อนุทิน 125644
ทิมดาบ
เขียนเมื่อความรู้สึกที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในใจของผม และครอบครัว...
เหมือนต้นไมยราพที่แผ่กิ่งก้านเหยียดใบออกอย่างเต็มที่
แล้วจู่ๆ ก็เหมือนมีสิ่งของหนักๆ มากระทบ
ทำให้กิ่งก้านใบเหล่านั้นหุบตัวอย่างทันทีทันใด
ครอบครัวของผมทราบข่าวว่ายายทวดของทิมดาบ
ได้จากพวกเราไปเมื่อตอนสามทุ่มคืนวันศุกร์
ผมรีบขอร้องเพื่อนๆ น้องๆ มาอยู่เวรแทนให้
เพราะต้องออกเดินทางมากรุงเทพฯ เช้าวันเสาร์
ทั้งคืนของวันศุกร์พวกเราต่างนอนไม่หลับ
คิดถึงยายทวด และคุยโทรศัพท์ในการนัดหมายการเดินทาง
และทิมดาบก็ไม่สบายกำลังอยู่ในระหว่างทบทวนผลเลือดทุกวัน
เช้าวันเสาร์...ผมมาเจาะเลือดให้ทิมดาบที่โรงพยาบาล
เพราะทิมดาบขอร้องให้ผมเจาะให้...
ผมเหมือนใจร้ายจังเลยที่กล้าเจาะเลือดให้ลูก
แต่ลูกคงคุ้นมากกว่า เพราะตอนเด็กๆ ผมก็ฉีดวัคซีนให้ลูกทุกเข็ม
รวมถึงฉีดวัคซีนตอนปอหนึ่งด้วย
หลังจากเจาะเลือดก็นั่งรถตู้บึ่งมาถึงกรุงเทพฯ...ถึงตอนค่ำๆ
เพราะหลงทาง..และฝนตกระหว่างทาง
ระหว่างทางภรรยาก็โทรถามถึงผลเลือดของทิมดาบ
คุณหมอบอกว่า...ปลอดภัย...
แอบคิดว่า โชคดีจัง ถ้าผลไม่โอเคจะทำอย่างไงดี...เพราะไม่ได้วางแผนไว้เลย
มาถึงวัดบึงบัว...วัดใหญ่โต...สว่างไสว...ทางเข้าวัดก็มีตลาดนัด
และศาลาข้างเคียงก็เป็นงานบวช
ข้างบน...แหงนมองท้องฟ้า...เครื่องบินๆ ผ่านเหมือนฉิวเฉียดโบสถ์
ทิมดาบได้ยินเครื่องบินอย่างใกล้ตาหลายครั้งมาก
พวกเรามองว่า...ญาติของเราอยู่ศาลาไหน เพราะกลัวผิดงาน
แล้วญาติๆ ก็ออกมาต้อนรับ
เมื่อเห็นพวกเราก็มาโอบกอดพวกเรา และร้องไห้ พร้อมกับพูดภาษาอีสานบ้านผมว่า
"บักแตงไทย เมื่อมันสุก มันก็หล่นจากขลัว (ขั้ว)
บักอึ (ฟักทอง) เมื่อมันแก่หล่าย มันก็หล่นลงดิน"
ในใจของผมก็อยากร้องไห้นะ เพราะเห็นคนแก่ๆ แล้วร้องไห้
แต่มันร้องไห้ไม่ออก
หรือเป็นเพราะความรู้สึกที่ชาชินกับความตาย
หรือเป็นเพราะเตรียมใจไว้ล่วงหน้าไหม? เพราะยายทวดก็ชรามากแล้ว
หรือเป็นเพราะเราเข้าใจชีวิตและธรรมชาติ
ต้องกลับไปนั่งสนทนากับใจอีกครั้งแล้วกัน....
ความเห็น (8)
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ คุณหมอทิมดาบ ...
My condolences for your Grandmother's passing. May she rest in peace.
ขอแสดงความเสียใจ ด้วยค่ะ
สำหรับพี่ติกแล้ว
หรือเป็นเพราะความรู้สึกที่ชาชินกับความตาย
คงไม่ใช่ เพราะความตาย ...เป็นสิ่งที่ไม่สามารถทำใจให้ชาชินได้ง่ายๆ
หรือเป็นเพราะเตรียมใจไว้ล่วงหน้าไหม? เพราะยายทวดก็ชรามากแล้ว
อาจใช่..เพราะเรารู้...ข้อจำกัดของชีวิตมนุษย์ มีเกิดขึ้น และดับลง
หรือเป็นเพราะเราเข้าใจชีวิตและธรรมชาติ
อาจใช่....เพราะเรามองเห็นในสิ่งที่เป็นไป
ความรู้สึกเศร้า..เกิดขึ้นเสมอ เมื่อเรารู้สึกสูญเสีย
ขอแสดงความเสียใจด้วยจ้ะคุณทิมดาบ
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
กลับวันไหนครับคุณหมอ...
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้ ...ทั้งครอบครัว นะคะน้องชาย