อนุทิน 122929
ไอดิน-กลิ่นไม้
เขียนเมื่อความสุขของ "ไอดิน-กลิ่นไม้" ใน "เดือนเมษายน ๒๕๕๖" คือ...
๑) การได้ร่วมปลูก บำรุงรักษาไม้ดอกไม้ประดับที่วัดป่าขันติบารมีสาขาที่ ๖ บ้านหนองฝาง โดยนำกิ่งลีลาวดี ๔ สายพันธุ์ที่กำลังออกดอกไปปลูกที่วัด (ได้แก่ สายพันธุ์เก่าแก่ที่ตัดกิ่งจากต้นเดิมของแม่ไปปลูกที่ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ ดอกเล็กสีขาวเหลือง สายพันธุ์ดอกดกสีขาวชมพู สายพันธุ์คัทลียา และสายพันธุ์ขาวพวง) นำกระถางไม้ดอกไม้ประดับจากบ้านไอดิน-กลิ่นไม้ รวมทั้งที่ซื้อเพิ่มเติม ไปประดับตกแต่ง/ปลูกที่ป้ายชื่อวัด และกุฏิพระ เปลี่ยนกระถาง ตัดแต่ง พรวนดิน ใส่ปุ๋ย รดน้ำไม้ดอกไม้ประดับที่วัด
๒) นำอาหารแห้ง ได้แก่ นมกล่อง บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป และผลผลิตจากฟาร์มไปถวาย เพื่อสนับสนุนกิจกรรมบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน ที่วัด
๓) ร่วมงานทอดผ้าป่าสามัคคี และงานมหาพุทธาภิเษกพระโตโคตะมะและบริวารทั้ง ๗ โดยได้รับการสนับสนุนปัจจัยร่วมทำบุญจากญาติมิตรใกล้ชิดเป็นอย่างดี และปลื้มใจที่พุทธศาสนิกชนจากสายต่างๆ ได้ร่วมทำบุญทอดผ้าป่า ที่หักค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานแล้ว มีเงินสดนำฝากธนาคารเพื่อใช้จ่ายในกิจการต่างๆ ของวัดเป็นเงินกว่าสองแสนสองหมื่นบาท
๔) ที่สำคัญ ได้เห็นความพร้อมเพรียงของชาวบ้านในการเตรียมและดำเนินงานดังกล่าว เห็นกิจกรรมที่แสดงถึงการพัฒนาไปตามลำดับอย่างต่อเนื่องและความก้าวหน้าของวัด ที่ผจก.ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ได้ริเริ่มแนวคิดในการสร้าง ซื้อที่ดินในการปลูกสร้าง บริจาคปัจจัยในการก่อสร้างศาลา และ "ไอดิน-กลิ่นไม้" ได้ร่วมบริจาคเงินสร้างกุฏิพระ พระโตโคตะมะและบริวารทั้ง 7 และทำบุญในโอกาสต่างๆ มาตามลำดับ
๕) ได้พบปะและเลี้ยงอาหารกลางวันพี่สาวคนโตและบุตรหลานที่เดินทางจากยโสธร-กทม.ไปเยี่ยมรดน้ำดำหัวที่อุบลฯ และได้มอบเงินซื้อของฝากหลานที่อยู่ร้อยเอ็ดและไม่ได้ไปร่วมกิจกรรม
๖) ลูกศิษย์ปริญญาโทสาขาวิจัยและประเมินผลการศึกษา (ปัจจุบันกำลังทำวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกที่ ม.บูรพา) พร้อมเพื่อนเดินทางไปเยี่ยมขอพรพร้อมนำขนมไปฝากมากมายเนื่องในโอกาสปีใหม่ไทย (เป็นลูกศิษย์ที่นับถือ "ไอดิน-กลิ่นไม้" เป็นแม่คนที่สอง และปฏิบัติต่ออาจารย์อย่างเสมอต้นเสมอปลายมาตั้งแต่ปี ๒๕๔๘)
๗) ได้แบ่งปันเมล็ดพันธุ์จาก "ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้" คือ เมล็ดมะม่วงหิมพานต์ (ขออภัยค่ะ คำในภาพพิมพ์ตกหล่น) ลูกสีแดง (ที่ตนเองเก็บเมล็ดจากต้นของบ้านใกล้เคียงไปเพาะ จนออกดอกออกผล ภายหลังบ้านใกล้เคียงตัดต้นทิ้งหมด) ให้กับนักศึกษาที่สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหาร ลาดกระบัง ที่ขอซื้อผ่านทาง e-mail เพื่อให้แม่ที่อยู่อำเภอกาบเชิง จ.สุรินทร์นำไปปลูก (เธอบอกว่า เห็นภาพจาก GotoKnow...ไม่ได้ขาย ส่งให้ฟรี เธอบอกว่าแถวบ้านมีแต่สีเหลือง)
๘) ได้อ่านข้อความที่ลูกสาวคนโตโพสต์ใน Facebook ความว่า ..."กลับมาแล้ว...ฮับ หายไปจาก Fb
ตั้งแต่วันศุกร์ เปล่าเก็บตัว..เตรียมประกวดนางงาม..อิอิ :p พอดีเอ๋เห็นว่าช่วงสงกรานต์เป็นวันหยุดยาว
เอ๋เลยถือโอกาสนี้ไปปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวัน (วันว่าง..สร้างชีวิต) ไปครั้งนี้..ครั้งที่ 4 แล้วค่ะ (ถ้าไม่รวมตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยขอนแก่น ที่คณะจัดพานักศึกษาไปปฏิบัติ) และสำหรับเดือนนี้ เมษายน เอ๋ตั้งใจไปปฏิบัติ เพื่ออุทิศบุญกุศลให้คุณพ่อโดยเฉพาะ (ท่านจากไปเดือนเมษา) สำหรับเอ๋แล้ว..การปฏิบัติธรรม สามารถทำได้ ทุกที่ ทุกเวลา ที่ที่มีกาย มีใจ..ทำได้ในชีวิตประจำวันของเรา..ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นที่วัดหรือสถานปฏิบัติธรรมเท่านั้น...รวมถึงการทำหน้าที่ของเราในทุกๆ บทบาทให้ถูกต้อง สมบูรณ์..ไปวัดคราวนี้นอกจากการฝึกปฏิบัติ เดินจงกรม ทำกรรมฐานแล้ว..ที่วัดสอนเอ๋หลายอย่าง ไปช่วงเทศกาลคนจะเยอะมากๆ คราวนี้ไม่มีที่นอนตามอาคารที่จัดไว้สำหรับเป็นที่นอน..ต้องรออุ้มหมอนแล้วไปนอนที่อาคารปฏิบัติ..^-^ รู้สึกว่าได้ฝึกฝน ขัดเกลาตัวเองในหลายๆ เรื่อง..เอ๋พบว่า มันมีผลกับชีวิตของเราจริงๆ ค่ะ เมื่อก่อนนิสัยจะออกไปทาง คุณหนู เอาแต่ใจ จุกจิก เรื่องเยอะ..เด๋วนี้ชีวิตง่ายขึ้น เข้าใจชีวิต เข้าใจธรรมชาติ เข้าใจโลกมากขึ้น ถ้าโกรธก็รู้เท่าทันได้ไวขึ้น...ซาหรุปแล้ว...ชีวิตงดงามขึ้นด้วยธรรมะ จริงๆ ค่ะ บุญกุศล ความดีงามจะเกิดขึ้นเพียงใด..ในการไปปฏิบัติธรรมคราวนี้ ขอให้เพื่อนๆ ทุกคน มีส่วนในบุญนี้เช่นกันเทอญ...~/\~" (...พ่อจากไปตอนลูกเอ๋อายุประมาณ ๕ ปี...แม่)
ความเห็น (6)
-สวัสดีครับอาจารย์แม่ไอดิน..
-ปีใหม่เปลี่ยนรูปใหม่สดใส ๆ ครับ..
-เดือนแห่งความสุขของอาจารย์แม่เดือนนี้ได้แบ่งปันความสุขให้ักับวัดและชุมชนด้วย..
-ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยนะครับ..
-พ่อใหญ่สอดีขึ้นบ้างหรือยังครับ???
-ด้วยความระลึกถึง..
-ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจ จาก "อาจารย์ Wasawat Deemarn" และธรรมมะที่นำมาแบ่งปัน "...สามารถที่จะคิดอย่างประณีต พูดอย่างประณีต และทำอย่างประณีตโดยอัตโนมัติ ถึงขั้นที่ใจไม่ลอยออกไปจากเรื่องที่คิด กิจที่ทำ คำที่พูด หากแต่มีสติเต็มอยู่ตลอดเวลาในลักษณะ "ตัวอยู่ที่ไหน ใจอยู่ที่นั่น" ทำได้อย่างนี้ จึงจะเรียกว่าเป็นคนที่ "รู้สึกตัว"
ขอบคุณดอกไม้กำลังใจ และการถามไถ่ด้วยความห่วงใยจาก "คุณเพชรน้ำหนึ่ง" นะคะ พ่อใหญ่สอก็อาการดีขึ้นตามลำดับค่ะ
อาจารย์แม่ไอดินฯ เปลี่ยนภาพประจำตัวเพื่อให้สอดคล้องกับชื่อที่ใช้ในปัจจุบันค่ะ ถ่ายตอนไปสำรวจสวนยางเดือนที่แล้ว ขอบคุณนะคะสำหรับคำชมว่าสดใส ...อาจารย์แม่อ่านหนังสือเกี่ยวกับการสร้างความเข้าใจในคนจีน (เป็นหนังสือเล่มเดียวที่เขียนเป็นภาษาอังกฤษที่พบในพิพิธภัณฑ์ชาติจีน) มีเรื่องหนึ่งบอกถึงความแตกต่างของวัฒนธรรมจีนกับอเมริกัน เวลาได้รับคำชม คนอเมริกันจะตอบรับว่า "Thank you." ซึ่งชาวจีนบอกว่าไม่เหมาะ ควรจะต้องออกตัวว่า เราไม่ได้เป็นเช่นที่ได้รับคำชมนั้น...เหมือนธรรมเนียมไทยดั้งเดิมเลยนะคะ
อาจารย์แม่ไอดินฯ ไปเยี่ยม "มอ (เนิน) กล้วยไข่" มาแล้วนะคะ อยากหาโอกาสไปแวะจังเลยค่ะ
ขอสวัสดีปีใหม่ไทยด้วยความระลึกถึงคะ บางช่วงห่าง gotoknow ไป ทำให้พลาดบางบันทึกของอาจารย์ ดีใจที่อาจารย์เข้าระบบได้ดั่งเดิมแล้วนะคะ
...เห็นภาพผลผลิต มะม่วงหิมพานต์แล้วอยากทานตรงส่วนเนื้อสีแดงจัง เอ มันทานได้ไหมคะ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก "อาจารย์หมอป." "ทพญ.ธิรัมภา" และ "คุณธรรมทิพย์"
อาจารย์หมอป. คะ "ไอดิน-กลิ่นไม้" ใช้ชีวิตที่ฟาร์มในชนบท หาคลื่นใช้ Internet ยากค่ะ มีบางครั้งที่ใช้ได้ แต่ก็มีคลื่นส่งไปไม่ 100 % เลยใช้งานได้ไม่เต็มที่ และช้ามาก ทำให้การมีส่วนร่วมให้ดอกไม้ แสดงความเห็นใน GotoKnow ไม่สม่ำเสมอ/ไม่สมบูรณ์ เวลาไหนเข้าเมืองถึงใช้งานได้ดีขึ้น
ลูกมะม่วงหิมพานต์ทานได้ค่ะ "ไอดิน-กลิ่นไม้" ทานแบบเคี้ยวลูกสดๆ เพื่อดูดน้ำแล้วคายเนื้อทิ้งค่ะ ลองรสชาติเปรียบเทียบดู ลูกสีแดงจะหวานกว่าลูกสีเหลือง เนื้อก็แน่นกว่า แต่ทั้งสองสีจะมีรสฝาดตามนะคะ สีแดงฝาดน้อยกว่า ลูกสาวบอกว่า ทำไมแม่ไม่นำไปทำน้ำมะม่วงหิมพานต์ขาย เพราะเห็นมีทำขายในห้าง...โถ...แม่แค่ปลูกไว้เพื่ออนุรักษ์พันธุ์พืช และได้ดูเพื่อความสุขทางใจสีละต้นเท่านั้น ไม่หวังประโยชน์เป็นเงินเป็นทองจากพวกเขาหรอก (จริงๆ แล้วปลูกไว้อย่างละ 2 ต้น แต่พ่อใหญ่สอจะตัดทิ้งหมด บอกไปบังต้นมะนาวเขา ทำให้ไม่ออกดอกออกผล เลยขอไว้ 2 ต้นค่ะ อุตส่าห์เก็บเมล็ดของชาวบ้านไปเพาะแล้วถึงปลูก)
ขอบคุณ "ลูกขจิต" นะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจที่มอบให้อาจารย์แม่