หลวงปู่ดู่เป็นชาวอยุธยาโดยกำเนิด เป็นพระปฏิบัติสายวิปัสสนา ท่านมรณภาพเมื่อปี ๒๕๓๓ ท่านสอนให้ศิษย์เห็นจริงถึงความสำคัญของความทุกข์ยาก ว่าเป็นสิ่งที่มีคุณค่าในโลก ท่านจึงพูดบ่อยครั้งว่าการที่เราประสบทุกข์ นั่นแสดงว่าเรามาถูกทางแล้ว เพราะอาศัยทุกข์นั่นแหละ จึงทำให้เกิดปัญญาขึ้นได้ คติธรรมของหลวงปู่ที่ผมพบในวันนี้ก็คือ “ครูอาจารย์ดีๆมีอยู่มากก็จริง แต่สำคัญที่เราต้องปฏิบัติให้จริง สอนตัวเองให้มาก นั่นแหละจึงจะดี” “อย่าปฏิบัติแบบไฟไหม้ฟาง” กล่าวคือ ขยันก็ทำขี้เกียจก็หยุด อย่างนี้ใช้ไม่ได้ ต้องทำ(ปฏิบัติธรรม) ให้สม่ำเสมอให้ได้ทั้งในยามขยันและขี้เกียจ
When we get older we tend to do more of what we like, less or none of what we think as ‘burden’. Especially after we retire from work. And everyone seems to like this way – off the teaching ;-)