นิสัยสามัญของคนตอนจบ

“คน” ชอบให้คนอื่นพูดเรื่องที่ตัวสนใจ   เดี๊ยนเองก็เหมือน  กัล์ลลล...พูดเรื่องอื่นได้ไงก็ไม่รู้เรื่องนี่หว่า  บอกแล้วคนเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง อะไรๆก็ต้องตัวเองแหละ ต่อให้เรื่องกะจี๊ดหริดแค่ไหนก็เถอะ จะไปตรัสรู้ได้ไงว่าใครสนใจเรื่องอะไร ถ้าอยากพูดมาซิ มาพูดเรื่องที่เดี๊ยนสนใจ   ชิชะ...มาว่าข้านี้สนใจแต่เรื่องตัวเอง .....เย้.....  

                                    ไม่ชอบให้คนเถียง  พูดง่ายๆ ใครมั่งชอบคนขัดคอ ยกมือขึ้น  โถ....โถ....พบเห็นประจำตามข่าวหน้าหนังสือพิมพ์  ช่างตายง่าย ตายดายกันซะจริงๆ ประเภทวิสามัญฆาตกรรมกันในวงเหล้า พอเหล้าเข้าปาก    กระเดื๊อกจนเมาแอ๋   สติหลุด   เพื่อนรักเพื่อนสนิทแค่ไหนไม่รู้แล้ว  แซวกันไปแซวกันมา ได้เรื่องขัดคอกันอีท่าไหนไม่รุ  เป็นเรื่อง  ลุกขึ้นเอาสารพัดอาวุธที่มีอยู่  ทั้งหมัดเอย  ศอก เอย เข่าเอย  แถมกระโดดเตะ ต่อย ไม่พอสะปาต้าทั้งฟันทั้งกระซวกกระหน่ำซะปางตาย        เห็นมั๊ย...เห็นมั๊ย.....ว่าแล้ว จะขัดคอใครก้อรู้จักดูตาม้าตาเรือซะมั่ง ระวังจะเดดสะมอเร่ โดยไม่ได้สั่งลา... ฮะ...ฮ้า 

          “คน” ชอบความเป็นกันเอง   ฟามหมายในที่นี้ คือ ทำตัวให้กลมกลืนกับสังคมที่ตัวเองอยู่น่ะแหละ  ประเภททำตัวเป็นแกะดำหรือหงส์เหิรในฝูงเดียวกัน รับประกันซ่อมฟรี ไม่มีใครคบด้วยฮ่ะขอบอกว่า อย่าทำเด่นจะเป็นภัยเข้าข้อนี้แหละ อยู่เมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม ถ้าขืนทำตัวแตกต่าง  ก็หนาว-ว-วละซี...      พี่น้อง  และแล้วนิสัยสามัญของคนก็เอวังด้วยประการฉะนี้...แล