เนื่องจาก (บันทึก)
ที่ได้เขียนไว้เมื่อวาน เกี่ยวกับการ เตรียมพร้อม ของงาน "งานยาเสพติด" ที่ทางที่ว่าการอำเภอกะเปอร์ มอบหมายให้สำนักงานสาธารณสุขอำเภอกะเปอร์ รับผิดชอบกิจกรรมการรณรงค์ประชาสัมพัธน์ในวันต่อต้านยาเสพติดโลก จะว่าไปแล้ว กิจรรมที่ตั้ง หวัง ไว้ เมื่อวาน ต้องมีการปรับเปลี่ยนใหม่ทั้งหมด วันนี้สิ่งหนึ่งที่เป็นบทเรียนของการทำงานก็คือ บางทีแผนงาน ก็ส่วนแผนงาน แต่พอทำจริง อีกอย่างหนึ่งเลย ที่ต้องกล่าวอย่างนี้ ก็เนืองมาจาก วันนี้มีอุปสรรค เรื่องฝนฟ้า จึงทำให้ ไม่สามารถ ตั้งแถวเดินขบวนประชาสัมพันธ์ เพื่อรณรงค์ ไม่ได้ เต้นแอโรบิค ก็คงไม่ไหว ทำไงหล่ะทีนี้?
คิดหนักเลย!!!! <p align="justify"> ออกจากบ้านพัก ราว เจ็ดโมงเช้า น้องที่เป็นสาวทูบี (ปีที่แล้ว) มารออยู่ที่สำนักงาน สักพัก หนุ่มทูบีอีกคนก็ตามมา แต่ดูท่า ฝนคงจะไม่ซาง่ายๆ แล้วเสียงโทรศัพท์ ก็ดังขึ้น ทางคุณสาโรจน์ โทรมาสอบถาม เราก็รายงานไปว่า เหตุการณ์ก็ยังไม่ค่อยสู้ดีนัก อสม.แต่ละแห่งก็ทะยอยกันมา แต่ว่า ฝนฟ้า กลับ ไม่เป็นใจเสียเหลือเกิน เทลงมาแบบไม่ยั้ง น้ำนองเต็มถนนไปหมด คิดในใจ งานนี้คงแย่แน่ๆ จึงตัดสินใจประสานทางโรงเรียนกะเปอร์วิทยา (โดยเร่งด่วน) เรื่องการติดต่อเพื่อขอใช้ สถานทีในการจัดกิจกรรม ---> ซึ่งแน่นอนว่า รูปแบบของกิจกรรมก็คงต้องปรับเปลี่ยนไปจากการเดิน รณรงค์ ประชาสัมพันธ์ แน่นอน คิด - คิด อยู่พักใหญ่ จึงตัดสินใจ ลองโทรประสาน สาธารณสุขอำเภอเพื่อเสนอรูปแบบกิจกรรม ที่สามารถ ตอบโจทย์ที่ได้วางไว้.. นั้นคือ การณรงค์ประชาสัมพันธ์ โดยการ นำนักเรียนกลุ่มดังกล่าว มาเข้ากลุ่มเพื่อใช้กระบวนการกลุ่มในการร่วมเสนอความคิดเห็น และถ่ายทอดเรื่องราวเกี่ยวกับยาเสพติด ผ่านลายเส้น และสีสัน แบ่งปันความคิด จนกลายเป็นรูปภาพ ให้ทุกกลุ่มนำเสนอและมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันในกลุ่มใหญ่อีกครั้งนึง</p><p align="justify"> กลุ่มเป้าหมายในวันนี้ มีทั้งสิ้น 80 คน เป็นนักเรียนโรงเรียนกะเปอร์วิทยา และนักเรียนโรงเรียพัฒนศาสตร์ (ตำบลม่วงกลวง) มาร่วมกิจกรรม... ถ้าถามถึงความรู้สึก ของตัวผู้เขียนเองมองว่า อาจโชคดีด้วยซ้ำไปที่วันนี้ฝนตก เพราะจากกิจกรรม ทำให้เราได้เห็นภาพสะท้อนของปัญหายเสพติด ในแนวคิดของเด็กๆ มีหลายต่อหลายคำพูดที่สื่อออกมาแล้วทำให้นึกย้อนกลับไปว่า เด็กๆ เค้าก็ไม่ได้เพิกเฉยต่อปัญหาเหล่านี้เลย </p><p>ยกตัวอย่าง</p><p>การพูดถึงบ่อย-บ่อย จะทำให้เรามีความระหนักถึงอันตราย จากสิ่งชั่วร้ายเหล่านั้น พยายามสอดแทรก ข้อประเด็นปัญหายาเสพติดเข้าไปในวงสนทนากับเพื่อนๆ เหมือนเป็นการสร้างความนิยม ในการต่อต้านยาเสพติด "มันไม่ดี ดูซิ!! สูบแล้วปากดำ กลิ่นตัวก็แรง เห็นแล้วไม่อยากคุยด้วยเลย "</p><p>การพยายาม ร่วมเป็นหูเป็นตา และมองเห็นปัญหาร่วมกัน สอดส่องดูแลเพื่อนๆ ทั้งในสถานศึกษาและในชุมชน</p><p> </p><p>เหล่านี้สะท้อนให้เห็น ถึงกระบวนการคิด ของด็ก-เด็ก ว่าเค้าพยายามช่วยและอยากเข้ามามีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหาเหล่านี้เช่นกัน เข้ากับคำขวัญของกิจกรรม .....</p><p> </p><p>"เยาวชนยุคใหม่ ห่างไกลยาเสพติด" </p><p></p><p>ขอเล่ากิจกรรมด้วยภาพนะคะ</p><p></p><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="0" class="MsoTableGrid" style="border-collapse: collapse"><tbody>
</tbody></table></u><p> </p><p> ถึงแม้กิจกรรมวันนี้ จะไม่ครอบคลุมตรงตามวัตถุประสงค์ นันคือร่วมเดินรณรงค์เพื่อสร้างความตรหนักรู้ ในการร่วมต่อต้านยาเสพติในชุมชน หากแต่ รูปาพต่างๆ ที่เด็กได้วาดไว้ คงจะสะท้อนเอาไว้ คงจะเป็นสื่ออีกทางทีจะทำให้พ่อแม่ผู้ปกครองได้รับทราบได้ โดยการนำภาพเหล่านั้นไปติดไว้ ที่ตลาด หรือนิทรรศการ ในชุมชน ก็อย่างว่าแหละคะ ฟ้า ฝน แบบนี้ จะให้น้องไปเดินตากฝนก็ดูจะทารุณเกินไป </p> <table border="0" cellspacing="0" cellpadding="0" class="MsoTableGrid" style="border-collapse: collapse"><tbody>
</tbody></table></font></strong><p align="justify"> </p><p align="left"> คิดว่าทางออกแบบนี้ก็คงยังพอนำมาใช้ได้บ้าง (และวันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่ผู้เขียนทำงานแบบมีความสุข)ถึงแม้ว่ากิจกรรมต่างๆไม่ตรงตามแผนที่วางไว้ก็ตาม แต่ก็ถือว่าได้มีการดำเนินการ และที่สำคัญประเด็นหลักของงานยาเสพติด คงไม่สามารถตอบโจทย์ ได้ครบทุกข้อ จากการทำกิจกรรมเพียงไม่กี่ครั้ง หากแต่มันจะต้องอาศัยการดำเนินงานอย่างต่อเนื่องและยั่งยืน เอาเป็นว่าหากท่านใดมีวิธีการ ดี-ดี ลองเสนอแนะเผื่อได้นำไปปรับใช้ในงาน ต่อ-ต่อ ไปคะ</p><p align="right"> </p>
สวัสดีครับคุณอรุฏา
วันนี้วันอังคาร 26 มิย 50 คงเป็นวันต่อต้านยาเสพติด เท่าที่ผมได้ดูทีวีหลังจากกลับมาถึงบ้าน
สำหรับแผนแล้วที่เขียนไว้อย่างสวยหรู คงต้องมีความยืนหยุ่นในตัวบ้าง
และสำหรับฟ้าฝนที่เกิดขึ้นนั้น คงไม่เป็นอุปสรรคของการรณรงค์ แต่สำคัญด้วยความตั้งใจครับ
สำหรับผมนะครับ กิจกรรมเหล่านี้ คงต้องเป็นงานที่ต้องไม่จบในครั้งเดียว ต้องมีความต่อเนื่องสำหรับกลุ่มเป้าหมายหนึ่งๆ ควรมีการติดตาม ต่อยอดความคิด หรือมีเครือข่ายเกิดขึ้น อย่างจริงจัง และเกิดผลในทางปฏิบัติ (พูดๆไปแล้วก็เหมือนจะง่ายครับ แต่สำหรับคนรับผิดชอบโครงการนั้นเป็นสิ่งที่ท้าทายครับ)
แต่อย่างใดก็ตามคงต้องดูว่า ในแต่ละโครงการที่เขียนขึ้นมาตามแผนนั้น มี "สิ่งที่คาดหวังนั้นอย่างไร" หรือ "เป้าหมาย" ครับ
และที่สำคัญก็คง ขอบคุณสำหรับประเด็นที่แนะนำ ที่ว่า "กิจกรรมเหล่านี้ คงต้องเป็นงานที่ต้องไม่จบในครั้งเดียว ต้องมีความต่อเนื่องสำหรับกลุ่มเป้าหมายหนึ่งๆ ควรมีการติดตาม ต่อยอดความคิด หรือมีเครือข่ายเกิดขึ้น อย่างจริงจัง และเกิดผลในทางปฏิบัติ"
น้องเปิ้ลน่ารักเขียนหัวข้ออย่างกะพบรักอีกหนึ่งหนุ่ม
น่าสนุกนะคะ อยากไปด้วยเป็นกำลังใจให้คนพื้นที่คะขอให้สนุกสนานกับวันฝนตกคะ
ดีจังเลยคับ บรรยากาศการทำงาน กับชุมชน เชื่อแล้วหล่ะคับว่า งานของคุณ สาธารณ(สุข) จริงๆ ขำ ขำ คับ