การทำหน้าที่ครอบครัวของวัยรุ่นที่เสพยาบ้า ในเขตภาคตะวันออก

การทำหน้าที่ครอบครัวของวัยรุ่นที่เสพยาบ้า  ในเขตภาคตะวันออก
FAMILY  FUNCTION  OF  ADOLESCENCES  WITH  AMPHETAMINE  ADDICTION  IN  EASTERN  REGION  OF  THAILAND

                                                                 ลลิตา  เดชาวุธ
                                                                 ยศพล  เหลืองโสมนภา

บทคัดย่อ
 การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบการทำหน้าที่ครอบครัว  จำแนกตามรูปแบบครอบครัว  อำนาจในครอบครัว  กลุ่มตัวอย่างเป็นวัยรุ่นอายุ 15-24 ปีที่เสพยาบ้าและได้รับการบำบัดฟื้นฟูที่สำนักงานคุมประพฤติจังหวัดในเขตภาคตะวันออก  จำนวน 286 คน  วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ One-Way  ANOVA  และทดสอบความแตกต่างเป็นรายคู่ด้วย Scheffe
 ผลการวิจัยพบว่า  กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศชาย (ร้อยละ 96.9)  อายุเฉลี่ย 18 ปี จบการศึกษาชั้นประถมศึกษา (ร้อยละ 46.9)  มีอาชีพรับจ้าง (ร้อยละ 75.2)  ครอบครัวมีฐานะพอมีพอใช้และมีเงินเหลือเก็บ (ร้อยละ 54.9)  มีรูปแบบครอบครัวที่มีทั้งพ่อและแม่มากที่สุด (ร้อยละ 44.8)  โดยแม่หรือผู้ปกครองเพศหญิงเป็นผู้มีอำนาจมากในครอบครัว (ร้อยละ 54.5)  และมีการทำหน้าที่ครอบครัวอยู่ในระดับปานกลาง (X = 2.89, SD = .53)  เมื่อเปรียบเทียบการทำหน้าที่ครอบครัวของกลุ่มตัวอย่างที่มีรูปแบบครอบครัวแตกต่างกัน  พบว่า  มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ P < .01 (P = .001)  โดยรูปแบบครอบครัวที่มีทั้งพ่อและแม่มีการทำหน้าที่ครอบครัวแตกต่างกับรูปแบบครอบครัวที่อยู่กับพ่อหรือแม่เลี้ยงและครอบครัวที่อยู่กับญาติ  อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ P < .05 (P = .013) และ P < .01 (P = .006) ตามลำดับ  ส่วนกลุ่มตัวอย่างที่อยู่ในครอบครัวที่มีผู้มีอำนาจต่างกัน มีการทำหน้าที่ครอบครัวแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
 ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า  รูปแบบครอบครัวที่อยู่กับพ่อหรือแม่เลี้ยง  และอยู่กับญาติ  มีผลกระทบต่อการทำหน้าที่ครอบครัวซึ่งมีความสัมพันธ์กับการเสพยาบ้าของเด็กวัยรุ่น  ดังนั้นจึงควรตระหนักถึงความสำคัญของสัมพันธภาพระหว่างคู่สมรสซึ่งจะเป็นสิ่งที่ช่วยให้สถาบันครอบครัวแข็งแรง  ดำรงอยู่  และปกป้องเด็กจากพิษภัยของยาเสพติด