรากจากกาม การดำริในการออกบวชหรือการดำริในการแสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่ แสวงหาคุณค่าของชีวิต, การดำริในการไม่พยาบาท, การดำริในการไม่เบียดเบียน

ความดำริชอบมีสัญญาคือความสำคัญตั้งใจหมายเป็นเหตุเกิดขึ้น เรียกว่าเนกขัมมสัญญา,อัพพยาบาทสัญญา,อวิหิงสาสัญญา

สัญญานี้เกิดจากการพิจารณาโดยแยบคายแล้วตัดสินใจเลือกอย่างมีอิสระ คือการให้ความสำคัญ จากสัญญาจึงเกิดสัมมาสังกัปปะแล้วเกิดฉันทะเร้าใจให้ได้มาแล้วแสวงหา

ดังนั้น สัมมาสังกัปปะหรือความมุ่งหมายชอบยังประกอบไปด้วยการตั้งจุดหมายปลายทางและแผนการเดินทางไปสู่จุดหมาย

ถ้ามองความรู้ชอบ คือ กรอบความคิด ทฤษฎี หรือ หลักการ ความดำริชอบ  ก็เป็นเสมือนแผนที่สำหรับเดินทาง นั่นคือเราจะมีจุดหมายปลายทางอยู่ในความคิด เป็นภาพในจินตนาการอยู่ก่อน จากนั้นความเพียรชอบก็จะทำหน้าที่ไปตามความความดำริชอบนั้น