| อนุทิน ... ๔๕๔๓ |
"จับใจ"
สอนเสร็จบ่ายสองครึ่ง ออกมาท่ามกลางฝนตกหนัก
เสื้อสูท กระเป๋าใส่ลำโพงหน้ารถ และตัวเริ่มเปียก
ตัดสินใจแวะจอดรถ สวมเสื้อกันฝน ที่ประตูช้างเผือก
แต่ตกหนักเหลือเกิน เสื้อกันฝนจะเอาไม่อยู่
ยืนอยู่นิ่ง ๆ ตรงนั้นครึ่งชั่วโมง
สายตาที่มองออกไปเห็นแต่สายฝนตก
เหงาจับใจเหมือนกัน
มืออุ้มกระเป๋าใส่ลำโพงไว้ด้านหน้า
ตะพายเป้ Netbook ไว้ข้างหลัง
สายน้ำไหลบนถนนเหมือนลำธาร
สายฝนโปรยหนักที่หัวใจคน
เหงาจริง ๆ ด้วย ;)...
You could try dancing your way out of the rain ;-)
But these days there is less and less public space to take refuge from anything - sigh!
เหงาขนาดนี้...ใกล้แล้วละค่ะ
ฝากฝั่งธนฯ ไม่มีฝนเลยค่ะ อ. เสือ ร้อนมาก อิอิ
ขอบคุณดอกไม้และกัลยาณมิตรทุกท่านนะครับ ;)...