ปลอบใจตัวเองว่าอย่าร้องไห้.แต่ฉันเสียดายเวลาที่อุตส่าห์ไปทำบุญที่อินเดีย 10วัน ที่มีค่ามาก กลับโดนทำลายหายไปอย่างยับเยินความโกรธความแค้นความเสียใจเข้ามาแทนที่ ฉันไปทำอะไรให้ อุตส่าห์ให้อภัยแล้ว ยังทำกันได้ยังไม่ยอมหยุด
ความอดทนของคนมีขีดจำกัด มีคนจ้องทำลาย ฉันต้องทำอย่างไรเพื่อหยุดตัวเองไม่ให้ตอบโต้อะไรที่รุนแรง แต่เขาไม่ยอมหยุด ถึงเวลาแล้วใช่ไหม?
ขอบุญบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ป้องกันฉันจากคนเลวคนนั้นด้วยเถิด ฉันไม่อยากทำบาป.
มีแต่เพื่อนที่รักฉันคอยช่วยเหลือ ปลอบใจ เขาทนไม่ได้ที่เห็นฉันร้องไห้ เขาเจ็บด้วย แต่คนที่ฉันเทิดทูนกลับไม่ปกป้องฉันเลย ถ้าเป็นคนรักของเขาเขาคงทนไม่ได้ที่จะให้ใครมาระราน แต่ฉันเป็นใครก็ไม่รู้ ไม่มีความสำคัญ......ทำให้ฉันต้องเตือนตัวเองว่าอย่าร้องไห้ ให้กับไก่ที่ได้พลอย
ถึงเวลาแล้วที่ฉันจะต้องลุกขึ้นมาป้องกันตัวเองจากสัตว์เดรัจฉาน...ตัวเมีย
ให้อภัยทาน แผ่เมตตาให้เขา ทำบุญอุทิศกรวดน้ำครับอะไรๆจะดีขึ้น เป็นกำลังใจให้ครับ
ขอบคุณมากนะคะคุณ prayat duangmala สำหรับกำลังใจและคำแนะนำที่ดีมาก ขอน้อมรับและปฎิบัติตาม แรกๆคงต้องทำใจหน่อยค่ะ เพราะโดนกระทำ จากคนที่ไม่หวังดี จนใจมันด้านชา ผู้หญิงด้วยกันไม่น่าทำร้ายกันเองเลย
ขอบคุณสำหรับดอกไม้ทุกดอกที่ให้กำลังใจมา มีค่ายิ่งค่ะ จากหัวใจ