หนังสือเล่มเล็กสำหรับเด็กประดิดประดอย


โรงเรียนของน้องโบว์

หนึ่งแห่งความประทับใจของครูเล็กๆ กลุ่มหนึ่ง ที่พยายามในการสร้างนักเขียน นักอ่านและนักคิดตัวน้อยๆ จนเป็นที่มาของ..........

โรงเรียนของน้องโบว์ สวัสดีค่ะ.....หนูชื่อ  เด็กหญิงอลิษา จันทร์ทอง  ใครๆ เรียกหนูว่าน้องโบว์ หนูอายุ 12  ปี    กำลังเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่  6    โรงเรียนวัดพรหมประดิษฐ์   ซึ่งตั้งอยู่ที่   เลขที่   1 / 1    หมู่ที่ 4    ตำบลพิจิตร อำเภอนาหม่อม  จังหวัดสงขลา    ครูบอกว่า  โรงเรียนของเราตั้งอยู่ในพื้นที่แอ่งกระทะ  หนูก็ว่าอย่างนั้นแหละเพราะหันไปทางไหนก็เห็นแต่ภูเขา  บ้านของหนูเองก็อยู่ติดกับภูเขา    ที่มีต้นยางพาราเรียงรายกันอยู่ทั่วไป       คนบ้านหนูจึงประกอบอาชีพทำสวนยางพารากันทุกครัวเรือน     ปีนี้ยางราคาดีมากทุกคนดูหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส  แต่อย่างไรก็ไม่รู้ได้ยินคนข้างบ้านบ่นว่าเป็นหนี้อยู่ดี   หนูไม่ค่อยรู้เรื่องเรื่องผู้ใหญ่เขาเท่าไรหรอกค่ะที่แน่ๆ ......เมื่อไม่กี่วันมานี้หนูได้มีโอกาสติดตามคุณครูไปจัดแสดงผลงานที่เรียกว่า  หนึ่งโรงเรียนหนึ่งนวัตกรรมที่โรงเรียนของเรานำเสนอ   คือ  เรื่อง หนังสือเล่มเล็กฝีมือเด็กประดิดประดอย  เราได้รับรางวัลชนะเลิศที่จังหวัดสงขลาและเป็นตัวแทนไปประกวดต่อในระดับภูมิภาคที่โรงเรียนสตรีภูเก็ตและได้รับรางวัลยอดเยี่ยมกลับมาด้วย  หนูดีใจมากเพราะหนูได้ไปเห็นกับตาตนเองแล้วว่า  ผลงานของพวกหนูนั้นได้รับการยอมรับจากครูและนักเรียนทั่วภาคใต้    หนูจำได้ว่าวันนั้นหนูยืนทั้งวัน    เพื่ออธิบายผลงานให้กับผู้ที่มาเยี่ยมชมอย่างมากมายที่หนูไม่เคยพบเห็นมาก่อนหนูเห็นคณะครูทำงานกันแบบหามรุ่งหามค่ำ  ทั้งวันเสาร์  อาทิตย์  ตลอดจนถึงวันธรรมดาก็อยู่กันจนดึกดื่น   หนูได้อยู่ช่วยคุณครูจับโน่นจับนี่  และที่สำคัญคือ  หนูทำหน้าที่เขียนหนังสือเล่มเล็กในรูปแบบของ  e – book  ซึ่งเป็นการเขียนหนังสือเล่มเล็กในคอมพิวเตอร์     หนูทำได้หลายเรื่องทีเดียว    ครูบอกว่าเดี๋ยวจะพาไปแจกให้กับผู้ที่สนใจ  หนูดีใจมากที่งานของหนูออกเผยแพร่และได้รับการยอมรับที่จริงหนูเขียนหนังสือเล่มเล็กมาตั้งนานแล้ว  ฝีมือของหนูค่อย ๆ พัฒนามาทุกปี  จนถึงชั้นประถมศึกษาปีที่  5   ครูจัดประกวดการเขียนหนังสือเล่มเล็กเพื่อรณรงค์เกี่ยวกับโรคพิษสุนัขบ้า  หนูกับเพื่อนสามคนรวมกลุ่มกันศึกษาค้นคว้าหาข้อมูลเรื่องโรคพิษสุนัขบ้า  โดยทำเป็นผังความคิดก่อนเพื่อหาองค์ประกอบของเรื่องทั้งหมด  หลังจากนั้นเราจึงแบ่งหน้าที่กันออกไปศึกษาหาความรู้จากแหล่งข้อมูลต่าง ๆ   ทั้งในห้องสมุด       มุมหนังสือ  แผ่นพับ   แผ่นปลิว   เรียงความของรุ่นพี่ที่ชนะเลิศการประกวด    อินเตอร์เน็ต   ตลอดจนถามจากอาสาสมัครสาธารณสุขชุมชนและผู้ปกครอง  จนได้ครบทุกองค์ประกอบแล้วเราจึงเขียนเป็นเค้าโครงเรื่อง  กำหนดตัวละคร  จำนวนหน้าให้ชัดเจน  เพื่อจะได้หาจุดจบที่ลงตัว  พวกเราจะช่วยกันเตรียมกระดาษตามจำนวนหน้า  นำเรื่องที่ได้รับการปรับปรุงแก้ไขแล้วมาเขียนลงในหน้ากระดาษเป็นเรื่องราวและเขียนภาพประกอบให้สอดคล้องกับเรื่องนั้น ๆ ทุกคนจะช่วยกันคนละไม้คนละมือ  ใครที่ถนัดการวาดก็วาดไป  คนที่ถนัดการระบายสีก็ระบายสีไป  คนที่ลายมือสวยก็จะทำหน้าที่เขียนเรื่องราวจนแล้วเสร็จ  หลังจากนั้นพวกเราจะนำมาเข้าเล่ม  ติดกาวให้แน่นสนิท  เขียนคำนำ  สารบัญ  แหล่งอ้างอิงและใส่ปกหน้าปกหลังให้เรียบร้อยสวยงาม    ส่งให้คุณครูตรวจสอบและร่วมกันประเมินผลงานโดยใช้แบบประเมินที่ทุกคนมีส่วนร่วม  พวกเราปฏิบัติการเช่นนี้อยู่เสมอในทุกกลุ่มวิชาจนเป็นวิถีชีวิตปกติในการเรียนด้วยการสรุปและสร้างองค์ความรู้ด้วยตนเอง  วันนี้   โรงเรียนของเรามีรางวัลจากการเขียนมากมายจนเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไป  หนูภูมิใจในโรงเรียนเล็ก ๆ ของพวกเราตอนนี้เรากำลังพัฒนาหนังสือได้อีกรูปแบบหนึ่ง  คือ การทำหนังสือเล่มเล็กแบบสามมิติ  หนูเห็นคุณครูหลายคนกำลังแอบฝึกฝนกันอย่างขะมักเขม้น  หนูว่า...  อีกไม่กี่วันเราจะได้เล่นของใหม่อีกอย่างแน่นอน  ที่จริงหนูเองก็เหนื่อย  แต่หนูว่า...ครูเหนื่อยกว่าหนูอีกหลายเท่า  หนูเชื่อมั่นในตัวครู จึงตั้งใจทำงานให้ออกมาให้ดีที่สุดทุกครั้ง  เพราะหนูรู้ว่าผลที่เกิดกับหนูและที่หนูจะได้รับในอนาคตนั้นมากมายมหาศาลอย่างแน่นอน 
หมายเลขบันทึก: 107514เขียนเมื่อ 30 มิถุนายน 2007 11:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 15:39 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท