อนุทิน 130547

คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็น "พ่อ - แม่ - ปู่ - ย่า - ตา - ยาย ฯลฯ"...(ส่วนใหญ่)...มักลืมถึงหน้าที่ของตนเองว่า...ควรทำอย่างไรบ้าง? กับลูก - หลานของตนเองตั้งแต่เขาเกิดมาอยู่บนโลกมนุษย์...บางคนอ้างว่า "งานหนัก...งานมาก"...จึงหลงลืมตนที่จะหันมาสนใจ + ดูแลเด็ก ๆ...แต่กลับพุ่งเป้าหมายกับเด็กว่า...ต้องเป็นเด็กดี มีคุณภาพ (Outcome)...แต่หลงลืมเรื่องการใส่ใจ + การให้ของผู้ใหญ่ในตอนต้น (Output) + กระบวนการ (Process) ที่จะต้องใส่ระหว่างทางที่เขาจะเติบใหญ่ว่าควรทำอย่างไร? จึงจะทำให้ Outcome (เด็ก) ออกมาดี...เรียกว่า "ชอบแก้ไขที่ปลายเหตุมากกว่าดูที่ต้นเหตุ"...มันจึงได้กลายเป็นปัญหาของสังคม ณ วันนี้...มีใครนึกถึงบ้างในจุดนี้...

 

ภาพ  :  บริเวณ Indiana State University, USA.

โดย  :  บุษยมาศ  แสงเงิน

 

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

แนวคิดของ "คุณบุษยมาศ" ตรงกับประเด็นหนึ่งที่ "ไอดิน-กลิ่นไม้" จะกล่าวถึงในบันทึกต่อไป ขอนำไปอ้างอิงด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ 

[บุษยมาศ]

ขอบคุณค่ะ OK.คร้า…

[prayat duangmala]

อาจารย์ครับ คิดได้ครับ แต่จะปฏิบัติกับเป็นงานหนักสำหรับสภาพแวดล้อมของสังคม ที่ผู้ปกครองเลี้ยงด้วยเงินมากกว่าความรัก ความอบอุ่น เหมือนยุคสมัยก่อน ที่เทคโนฯยังมีเข้ามาน้อย อะไรๆๆก็โยนให้ครูครับ ปัญหาจึงได้แต่แก้ที่ปลายเหตุดั่งที่อาจารย์กล่าวมา พ่อ แม่ ส่วนมากทำงานให้ ปู่ ย่า ตา ยาย ลุง ป้าเลี้ยงครับในชนบท..ปัญหาสังคมจึงตามมามากยิ่งขึ้น ยาเสพติด เพศสัมพันธ์ก่อนวัย และฯลฯ..

[บุษยมาศ]

ก็ไม่มีนโยบายจากภาครัฐลงไปนี่…ประเทศอื่นเขายังทำกันได้เลย…ของเราไม่เอากันจริงจังมันก็ถึงเป็นแบบนี้อยู่นี่ไง…และก็ไม่ช่วยกันแก้ไข ชอบแก้ที่ปลายเหตุ…พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ก็ยังไม่รู้จักหน้าที่กันเล้ยยยยย…