เนื่องด้วยในการจัดเสวนาเครือข่ายจัดการความรู้(UKM) ครั้งที่ 10 ครั้งนี้ได้รับผิดชอบการประสานงาน ไม่ได้มีโอกาสเข้าร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ทำให้รู้สึกไม่ค่อย Happy เท่าไรคะและเมื่องานเสร็จนำเรื่องเล่ามาลง Gotoknow ได้อ่านเรื่องเล่าที่คุณลิขิตได้ Take note แต่ก็ไม่ได้รสชาติเหมือนกับได้ฟังจากตัวจริง รู้สึกเสียดายมากคะ....
วันนี้โชคดีคะได้รับ โทรศัพท์จาก ดร.พัชรี อิ่มศรี อาจารย์สำนักวิชาศิลปศาสตร์ แจ้งว่าอยากขอเพิ่มเติมรายละเอียดของเรื่องเล่า
ตนเองอ่านแล้วรู้สึกโชคดีมากที่ได้อ่านเรื่องเล่าของอาจารย์...
ดร. พัชรี อิ่มศรี มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์
ชื่อเรื่องเล่า : | เรียนภาษาอังกฤษกับชุมชน |
....อ่านแล้วรู้สึกประทับใจในเรื่องเล่าของอาจารย์และคิดว่าเป็นประโยชน์ดีใจแทนนักศึกษาและมหาวิทยาลัย
...ชอบมากคะกับแนวคิดของอาจารย์ที่ไม่ได้เป็นเพียงผู้มอบความรู้แต่ยังเป็นผู้คอยกระตุ้นให้นักศึกษาเกิดการเรียนรู้ ยึดผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง
...ที่ประทับใจที่สุดคือ ความตั้งใจของอาจารย์ที่มุ่งสอดแทรกความคิดเพื่อให้นักศึกษาเป็นทั้งคนเก่งและคนดี
และขอบคุณที่อาจารย์แบ่งปันประสบการณ์และแนวคิดที่ดีที่สามารถนำไปปรับใช้ในการทำงานที่ตนเองรับผิดชอบได้คะ..ขอบคุณคะ
และขอเชิญชวนผู้เข้าร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ช่วยต่อเติมเรื่องเล่าของท่าน หากไม่สมบูรณ์ หรือไม่ครบถ้วน เพื่อเป็นประโยชน์ในการถ่ายทอดแนวคิดและประสบการณ์ดีๆ ที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ สร้างแรงบัลดาลใจในการพัฒนาต่อไป
พี่เกือบลืมเชียวค่ะ เอาเรื่องเล่าของกลุ่มที่ 6 ไปนอนกอดหลายคืน (2 เอง) วันนี้จะส่งมอบให้นะคะ จะพยายามนึก ระลึก เพราะในวันนั้นมีหลายอย่างที่ไม่เอื้อซักเท่าไหร่ค่ะ เช่น เสียงคุณกิจบางคนเบาไป และเสียงนอกกลุ่มก็ยังมีมาให้ได้ยินค่ะ อย่างไรก็ตามจะทบทวนและเขียนใหม่ให้ได้ใจความที่สุด
ขอบคุณพี่วลีมากคะ
กำลังรออย่างใจจดใจจ่อคะ....
เสาร์-อาทิตย์ ที่ผ่านมากลับบ้านที่ จ.ตรัง ปฏิบัติหน้าที่ลูกที่ดีคะ