อนุทิน 6162

ถึงสนามบินนครศรีธรรมราช เย็นย่ำ บรรยากาศดี ฝนไม่ตก ลมโชยเย็นสบาย มองผ่านกระจกก่อนเครื่องลง เห็นสภาพภูมิประเทศที่อุดมสมบูรณ์ ต้นไม้เขียวครึ้ม ดูๆไปพื้นที่คล้ายเชียงใหม่

มาที่ชายเล ด้าน อ.ปากพนัง - แหลมตะลุมพุก พูดคุยกับคนที่นี่เกี่ยวกับปัญหาในพื้นที่ พอประมวลหลักๆได้ดังนี้

• อุบัติการณ์เบาหวานความดัน ๑ ต่อ ๖ ซึ่งก็หมายถึง อ.เชียรใหญ่ มี ประชากร ๖๐,๐๐๐ คน มีผู้ป่วยเบาหวานความดัน ๑๐,๐๐๐ คน ซึ่งข้อมูลน่าตกใจ - - -ผมคิดว่างาน health promotion อาจต้องเข้มข้น
• นากุ้งร้างจากสารเคมีเข้มข้น ๑ ใน ๓ ส่วน ถูกทิ้งไว้ปล่อยร้าง เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ยุงรำคาญ
• ป่าพรุ ถูกทำลาย ระบบนิเวศที่ขาดความสมดุล  ความสมบูรณ์ของ พรุ หายไป ซึ่งหมายถึง แหล่งชีวนิเวศที่หายไป แหล่งอาหารชุมชนหายไป อ.เชียรใหญ่ อ.ปากพนัง อ.หัวไทร ส่วนหนึ่งอพยพออกไปทำงานต่างจังหวัดในหัวเมืองใหญ่ๆ เหลือแต่ผู้สูงอายุและเด็ก
• นาข้าว มีน้ำเค็มเอ่อท่วม ทำให้เกิดปัญหาดินเสื่อมสภาพ
• พืชเชิงเดี่ยว เช่นปาล์ม ทำให้ระบบเกษตรเดิมของชุมชนเสียไปพร้อมกับการหายไปของสวนสมรม
• ปัญหาอื่นๆ

ผมจะเครียดไปมั้ยครับ...แต่ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น น่าสนใจ ภาพความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่ที่มองจากเครื่องบิน กับพื้นที่จริงนั้นแตกต่างกัน

ตรงนี้ให้ข้อคิดกับนักพัฒนาครับ เราต้องเข้าใจ เข้าถึง จึงจะพัฒนาได้  หากมองปรากฏการณ์แต่เพียงผิวเผิน พัฒนาเท่าไหร่ก็ไม่ยั่งยืน

 

จตุพร/นครศรีธรรมราช