ภาพประกอบ จาก : http://www.gse.org
เริ่มจากการที่มีส่วนร่วมตั้งแต่การกำหนดทิศทางและความต้องการร่วมกัน การแสดงออกถึงประสบการณ์ ความสำเร็จที่ภาคภูมิใจ เพื่อกลั่นกรองออกแบบเป็น วิธีปฏิบัติ ที่พร้อมให้ผู้อื่นแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และนำไปประยุกต์ใช้ได้นั้น.....อาจพูดได้ว่าเป็นกระบวนการที่แยบยล ที่ให้ทำให้ผู้ปฏิบัติยอมร่วมมือ ละทิ้งจากความสนใจปัจจุบัน หันมาเริ่มมองที่ตัวเอง แล้วมองต่อไปยังผู้อื่นใกล้ตัว ฟังและเริ่มพูด จนเกิดการเรียนรู้อย่างไม่รู้ตัว..... ซึ่งเป็นจริงอยู่เสมอที่ว่า เมื่อใครก็ตามได้เริ่มเล่าถึง ความสำเร็จ และความภาคภูมิใจ..ทั้งหลายนั้น...มักเป็นเรื่องราวที่สวยงามและเป็นความสุขเสมอเมื่อได้พูดถึง..... ทำให้เกิดเหตุการณ์ที่ว่า "บรรยากาศของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ นอกจากจะมาแบบไม่รู้ตัวแล้ว...ยังนำบรรยากาศดี ๆ ความรู้สึกและความทรงจำดี ๆ นั้น กลับมาด้วยเสมอ"......
ศศวรรธน์.
30 มิถุนายน 2550
โรงเรียนบางละมุง ชลบุรี
ไม่มีความเห็น