วันนี้ 5 มิถุนายน เป็น "วันสิ่งแวดล้อมโลก : WORLD ENVIRONMENT DAY (WED)" ซึ่งแนวคิดหลักของปี 2014 คือ "THINK - EAT - SAVE" ที่มุ่งรณรงค์ให้ คนบนโลกใบนี้ช่วยกันประหยัดอาหาร ไม่กินทิ้งกินขว้าง เพราะที่ผ่านมา มีข้อมูลว่า ในแต่ละปี คนทั้งโลกทิ้งขว้างอาหารไปประมาณ 1.3 ล้านๆ ตัน ในขณะที่มีเด็กตายเพราะความอดหยากหิวโหยไปถึงปีละ 6 ล้านคน

ไอดินฯ จึงขอร่วมรณรงค์ให้กัลยาณมิตร GotoKnow นำไปปฏิบัติรวมทั้งชักชวนให้คนในครอบครัวร่วมปฏิบัติด้วย เพื่อโลกใบนี้ที่เราต่างก็เป็นเจ้าของ และต้องช่วยกันรับผิดชอบ

"พฤษภาคม 2557 เดือนแห่งความสุขของยายไอดินฯ"

ภารกิจเล็กๆ เพื่อประเทศชาติ : ด้วยความเป็นห่วงประเทศชาติ ที่มีทั้งปัญหาภายในและแรงบีบคั้นจากการแข่งขันภายนอก ยายไอดินฯ พิจารณาเห็นว่า ทางรอดทางเดียวของประเทศ คือ การสร้างคนรุ่นใหม่ให้เป็น "คนเต็มคน" เพื่อพัฒนาคนในชาติให้มีคุณภาพ จะรอให้ระบบการศึกษาทำหน้าที่ดังกล่าว ก็สายเสียแล้ว บ้านเป็นสถาบันสังคมที่จะวางพื้นฐานให้กับบุตรหลานได้ดีที่สุด จึงเตรียมลงบันทึกใหม่ใน GotoKnow เพื่อเสนอแนวคิดสำหรับทุกครอบครัว ในการเลี้ยงดูบุตรหลานให้เป็น “คนเต็มคน : PIESS”

สารสนเทศในการเขียน... นำมาจาก 1) การเรียนรู้ภาคทฤษฎีและการวิจัยปฏิบัติการของตนเอง 2) การจัดการเรียนรู้เกี่ยวกับจิตวิทยาพัฒนาการ จิตวิทยาการศึกษา และจิตวิทยาการแนะแนวสำหรับผู้ที่จะออกไปเป็นครู 3) ประสบการณ์ตรงในการเติบโตมาในครอบครัว และการเลี้ยงดูบุตรหลานของตนเอง รวมทั้งการเรียนรู้จากการเลี้ยงดูบุตรหลานของญาติๆ และสารสนเทศที่นำเสนอในสื่อสารมวลชน 4) การศึกษาค้นคว้าและอ้างอิง เอกสารที่สืบค้นจาก Internet และ บันทึกของกัลยาณมิตรใน GotoKnow ดังตัวอย่าง

แรงบันดาลใจในการเขียน... มาจากเหตุการณ์ต่อไปนี้…

วันที่ 1 พฤษภาคม 2557 ลูกตั้มได้ส่งภาพบ้านที่ซื้อใหม่ (โอนและจดจำนองกับธนาคาร 30 เมษายน 2557) ให้แม่ดูผ่าน Facebook และแม่ส่งภาพตอบกลับไป 2 ภาพ ดังตัวอย่างภาพแรก

วันที่ 7 พฤษาคม 2557 พี่สาวคนติดกันของยายไอดินฯ พาลูกสาวและหลานทั้งสองไปเยี่ยมฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ ตัวอย่าง 1 ใน 3 ภาพที่จะลงในบันทึก

วันที่ 10-11 พฤษภาคม 2557 ไอดินฯ ขับรถพาพี่สาวคนติดกัน ไปเยี่ยมพี่สาวคนโตและครอบครัว และน้องชายคนเล็กกับลูกสาว ที่ จ.ยโสธร (ใช้มือถือพี่คนโตถ่ายภาพ แล้วลืมถ่ายโอนไฟล์ภาพลงใน Notebook เลยไม่มีภาพประกอบ)

วันที่ 15 พฤษภาคม 2557 ส่งภาพอวยพรวันเกิดลูกชายทาง Facebook (ลูกตั้มที่พ่อจากไปตอนลูกอายุ 3 ปี 8 เดือน)

เหตุการณ์สัปดาห์หน้า วันที่ 19 พ.ค. ไอดินฯ จะขึ้นเครื่องจากอุบลฯ ไป กทม. เพราะวันที่ 20-22 พฤษภาคม 2557 ลูกตั้มจะพาไปเที่ยวเกาะหลีเป๊ะ จ.สตูล ทบทวนความจำที่แม่เคยพาไปเที่ยวตอนลูกเอ๋เรียน ม.ศ. 5 ลูกตั้มเรียน ม.ศ. 4 ...ช่วงนี้ดูข่าวทะเลอันดามันมีลมและฝน บอกให้ลูกตรวจสอบสภาพดินฟ้าอากาศด้วย ลูกก็บอกว่าติดตามอยู่แล้ว (ลูกพาเที่ยวครั้งล่าสุดที่กระบี่ในช่วงวันเกิดแม่ ซึ่งได้เขียนบันทึกใน GotoKnow เรื่องข้างล่าง)

เป็นเวลาถึงหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ที่เข้าบ้าน GotoKnow  ไม่สำเร็จ เหตุเพราะ Notebook ดื้อไม่ยอมทำงานตามคำสั่ง 

บางครั้งเข้ามาหน้าแรกได้ พบภาพตนเองในกลุ่มสมาชิกที่กำลังออนไลน์ แต่ไม่สามารถเปิดเข้าไปอ่าน/เขียนได้ และไม่มีเวลา/เรี่ยวแรงนำ Notebook เข้าเมืองเพื่อให้ช่างซ่อมช่วยดู ทำให้ค้างตอบความเห็นกัลยาณมิตร ๓ ท่าน ก็ต้องขออภัยจริงๆ นะคะ (ตอนนี้นำไปให้ช่างดูแล้ว ช่างบอกไม่มีปัญหาอะไร พอพบช่างก็ทำงานปกติ แต่พอกลับมาตอนนี้ก็ยังทำงานแบบไม่ปกติ แค่เขียนอนุทินนี้ก็ไม่แน่ว่าจะทำได้สำเร็จไหม)

และก็เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ที่ทำงานหนักมาก ทั้งปลูกดูแลพรรณไม้ในฟาร์มและที่สำนักสงฆ์ของหมู่บ้าน แต่ละวันเดินจนขาเปลี้ยหมดเรี่ยวหมดแรง...

ขณะนี้เวลา ๐๒.๕๐ น.ของวันเสาร์ที่ ๒๖ เมษายน ๒๕๕๖ สักครู่คงต้องเข้านอน เพราะตื่นขึ้นมาจะมีหลายงานที่บ้านไอดินฯ รออยู่ บ่ายๆ ก็จะต้องเข้าไปที่สำนักสงฆ์ซึ่งมีงานสมโภชน์องค์พระฯ ในตอนกลางคืน

ยายไอดินฯ ไม่ได้ลงบันทึกเข้าสัปดาห์ที่สอง เห็น ดร.จันทวรรณ เชิญชวนให้เขียนเกี่ยวกับ "สัตว์เลี้ยง" จวนหมดเขตแล้ว (หมดเขต ๓๐ กันยายน) หลังงานที่สำนักสงฆ์ คงพอมีเวลาเขียนเรื่องข้างล่าง มีเรื่องของ "โมชิ, หนูดี, บีเอ็ม (สัตว์เลี้ยงของลูกๆ)" และ "ข้าวเหนียว ข้าวเปลือก เฉาก๊วย (สัตว์เลี้ยงที่ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้)" ให้เม้าท์เยอะเลยค่ะ 

                                                        (ปรับขนาด/สีอักษรไม่ได้ ขอจบเลยแล้วกันนะคะ)

อยากได้เสื้อ เพราะชอบข้อความ "Start where you are. Use what you have. Do what you can." ที่พี่ใหญ่ลงให้เห็นชัดๆ 

ถ้าเขียนเรื่องเกี่ยวกับการออกกำลังกายจะมีสิทธิ์ลุ้น ทันทีเลย ปรับเรื่อง "วิถีชนบท" ที่กำลังเตรียมบันทึกเป็นเรื่องเกี่ยวกับการออกกำลัง ซึ่งเขียนได้ง่ายกว่าอีก เพราะมีประเด็นเดียว ซึ่งเป็นประเด็นย่อยของเรื่องที่กำลังเตรียมอยู่แล้ว...ถ้ากัลยาณมิตรอยากเห็นการออกกำลังกายของคนวัยเกษียณ ซึ่งไม่ใช่การรำมวยจีน ไท้เก๊ก ฯลฯ ลองติดตามดูนะคะ... 

ที่ผ่านมา ผู้เขียนไม่เคยพูดเรื่อง "การเมือง" ใน GotoKnow ทั้งที่สนใจและติดตามข่าวสารบ้านเมือง สิ่งที่เกิดขึ้นและผลกระทบที่ตามมาโดยตลอด ด้วยความเป็นห่วง "บ้านเมือง" เป็นที่สุด

วันนี้ได้รับแรงกระตุ้นจากการอ่านอนุทิน ที่พูดถึงการคุยกันทำนองว่า ทำไมยิ่งคุยกันก็ยิ่งไม่รู้เรื่อง ผู้เขียนเลยขอถือโอกาสวิเคราะห์ตามที่ได้วิเคราะห์ในใจมานานแล้วว่า ที่คุยไม่รู้เรื่องก็เป็นเพราะฐานในการคุยต่างกันเมื่อนำแนวคิดของ ฺBono เรื่อง "Six Thinking Hats" มาจับ จะอธิบายได้ว่า การพูดของคนที่สนับสนุนคนต่างฝ่าย ผู้พูดจะพูดด้วย "ฐานคิดหมวกสีแดง" คือ พูดตามอารมณ์ความรู้สึกของตน จึงพูดถึงเฉพาะด้านดี (ฐานคิดหมวกสีเหลือง) ของผู้ที่ตนสนับสนุน และด้านไม่ดี (ฐานคิดหมวกสีดำ) ของผู้ที่ตนต่อต้าน เนื้อหาที่แต่ละฝ่ายพูด จึงต้องขัดกันแน่ๆ อยู่แล้ว ทำให้ยิ่งคุยจึงยิ่งเกิดอารมณ์เกิดความขัดแย้ง

ทางออกที่เป็นไปได้ มีแต่ทั้งสองฝ่ายจะต้องยอมรับ ให้ "คนกลาง" ซึ่งเป็นที่ยอมรับของทั้งสองฝ่าย แสดงบทบาทในการ "สวมหมวกสีน้ำเงิน" คือ ทำหน้าที่กำกับการพูดคุย ซึ่งจะต้องกำหนดเป้าหมายในการพูดคุยว่า "เพื่อหาทางออกที่สร้างสรรค์ให้กับบ้านเมือง (การคิดด้วยฐานคิดหมวกสีเขียว) โดยช่วยกันวิเคราะห์สภาพปัญหาของบ้านเมือง และเสนอทางออกโดยจะต้องยอมรับร่วมกันที่จะคุยด้วย "ฐานคิดหมวกสีขาว" คือ พูดตามข้อมูล ข้อเท็จจริง ไม่ใช่คุยด้วยฐานคิดหมวกสีแดง

ในภาวะที่ กัลยาณมิตรต่างก็ต้องเผชิญกับ "ความร้อนอบอ้าว ของอากาศรอบกาย รวมทั้งต้องหายใจเอามลพิษในอากาศ ในแต่ละวัน"ผู้เขียนจึงเตรียมลงบันทึกใน Blog "Nature Lover" ต่ออีก 1 เรื่อง เพื่อเชิญชวนให้ทุกท่าน หันมาใช้วิธีการป้องกันแก้ไขปัญหาดังกล่าว โดย "วิธีธรรมชาติ" ด้วยการปลูกพันธุ์ไม้หลากหลายรอบบ้าน ทั้งไม้ต้นประดับดอก ไม้ดอกไม้ประดับ ไม้ผล และพืชผักสวนครัว รวมทั้งสมุนไพรที่ใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน

เนื้อหาในบันทึก จะมีข้อเสนอแนะไม้แต่ละประเภทที่ควรปลูก โดยจะมีข้อมูลความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติและประโยชน์ของไม้ชนิดนั้นๆ ทั้งนี้ ได้อาศัยสารสนเทศจากการสืบค้นทาง Internet กอปรกับประสบการณ์ตรงที่ได้ปฏิบัติจริงมานับ 10 ปี ที่ "บ้านไอดิน-กลิ่นไม้" ของผู้เขียน...พบกันเร็วๆ นี้ นะคะ ในบันทึกเรื่อง "ปลูกไม้ใกล้บ้าน...ให้ประโยชน์หลายสถาน"

เนื่องใน "วันสตรีสากล : International Women's Day" วันที่ 8 มีนาคม นี้ "ไอดิน-กลิ่นไม้" ขอส่งความปรารถนาดี มายังสตรีทุกท่าน ในโลกใบนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "สตรีที่เป็นกัลยาณมิตร ใน GotoKnow" ขอจงมีสุขภาพใจ สุขภาพกายที่ดี และมีพลังปัญญา มีความอุตสาหะ ที่จะใช้พลังสมองและสองมือ สร้างสิ่งที่ดีงามให้กับสังคมไทย และมวลมนุษยชาติ

วันเสาร์ที่ 22 เดือนที่ 2  ปี 2557 ผู้เขียนได้เปิดตัว Blog ที่ 6 "์Nature Lover" โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ แลกเปลี่ยน ความรู้ ประสบการณ์ และความคิดเห็น เกี่ยวกับ ธรรมชาติรอบกาย (ดิน [หิน] ภูเขา ท้องฟ้า อากาศ กาลเวลา และธาราในธรรมชาติ) พันธุ์ไม้นานาชนิด และ ชีวิตในป่า (ทั้งพืชป่า สัตว์ป่า เห็ด และวิถีชีวิตของผู้คนที่สัมพันธ์กับป่า) โดยเน้นไปที่ "ความหลากหลายทางชีวภาพ (Biodiversity)"  ตลอดจนการดำเนินชีวิตที่กลมกลืนและเกื้อกูลธรรมชาติ โดยมีแรงบันดาลใจจากประสบการณ์ชีวิตในวัยเด็ก ความชอบส่วนตัว และคำคมของ Zeno "The goal of life is living in agreement with nature. (เป้าหมายของชีวิต คือการดำรงอยู่อย่างกลมกลืนกับธรรมชาติ)"

เย็นวันศุกร์ที่ 28 กุมภาพันธุ์ 2557 ขอเชิญกัลยาณมิตรทุกท่าน เข้าไปร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันในบันทึกแรกนะคะ...

ต้องขออภัยกัลยาณมิตรจริงๆ ค่ะ ที่เรียนว่า จะลงบันทึกใหม่แดดร่มลมตกวันนี้ แต่ปรากฏว่า Microsoft Word มีปัญหายังพิมพ์ต้นฉบับไม่ได้ค่ะ เพราะ Click ทีไร จะมีข้อความ "Micosoft word is not responding." ทุกครั้ง ตอนนี้อยู่เฝ้าฟาร์มค่ะ เพราะอีกคนเข้าเมือง จะพยายามแก้ปัญหาเพื่อให้ลงได้ในวันพรุ่งนี้ นะคะ  

 พรุ่งนี้ วันศุกร์ที่ 14 กุมภาพันธ์ เป็นทั้ง "วันมาฆบูชา" และ "วันวาเลนไทน์"

จึงเตรียมลงบันทึกเรื่องนี้...

ใน Blog ข้างล่างนี้....ที่ว่างเว้นการลงบันทึก มานับ 7 เดือน...

              ตัวอย่างการเรียนรู้ "ภาษาสวย" ใน "วันแห่งความรัก" 

You've made my routine days become more meaning.
เธอทำให้วันคืนอันแสนธรรมดาของฉัน เป็นวันเวลาที่มีความหมาย

ขณะนี้ "ไอดิน-กลิ่นไม้" อยู่ที่ขอนแก่น ไปเที่ยวงานวันเกษตรภาคอีสานประจำปี 2557 ซึ่งจัดระหว่างวันที่ 24 มกราคม -2 กุมภาพันธ์ 2556 โดยคณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

ไอดินฯ ขับรถจากฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ จ.อุบลฯ ประมาณเที่ยง แวะทานข้าวเที่ยงที่ จ. ยโสธรที่บ้านพี่สาวคนโต 13.30 น. ตามนัดหมาย ส้มตำ ไก่ย่าง ปลาทับทิมทอดอร่อยมาก ของที่นำไปฝากพี่ น้องชายคนเล็ก  (ซึ่งเป็นครูโรงเรียนมัธยม แต่ไม่ได้พบกันเพราะออกไปดูแลนักเรียนที่บ้านถูกไฟไหม้) เป็นผลผลิตของฟาร์มไอดิน มี กล้วย มะนาวแป้นรำไพ มะนาวไร้เมล็ด มะเดื่อ และดอกสะเดามัน จากนั้นขับรถต่อไปยังจ.ร้อยเอ็ด ไปแวะเยี่ยมหลานชายซึ่งเป็นลูกคนโตของพี่สาวที่ยโสธร กิจการดีมาก นอกจากมีห้อง 2 ห้องในอาคารพาณิชย์ที่เปิดกิจการรับทำผ้าม่าน/ตกแต่งบ้านอาคารรวมทั้งขายวัสดุตกแต่งบ้านแล้ว ตอนนี้สร้างตึกใหม่ 3 ชั้นอยู่ใกล้ร้านเดิม บอกใช้เงินไปแล้วประมาณ 18 ล้าน...ชื่นชมความสามารถของหลานและภรรยา...(ของฝากเป็นอย่างเดียวกันกับที่กล่าวไปแล้ว)

จากร้อยเอ็ดเกือบห้าโมงเย็นแล้ว ผจก.ฟาร์มไอดินฯ ช่วยขับรถ ไอดินฯ บอกให้ไปทางถนนเลี่ยงเมืองไม่ต้องเข้า จ.มหาสารคาม ปรากฏว่า หลงทางไปอำเภอบอระบือ จ.มหาสารคาม ไป อ.บ้านไผ่ จ.ขอนแก่น (บอกให้วกกลับเส้นทางที่ถูกต้องก็ไม่ยอม) อีก 133 กม. ก็จะถึง จ.นครราชสีมาแล้ว ว่าจะเปลี่ยนแผนไปเยี่ยมน้องไจไจ๋กับแม่ชลัญที่โคราชให้รู้แล้วรู้รอด ...กว่าจะถึงขอนแก่นก็ประมาณหกโมงครึ่ง ของวันที่ 25 มี.ค.

วันนี้ไอดินฯ และผจก.ฟาร์มจะเข้าร่วมอบรมเรื่อง “สวนครัวยุคใหม่ : ปลูกผักร่วมกับการเลี้ยงปลา” ซึ่ง "เป็นนวัตกรรมที่ช่วยสร้างความอยู่เย็นเป็นสุขให้คนไทยและสังคมไทยอย่างยั่งยืน สนับสนุนการส่งเสริมสุขภาพตามแนวทาง 3 อ. (อาหาร อารมณ์ และออกกำลังกาย) โดยใช้หลัก 3 ไม่ : ไม่ใช้ดิน ไม่ใช้ปุ๋ยเคมีสังเคราะห์ และไม่ใช้ยาฆ่าแมลง และหลัก 3 น้อย: ใช้น้ำน้อย ใช้แรงงานน้อย และใช้เวลาดูแลรักษาน้อย เหมาะสำหรับสังคมไทยที่เข้าสู่ยุคผู้สูงอายุ" เป็นผลงานของโครงการวิจัย "การพัฒนาระบบปลูกผักร่วมกับการเลี้ยงปลา เพื่อสร้างความมั่นคงด้านอาหารในระดับครัวเรือน” ของอาจารย์คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ที่ได้รับการสนับสนุนทุนวิจัยโดย สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัยจากเดือนกันยายน 2555-กุมภาพันธ์ 2557

ช่วงนี้ ไอดินฯ กำลังเตรียมต้นฉบับบันทึกเรื่องต่อไปดังชื่อเรื่องข้างล่าง ซึ่งจะกล่าวถึงการอบรมในครั้งนี้ด้วย หวังว่าจะได้รับกำลังใจจากกัลยาณมิตรเข้าไปเยี่ยมเยียนเช่นเคยนะคะ ...ตอนนี้ขอเตรียมตัวไปอบรมก่อนค่ะ...

จากบันทึกของดร.จันทวรรณ "วันเด็ก ขอ 'วิชาผู้ใหญ่' ให้เด็กที่จะเป็นผู้ใหญ่ทุกคน"  (http://www.gotoknow.org/posts/558090) ความตอนหนึ่งว่า "...ในโอกาสวันเด็กปีนี้ ดิฉันขอเชิญชวนสมาชิก GotoKnow ทุกท่านในฐานะผู้ที่ผ่านชีวิตเจอความสุขและเผชิญความทุกข์มาก่อน ร่วมเขียนบันทึกให้ความรู้ แง่คิด และบทเรียนชีวิตที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตในยุคนี้ ซึ่งดิฉันจะขอเรียกว่า 'วิชาผู้ใหญ่' เพื่อให้แก่เด็กๆ ที่กำลังจะเป็นผู้ใหญ่ในปีนี้กันนะคะ บันทึกเหล่านี้อาจจะไม่มีเด็กๆ มาอ่านเลยทันทีที่ท่านเขียน แต่ด้วยระบบของ GotoKnow ที่ทีมงานพยายามให้ทำงานร่วมกับ Google ได้เป็นอย่างดีไม่ว่าบันทึกจะเก่าเพียงไหนก็ตาม ดังนั้นในวันที่ผู้ใหญ่รุ่นใหม่เหล่านั้น เจอคำถามในชีวิตและค้นหาคำตอบผ่าน Google บันทึกของท่านก็จะได้รับการอ่านจากผู้ที่ต้องการเนื้อหานั้นในวันที่เขาต้องการค่ะ มาร่วมกันเขียนบันทึกพร้อมใส่คำสำคัญ "วันเด็ก" ได้ตั้งแต่วันนี้จนถึง 15 มค. นี้ พร้อมลุ้นรับเสื้อยืด GotoKnow จำนวน 10 รางวัลค่ะ...

ไอดินฯ พิจารณาว่า ประเด็นที่ดร.จันทวรรณกำหนดให้เขียน อยู่ในขอบข่ายที่ตนเองได้ร่ำเรียนมาโดยตรง และได้รับผิดชอบในการเขียนตำราและจัดการเรียนการสอน ในช่วงที่ทำงานเป็นอาจารย์สังกัดคณะครุศาสตร์ ม.ราชภัฏอุบลราชธานี ซึ่งเมื่อเกษียณอายุราชการแล้ว ก็ได้จัดการศึกษาตามอัธยาศัย (Informal Education) โดยการสร้าง Blog "MANTOKNOW" ขึ้นมา เพื่อเขียนบันทึกแบ่งปันความรู้ ข้อคิด และประสบการณ์ในขอบข่ายของ จิตวิทยาพัฒนาการ จิตวิทยาการศึกษา จิตวิทยาสังคม และจิตวิทยาการแนะแนว เข้าไปดูแล้ว พบว่า ได้ว่างเว้นการเขียนบันทึกใน Blog นี้มาถึง 4 เดือน จึงเป็นโอกาสดี ที่จะเขียนบันทึกตามคำเชิญชวนของ ดร.จันทรรณ ดังกล่าว

"วิชาผู้ใหญ่" ไอดินฯ กำหนดไว้ 4 วิชา 3 วิชาแรก ได้แก่ "วิชา IQ, EQ และ AQ" มุ่งให้นำไปใช้ประโยชน์ในด้านการประกอบสัมมาชีพเลี้ยงตนเองและครอบครัว รวมไปถึงการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข ส่วนวิชาที่ 4 คือ "วิชา MQ" เป็นวิชาเพื่อการดำรงชีวิตอย่างมีคุณค่า ทั้งนี้ ได้นำ "กัลยาณมิตรใน GotoKnow" ที่สมควรเป็น "ผู้ใหญ่ : ผู้เป็นแรงบันดาลใจ" มาอ้างอิงในบันทึกด้วย

หวังว่า กัลยาณมิตรจะร่วมให้ข้อคิดความเห็นเพื่อเสริมเติมเต็มให้เนื้อหาในบันทึกดังกล่าว มีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้นนะคะ 

ปีนี้ลูกชาย พา "ไอดิน-กลิ่นไม้" เที่ยวทั่วไทย ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 3...

เดือน "พฤษภาคม" เป็นการพาแม่เที่ยวในช่วงเดือนเกิดของเขาเอง โดยพาไปเที่ยวที่ "เกาะกูด จ.ตราด" เกาะทางตะวันออกสุดของไทยติดกัมพูชา ที่ยังคงความเป็นธรรมชาติอยู่มาก

เดือน "สิงหาคม" เป็นการพาแม่เที่ยวในเดือนที่มีวันแม่ โดยพาไปเที่ยวที่ "เกาะสมุย จ.สุราษฎร์ธานี" เกาะในทะเลอ่าวไทยที่เป็นที่นิยมของชาวต่างชาติในอันดับต้นๆ 

และระหว่างวันที่ 17-19 ธันวาคม 2556 ลูกพาเที่ยวในช่วงวันเกิดของแม่ ซึ่งปกติแล้วไอดินฯ ไม่ได้ให้ความสำคัญกับวันเกิดของตนเอง มากไปกว่าการรับรู้ว่า อายุเพิ่มขึ้นอีกปี และก่อนนี้แบ่งรับแบ่งสู้กับลูกว่าจะไป/ไม่ไป เพราะดูจะเดินทางท่องเที่ยวบ่อยไป แต่เมื่อคิดว่าจะได้อยู่กับลูกๆ สุดท้ายก็เลยตัดสินใจตอบรับ

Trip นี้ ลูกพาไปเที่ยวกระบี่ โดยพักที่รีสอร์ตแถว "หาดไร่เลย์" และพาเที่ยว "หมู่เกาะห้อง" ฝั่งทะเลอันดามันโดยใช้บริการ "Speed Boat Trip"...ได้เที่ยวแล้วก็บอกได้คำ (วลี) เดียวว่า "เที่ยวกระบี่...Trip นี้ So Wonderful!!!" ทั้งตื่นเต้น...สนุก และหวาดเสียว...จะอย่างไร รออ่านได้ในบันทึกใหม่ เร็วๆ นี้นะคะ (ได้รู้จักครอบครัวน่ารักจากฝรั่งเศสด้วย เลยแต่งภาพและ Saved ใน Sim Card ของกล้องให้เขาด้วย)  

• วันนี้ เสาร์ที่ ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๖ ลุกขึ้นทำงานเวลา ๐๓.๐๐ น. ชดเชยที่นอนหัวค่ำเมื่อคืนที่ผ่านมา
• งานสำคัญของวันนี้ เป็นงานของคนเล็กๆ ที่คิดทำงานใหญ่ๆ คือ การเตรียมการขั้นสุดท้ายในการลงบันทึกเรื่อง "การพัฒนาคุณภาพการศึกษาขั้นพื้นฐานด้วยยุทธศาสตร์การคิด/ทำแบบกลับทางอย่างรอบด้าน" ซึ่งเป็นตอนจบและเป็นตอนที่สำคัญที่สุดของบันทึกว่าด้วยการพัฒนาคุณภาพการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน ที่เขียนต่อเนื่องมาแล้วสองตอน
• เมื่อเป็นงานใหญ่ของคนเล็กๆ ที่มีข้อจำกัดด้านประสบการณ์แต่เบ่งบานด้วยแรงกระตุ้น ที่ต้องการเห็นการพัฒนาคุณภาพในการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานของชาติเป็นมรรคผล จึงต้องอาศัยการสืบค้นเก็บเกี่ยวสารสนเทศจาก Internet และจากบันทึกของกัลยาณมิตร GotoKnow อย่างมากมาย ไปประกอบการเขียน ซึ่งต้องใช้เวลา+ความพากเพียรในการวิเคราะห์/สังเคราะห์เอกสารเพื่อประสานให้เป็นเนื้อเดียวกัน
• เมื่อปรากฏบันทึกให้เห็น ขอเรียนเชิญกัลยาณมิตร ช่วยอ่านช่วยเสริมเพื่อเติมเต็มภาพที่อาจขาดวิ่นให้มีความสมบูรณ์สวยงามยิ่งขึ้น เพื่อให้ได้ข้อเสนอแนวคิดแนวปฏิบัติ ที่ผู้เกี่ยวข้องจะสามารถนำไปใช้ให้บรรลุผลในการพัฒนาคุณภาพการศึกษาขั้นพื้นฐานได้อย่างแท้จริง...ขอขอบคุณทุกแหล่งอ้างอิงและกัลยาณมิตรทุกท่านที่จะเข้ามาร่วมด้วยช่วยกัน ในการทำงานสำคัญเพื่อบ้านเมืองของเราในครั้งนี้
•   

• ช่วงนี้ เหตุการณ์บ้านเมืองพาให้เครียด อีกสองสามวันค่อยต่อตอนจบของซีรีส์ "การพัฒนาคุณภาพการศึกษาขั้นพื้นฐาน" ดีกว่า
• วันนี้ ศุกร์ที่ ๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๖ พา "กัลยาณมิตร GotoKnow" ไป "พักสมอง…ท่องเที่ยวงาน เกษตรอีสานใต้ : เกษตรไทยสู่อาเซียน" ...น่าจะดี ...พบกันตอนบ่ายคล้อยของวันนี้ นะคะ จะได้ไม่โดนแสงสุรีย์แผดเผากายให้หมองคล้ำ...
• 
•  

• วันนี้ วันอาทิตย์ที่ ๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๖...สำรจดูแล้ว พบว่า ตนเองว่างเว้นจากการเขียนบันทึกใน GotoKnow มาเกือบเดือน เพราะมีปัญหาประสบภัยน้ำท่วมไม่สามารถเดินทางโดยรถยนต์ออกจาก "ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้" ตั้งแต่วันพฤหัสบดีที่ 19 กันยายน ๒๕๕๖
• และ Notebook ก็เกิดไม่สามารถใช้งาน Internet ได้ตั้งแต่บ่ายวันจันทร์ที่ ๓๐ กันยายน แผนที่วางไว้ว่าจะลงบันทึกใหม่ในวันอังคารที่ 1 ตุลาคม ก็เป็นอันต้องพับไป
• วันศุกร์ที่ ๔ ตุลาคม น้ำลด พอจะนำรถกระบะออกจากฟาร์มได้แบบทุลักทุเล (เพราะทางที่น้ำท่วมเป็นหลุมเป็นบ่อเสียหายมาก) ก็เลยอาศัยนั่งรถไปกับพ่อใหญ่สอนำ Notebook ไปซ่อม บอกกับร้านเจ้าประจำว่าถูก Blocked ไม่สามารถใช้งาน Internet ได้ ให้แก้ปัญหาให้ด้วย พอตอนเย็นกลับไปที่ฟาร์ม พบว่า Notebook ที่่ซ่อมแล้วยังใช้ Internet ไม่ได้เหมือนเดิม (ตอนไปรับเครื่องไม่มีเวลาตรวจสอบเพราะเย็นมากแล้ว ต้องรีบกลับฟาร์มให้ทันเวลานำไก่งวงเข้าเล้าและให้อาหารก่อนค่ำ)
• วันพุธที่ ๙ ตุลาคม พอจะนำรถเก๋งออกได้ ก็เลยขับเข้าเมืองไปซ่อม Notebook อีกรอบ แล้วพาพ่อใหญ่สอไปธุระอื่นๆ หลายอย่าง ร้านซ่อมโทรฯ แจ้งว่า Hard Disk Drive เสีย ต้องเปลี่ยนใหม่ โดยต้องสั่งซื้อ จึงต้องรับเครื่องคืนในวันรุ่งขึ้น ก็เลยต้องกลับไปมือเปล่า
• วันพฤหัสบดีที่ 10 ตุลาคม พ่อใหญ่สอขับรถกระบะเข้าเมืองไปพบหมอ เลยฝากไปรับ Notebook ด้วย แต่กว่าแกจะกลับถึงฟาร์มก็สี่ทุ่มแล้ว เพราะมัวไปเรียนรู้วิธีใช้ i-mobile ที่ซื้อใหม่ (แต่พอกลับฟาร์มก็ลืมทั้งวิธีรับสายและวิธีโทรฯ ออก...อิอิ...ประสาผู้สูงวัยห่างไกล IT...เสียชื่อปริญญาโทเทคโนโลยีการศึกษาหมด...)
• วันศุกร์ที่ ๑๑ ตุลาคม ไปร่วมงานรับน้องใหม่ที่เกษียณฯ ปี ๒๕๕๖ จัดโดยชมรมข้าราชการเกษียณฯ มรภ.อุบลฯ น้องที่เกษียณมีทั้งผู้ที่อายุครบ ๖๐ ปีและครบ ๖๕ ปี (ท่านขวาสุดเป็นพนักงานขับรถซึ่งก็สนิทสนมกับไอดินฯ มาก...มีอาจารย์ชายที่ไม่ได้ไปร่วมงานสองท่าน) ของที่ระลึกที่ไอดินฯ มอบคือ กล้วยไม้กระถางแขวนท่านละกระถาง
• วันนี้ อาทิตย์ที่ ๑๓ ตุลาคม มีงานช่ยพ่อใหญ่สอเก็บแก้วมังกรซึ่งสุกเยอะมาก และถือโอกาสสืบค้นและเตรียมต้นฉบับลงบันทึกเรื่องข้างล่าง ... 

• วันนี้ พฤหัสบดีที่ ๑๙ กันยายน ๒๕๕๖ ปกติแล้ว ช่วงบ่าย "ไอดิน-กลิ่นไม้" จะต้องเข้าไปจัดกิจกรรมเสริมทักษะการฟัง/พูดภาษาอังกฤษให้กับนักเรียนชั้น ป.๑-๕ โรงเรียนบ้านหนองฝาง (ไม่มีนักเรียนชั้น ป.๖)
• เมื่อวานทำอาหารไปถวายเพล และร่วมงานประเพณีทำบุญสังฆทานที่สำนักสงฆ์บ้านหนองฝาง เจอนักเรียนหญิงชั้น ป.๕ ที่ไปช่วยงาน ยังได้เข้าไปทักทายและบอก "See you tomorrow afternoon." แต่เมื่อคืนฝนตกตลอดคืนราวกับฟ้ารั่ว และตกต่อเนื่องถึงเช้า ประกาศจากกรมอุตุฯ เมื่อวานก็บอกว่า ภาคอีสานรวมถึงจังหวัดอุบลฯ จะมีฝนมากไปจนถึงวันที่ ๒๑ ก.ย. ก็เลยไม่แน่ใจว่าจะมีนักเรียนมาโรงเรียนไหม แต่ก็เตรียมอุปกรณ์และเตรียมกิจกรรมไว้...
• เวลา ๐๙.๐๐ น. โทรฯ ไปถามคุณครูท่านหนึ่ง (ที่ได้ขอเบอร์โทรฯ ไว้) ว่า มีนักเรียนมาเรียนไหม คุณครูท่านนั้นบอกว่า ผมมาส่งลูกที่โรงเรียน ยังไม่เข้าโรงเรียน (ที่สอน) ก็เลยบอกว่า ถ้าไปถึงโรงเรียนที่สอนแล้ว ช่วยโทรฯ แจ้งให้ทราบด้วยว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร 
• ประมาณ ๑๐.๐๐ น. คุณครูท่านเดิมโทรฯ บอกว่า น้ำท่วมทางผมไปโรงเรียนไม่ได้...สรุปว่า วันนี้ไม่ต้องไปสอน เห็นเด็กจากหมู่บ้านใกล้เคียงที่มาเรียนที่โรงเรียนบ้านหนองฝางเดินกลับบ้านผ่านหน้าฟาร์มสามสี่คน (ฝนยังตกปรอยๆ)
• เมื่อไม่ต้องทำภารกิจประจำวัน ก็เลยคิดจะทำงานอดิเรกให้เป็นประโยชน์ (การเขียนบันทึกใน GotoKnow) ...ได้รับแรงบันดาลใจจากบันทึกของ "พี่ใหญ่" เมื่อวานนี้เกี่ยวกับการเงินการคลัง และอนุทินของ "น้องดร.โอ๋-อโณ" เมื่อเช้านี้ที่ได้แนะนำให้เข้าไปดูผลการวิจัยเกี่ยวกับการกินและสุขภาพ กอปร์กับที่ตั้งใจว่า บันทึกเรื่องใหม่จะเขียนใน Blog "Mantoknow"...หลังจากที่ได้ค้นข้อมูลที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติม ก็เลยตัดสินใจขั้นสุดท้าย ที่จะลงบันทึกเรื่อง "พฤติกรรมการกินส่วนบุคคล : สุขภาพส่วนตน : เศรษฐกิจของประเทศ" แล้วพบกันนะคะ...ขอเวลาเตรียมต้นฉบับก่อน...น่าจะลงได้ภายในวันนี้ค่ะ
• 
• 

•  

เพื่อนภาษา : (๒) เป็นคนไทย พูด อ่าน เขียน ภาษาไทย ให้ถูกต้อง

ขณะนี้ "ไอดิน-กลิ่นไม้" อยู่กับลูกสาวที่กทม. (ไปให้ความอบอุ่นใจตามเสียงออดอ้อน) ชอบใจมากที่ได้ใช้ Internet ความเร็วสูง แค่พิมพ์ "GotoK..." ยังไม่จบคำ รายการที่ต้องการสืบค้นก็ปรากฏให้เห็นแล้ว ในขณะที่ตอนอยู่ที่ "ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้" ต้องใช้เวลา 5-10 นาที รายการสืบค้นเพื่อให้เข้าถึงหน้าแรก GotoKnow จึงจะปรากฏ และกว่าจะเข้าระบบและสามารถเข้าไปอ่านบันทึกของกัลยาณมิตรในหน้าแรกได้ ก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อย 15-30 นาที

เมื่อใช้ Internet  สะดวก ไอดินฯ ก็เลยได้อ่าน แสดงความเห็น และให้ดอกไม้ในบันทึกของชาว GotoKnow ได้หลายท่านหน่อย มีทั้งบันทึกของกัลยาณมิตรที่คุ้นเคย และกัลยาณมิตรใหม่ และได้สืบค้นข้อมูล/ภาพเพื่อใช้ประกอบการเขียนบันทึกตามโครงการ "เพื่อนภาษา" : (๒)...สุดท้ายเข้าไปตอบความเห็นของกัลยาณมิตร 3 ท่านในบันทึกเรื่อง "เพื่อนภาษา" : (๑) กว่าจะล้มตัวลงนอนก็ประมาณตีสอง

วันนี้ วันอาทิตย์ที่ ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๕๖ ลูกสาวชวนออกไปทานข้าวเที่ยงข้างนอกแล้วต่อด้วยไปเที่ยวสวนรถไฟ ...อยู่ที่ไหนมีอะไรบ้างที่นั่นเดี๋ยวจะสืบค้นใน 'net ดู พรุ่งนี้จะไปทำบุญที่วัดกัน ชวนลูกชายไปด้วย (วันนี้ลูกชายไม่ว่าง) ที่ผ่านมาเวลาไปพบลูกทุกครั้ง ไอดินฯ จะไปพักที่คอนโดฯ ลูกชายแล้วให้ลูกสาวไปพักด้วย เพราะคอนโดฯ ลูกชายมีหลายห้อง แต่คอนโดฯ ลูกสาวมีห้องเดียว แต่มาเที่ยวนี้ มาเพื่อ "ลูกแหง่โดยเฉพาะ" เลยต้องพักกับเธอ...ใกล้วันแม่แล้ว ทำหน้าที่แม่ซะหน่อย...การลงบันทึก "เพื่อนภาษา : (๒)..." คงไม่เกินวันที่ ๒๙ กรกฏาคม "วันภาษาไทยแห่งชาติ" แล้วพบกันนะคะ... 

ตั้งใจไว้แต่แรกว่า จะไม่ร่วมเขียนบันทึกเรื่อง "โรงเรียนแห่งความสุข"...

แต่มาเปลี่ยนใจเอาโค้งสุดท้ายใกล้หมดเขต เพราะรู้สึกว่า จะยังไม่เห็น "โรงเรียนแห่งความสุข" ใน "มุมมองของผู้ผลิตครู"

"ไอดิน-กลิ่นไม้" เองเคยมีสถานภาพที่เรียกว่า "ครูของครู" มากว่า 35 ปี จึงตัดสินใจร่วมเขียนบันทึกใน Theme "โรงเรียนแห่งความสุข" ภายใต้ชื่อ "โรงเรียนแห่งความสุข : สุขในวันนี้ และสุขในวันข้างหน้า" โดยมีกรอบแนวคิดที่เน้นไปที่ "การทำหน้าที่ของครูให้ครบถ้วนตาม "TEACHER MODEL" คือ การนำเอาตัวอักษรแต่ละตัวที่ประกอบกันเป็นคำว่า "TEACHER" มาแจกแจงหน้าที่ของครู ซึ่งเคยมีแนวคิดทางตะวันตกที่แจกแจงไว้ แต่นั่นเป็นการแจกแจงให้ครบถ้วน ตามบทบาทหน้าที่ของครูโดยรวม สำหรับการแจกแจงของ "ไอดิน-กลิ่นไม้" จะมุ่งเน้นไปที่หน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับ "ปฏิสัมพันธ์ (Interaction) ระหว่างครูอาจารย์กับผู้เรียน" ซึ่งจะเสริมสร้างให้โรงเรียน (หรือสถานศึกษาที่เรียกชื่อเป็นอย่างอื่น) ให้เป็น "โรงเรียนแห่งความสุข" 

ตั้งใจไว้ว่า จะลงบันทึกภายในวันนี้ ถ้าการใช้ Internet ที่ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ จะพอถูลู่ถูกังทำได้ แล้วพบกันนะคะ

ขอเชิญชวน "ชาว GotoKnow" ร่วมต้อนรับสมาชิกใหม่ “คุณ yanyong-p”

ในบันทึกเรื่อง “เพราะเหตุใด ใครๆ จึงรัก GotoKnow” (http://www.gotoknow.org/posts/537245) “ไอดิน-กลิ่นไม้” ได้รับดอกไม้จากสมาชิกใหม่ และได้กล่าวต้อนรับความว่า “ยินดีมากค่ะ ที่ได้ต้อนรับ "คุณ Yanyong-P" สมาชิกใหม่หมาดๆ 3 วัน "ไอดิน-กลิ่นไม้" ขอเป็นตัวแทน "ชุมชน GotoKnow" ให้การต้อนรับ ด้วยดอกไม้ "ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้" โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "ดอกรักแรกพบสีแดง" ที่เพิ่งปลูก (มีสีส้ม สีชมพู และสีเหลืองอยู่แล้วค่ะ)…

"ไอดิน-กลิ่นไม้" ขออนุญาตแนะนำให้ชุมชน GotoKnow รู้จัก "คุณ yanyong-p" นะคะ ท่านให้ข้อมูลในประวัติว่า "เกิด พศ 2506 และเติบโตที่ สมุทรสาคร การศึกษา ประถมต้น รร สวัสดิ์วิทยา ประถมปลาย รร เอกชัย มัธยม รร สวนกุหลาบวิทยาลัย อุดมศึกษา วิศวกรรมศาสตร์บัณฑิต (โยธา) จุฬาฯ หลังสำเร็จการศึกษาในปี 2527 ดำเนินธุรกิจครอบครัวด้านการประมงต่อเนื่องจนหยุดประมาณปี 2550 สถานภาพ ครองชีวิตคู่ร่วมกับคุณพึงใจ มีบุตรชาย 2
หญิง 1 (บุณยฤทธิ์ ทำงานที่ กฟผ, วรงกฎ ปี 4 วิศวฯจุฬาฯ , จุฑาทิป ปี 1 ทันตฯจุฬาฯ ) ขอออกตัวนิดหนึ่งว่า เพิ่งหัดใช้คอมฯได้ไม่นาน และ เข้าสังคมออนไลน์เดือน มิ ย นี้เอง ถ้ามีอะไรผิดพลาด หรือ บาดหมางใจ โปรดแจ้งให้ทราบด้วย"

"ไอดิน-กลิ่นไม้" ได้กล่าวกับคุณยรรยงว่า "ขอเรียนให้คุณ Yanyong-P ทราบด้วยความสบายใจว่า ชุมชน GotoKnow ของเรา มีแต่ความเป็นมิตร ความเอื้ออาทรและความปรารถนาดีต่อกันค่ะ พวกเราหวังว่า จะได้อ่านงานเขียนของ "คุณ Yanyong-P" ในเร็วๆ นี้นะคะ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามามอบดอกไม้ให้กำลังใจแก่ "ไอดิน-กลิ่นไม้"

และท่านได้เข้าไปตอบรับการต้อนรับความว่า "สวัสดีครับอาจารย์ และฝากผ่านความเคารพมาถึงสมาชิกทุกท่านด้วยครับ ผมเป็นสมาชิกใหม่ คิดว่าตัวเองโชคดีมากได้มาเจอ G2K เหมือนเป็นสังคมในอุดมคติเลยครับ แหล่งรวมปัญญาชนผู้สละเวลา มอบวิทยาทานแก่คนทั่วไป แลกเปลี่ยนความรู้ ความคิดเห็นแก่กัน แม้เห็นต่างก็โต้แย้งกันแบบผู้เจริญ บันทึกของอาจารย์ ครอบคลุมเนื้อความที่ผมรู้สึกได้เกินร้อย เพราะมีด้านที่ผมมองไม่เห็นมาพรรณาเป็นวิชาการที่อ่านง่าย หวังลึกๆว่าวันหน้าจะมีความสามารถเขียนบันทึกมาแบ่งปันกับท่านบัวเหนือน้ำทั้งหลายได้บ้าง เชื่อมั่นว่า ณ ที่นี้ Gotoknow บัณฑิตจะพาไปหาผล"

และไอดินฯ ได้กล่าวกับคุณยรรยงล่าสุดความว่า "สวัสดีค่ะ "คุณ yanyong-p" ดีใจจังค่ะ ที่ "คุณ yanyong-p" เข้ามาตอบการต้อนรับอย่างรวดเร็ว ตอนนี้คุณก็เป็น "ชาว GotoKnow" แบบเต็มตัวแล้วนะคะ

"ไอดิน-กลิ่นไม้" เขียนอนุทินน้อยมาก จะเขียนก็ต่อเมื่อมีแรงบันดาลใจจริงๆ ครั้งนี้ มีแรงบันดาลใจจากถ้อยคำของคุณยรรยงที่กล่าวรับการต้อนรับ จึงคิดจะไปเขียนอนุทินให้ชาว GotoKnow รับทราบอย่างกว้างขวางขึ้น ว่า เราได้สมาชิกใหม่ที่มองภาพ "ชุมชน GotoKnow" ได้อย่างถูกต้อง ชัดเจน ครอบคลุม และงดงาม ตลอดจนมีศักยภาพสูงทั้งด้านความคิดและความสามารถทางภาษา ที่จะเข้ามาสร้างความแข็งแกร่งให้กับ "ชุมชน GotoKnow" อีกท่านแล้ว

เตรียมร่วมกิจกรรม Happy Ba ตามคำเชิญ

จากคำเชิญของ “คุณ Sila Phu-Chaya”  ในบันทึกของ “ไอดิน-กลิ่นไม้” เรื่อง “ลูกพาเที่ยว…ตอนที่ 1” ความว่า “อยากเรียนเชิญอาจารย์คัดเลือกบันทึกมาห้าบันทึกร่วมกิจกรรม Happy Ba ด้วยนะคะ แวะไปอ่านรายละเอียดในข่าวประสัมพันธ์ได้เลยค่ะ เพราะบันทึกของอาจารย์ทรงคุณค่ามาก เราจึงอยากเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันค่ะ

“ไอดิน-กลิ่นไม้” รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่ได้รับเชิญดังกล่าว จึงได้เตรียมส่ง 5 บันทึกเพื่อร่วมกิจกรรม ดังนี้

1) เรื่อง “น้ำท่วม…กับความดีงามบนความหายนะ” ใน Blog “Goaltoknow” (Happy
Heart, Happy Society, Happy Relax, Happy Brain, Happy Family)

http://www.gotoknow.org/posts/467594

2) เรื่อง “การคิดนอกกรอบ…เตรียมเด็กและเยาวชนไทยสู่ประชาคมอาเซียน” ใน Blog “E-tocommunicate” (Happy Brain, Happy Society)

http://www.gotoknow.org/posts/487729

3) เรื่อง “การใช้สื่อออนไลน์ เพื่อส่งเสริมสุขภาพกาย จิตใจและสังคม” ใน Blog “Proudtobe” (Happy Body, Happy Heart, Happy Soul, Happy Society, Happy Money, Happy Family)

http://www.gotoknow.org/posts/522284

4) เรื่อง “ลูกพาเที่ยว…ตอนที่ 1” ใน Blog “Goaltoknow” (Happy Family, Happy Body, Happy Society, Happy Soul, Happy Heart, Happy Relax, Happy Brain, Happy Money)

http://www.gotoknow.org/posts/534634

5) เรื่อง “ลูกพาเที่ยว…ตอนที่ 2” ใน Blog “Goaltoknow” (Happy Family, Happy Body, Happy Heart,  Happy Relax, Happy Brain, Happy Money)

http://www.gotoknow.org/posts/535687

ความสุขในเดือนพฤษภาคมของ "ไอดิน-กลิ่นไม้"

       ช่วงวันที่ 1-3 พฤษภาคม 2556 น้องตั้ม...ลูกชายพาแม่ไปเที่ยวที่เกาะกูด จ.ตราด ว่าจะเขียนบันทึกเรื่องอื่น แต่คงต้องแทรกเรื่องนี้ก่อน ให้เข้ากับสำนวนที่ว่า "ตีมีดเมื่อยังร้อน" และคงจะต้องใส่คำสำคัญ happy ba บ้างแล้วล่ะ

       ไม่ได้ลงบันทึกใหม่เกือบเดือนแล้ว...และ Blog "Goaltoknow : บันทึกตามแรงบันดาลใจทางสังคม" ก็ห่างเหินการลงบันทึกมานาน จึงตัดสินใจเลือกลงบันทึกใน Blog นี้แล้วกัน ถ้าการใช้ Internet ผ่าน Aircard ที่เกาะกูดราบรื่น คงได้ลงบันทึกที่เกาะก่อนเดินทางกลับ กทม. นะคะ

ความสุขของ "ไอดิน-กลิ่นไม้" ใน "เดือนเมษายน ๒๕๕๖" คือ...

๑) การได้ร่วมปลูก บำรุงรักษาไม้ดอกไม้ประดับที่วัดป่าขันติบารมีสาขาที่ ๖ บ้านหนองฝาง โดยนำกิ่งลีลาวดี ๔ สายพันธุ์ที่กำลังออกดอกไปปลูกที่วัด (ได้แก่ สายพันธุ์เก่าแก่ที่ตัดกิ่งจากต้นเดิมของแม่ไปปลูกที่ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ ดอกเล็กสีขาวเหลือง สายพันธุ์ดอกดกสีขาวชมพู สายพันธุ์คัทลียา และสายพันธุ์ขาวพวง) นำกระถางไม้ดอกไม้ประดับจากบ้านไอดิน-กลิ่นไม้ รวมทั้งที่ซื้อเพิ่มเติม ไปประดับตกแต่ง/ปลูกที่ป้ายชื่อวัด และกุฏิพระ เปลี่ยนกระถาง ตัดแต่ง พรวนดิน ใส่ปุ๋ย รดน้ำไม้ดอกไม้ประดับที่วัด

๒) นำอาหารแห้ง ได้แก่ นมกล่อง บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป และผลผลิตจากฟาร์มไปถวาย เพื่อสนับสนุนกิจกรรมบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน ที่วัด

๓) ร่วมงานทอดผ้าป่าสามัคคี และงานมหาพุทธาภิเษกพระโตโคตะมะและบริวารทั้ง ๗ โดยได้รับการสนับสนุนปัจจัยร่วมทำบุญจากญาติมิตรใกล้ชิดเป็นอย่างดี และปลื้มใจที่พุทธศาสนิกชนจากสายต่างๆ ได้ร่วมทำบุญทอดผ้าป่า ที่หักค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานแล้ว มีเงินสดนำฝากธนาคารเพื่อใช้จ่ายในกิจการต่างๆ ของวัดเป็นเงินกว่าสองแสนสองหมื่นบาท

๔) ที่สำคัญ ได้เห็นความพร้อมเพรียงของชาวบ้านในการเตรียมและดำเนินงานดังกล่าว เห็นกิจกรรมที่แสดงถึงการพัฒนาไปตามลำดับอย่างต่อเนื่องและความก้าวหน้าของวัด ที่ผจก.ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ได้ริเริ่มแนวคิดในการสร้าง ซื้อที่ดินในการปลูกสร้าง บริจาคปัจจัยในการก่อสร้างศาลา และ "ไอดิน-กลิ่นไม้" ได้ร่วมบริจาคเงินสร้างกุฏิพระ พระโตโคตะมะและบริวารทั้ง 7 และทำบุญในโอกาสต่างๆ มาตามลำดับ

๕) ได้พบปะและเลี้ยงอาหารกลางวันพี่สาวคนโตและบุตรหลานที่เดินทางจากยโสธร-กทม.ไปเยี่ยมรดน้ำดำหัวที่อุบลฯ และได้มอบเงินซื้อของฝากหลานที่อยู่ร้อยเอ็ดและไม่ได้ไปร่วมกิจกรรม

๖) ลูกศิษย์ปริญญาโทสาขาวิจัยและประเมินผลการศึกษา (ปัจจุบันกำลังทำวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกที่ ม.บูรพา) พร้อมเพื่อนเดินทางไปเยี่ยมขอพรพร้อมนำขนมไปฝากมากมายเนื่องในโอกาสปีใหม่ไทย (เป็นลูกศิษย์ที่นับถือ "ไอดิน-กลิ่นไม้" เป็นแม่คนที่สอง และปฏิบัติต่ออาจารย์อย่างเสมอต้นเสมอปลายมาตั้งแต่ปี ๒๕๔๘) 

๗) ได้แบ่งปันเมล็ดพันธุ์จาก "ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้" คือ เมล็ดมะม่วงหิมพานต์ (ขออภัยค่ะ คำในภาพพิมพ์ตกหล่น) ลูกสีแดง (ที่ตนเองเก็บเมล็ดจากต้นของบ้านใกล้เคียงไปเพาะ จนออกดอกออกผล ภายหลังบ้านใกล้เคียงตัดต้นทิ้งหมด) ให้กับนักศึกษาที่สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหาร ลาดกระบัง ที่ขอซื้อผ่านทาง e-mail เพื่อให้แม่ที่อยู่อำเภอกาบเชิง จ.สุรินทร์นำไปปลูก (เธอบอกว่า เห็นภาพจาก GotoKnow...ไม่ได้ขาย ส่งให้ฟรี เธอบอกว่าแถวบ้านมีแต่สีเหลือง)

 ๘) ได้อ่านข้อความที่ลูกสาวคนโตโพสต์ใน Facebook ความว่า ..."กลับมาแล้ว...ฮับ หายไปจาก Fb
ตั้งแต่วันศุกร์ เปล่าเก็บตัว..เตรียมประกวดนางงาม..อิอิ :p พอดีเอ๋เห็นว่าช่วงสงกรานต์เป็นวันหยุดยาว
เอ๋เลยถือโอกาสนี้ไปปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวัน (วันว่าง..สร้างชีวิต) ไปครั้งนี้..ครั้งที่ 4 แล้วค่ะ (ถ้าไม่รวมตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยขอนแก่น ที่คณะจัดพานักศึกษาไปปฏิบัติ) และสำหรับเดือนนี้ เมษายน เอ๋ตั้งใจไปปฏิบัติ เพื่ออุทิศบุญกุศลให้คุณพ่อโดยเฉพาะ (ท่านจากไปเดือนเมษา) สำหรับเอ๋แล้ว..การปฏิบัติธรรม สามารถทำได้ ทุกที่ ทุกเวลา ที่ที่มีกาย มีใจ..ทำได้ในชีวิตประจำวันของเรา..ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นที่วัดหรือสถานปฏิบัติธรรมเท่านั้น...รวมถึงการทำหน้าที่ของเราในทุกๆ บทบาทให้ถูกต้อง สมบูรณ์..ไปวัดคราวนี้นอกจากการฝึกปฏิบัติ เดินจงกรม ทำกรรมฐานแล้ว..ที่วัดสอนเอ๋หลายอย่าง ไปช่วงเทศกาลคนจะเยอะมากๆ คราวนี้ไม่มีที่นอนตามอาคารที่จัดไว้สำหรับเป็นที่นอน..ต้องรออุ้มหมอนแล้วไปนอนที่อาคารปฏิบัติ..^-^ รู้สึกว่าได้ฝึกฝน ขัดเกลาตัวเองในหลายๆ เรื่อง..เอ๋พบว่า มันมีผลกับชีวิตของเราจริงๆ ค่ะ เมื่อก่อนนิสัยจะออกไปทาง คุณหนู เอาแต่ใจ จุกจิก เรื่องเยอะ..เด๋วนี้ชีวิตง่ายขึ้น เข้าใจชีวิต เข้าใจธรรมชาติ เข้าใจโลกมากขึ้น ถ้าโกรธก็รู้เท่าทันได้ไวขึ้น...ซาหรุปแล้ว...ชีวิตงดงามขึ้นด้วยธรรมะ จริงๆ ค่ะ บุญกุศล ความดีงามจะเกิดขึ้นเพียงใด..ในการไปปฏิบัติธรรมคราวนี้ ขอให้เพื่อนๆ ทุกคน มีส่วนในบุญนี้เช่นกันเทอญ...~/\~" (...พ่อจากไปตอนลูกเอ๋อายุประมาณ ๕ ปี...แม่)

ความสุขในเดือนธันวาคม 2555

"เดือนธันวาคม"  แหล่งข่าวระบุว่า เป็นเดือนที่ ดัชนีความสุขของคนไทยมีค่าสูงสุด

"วันพ่อแห่งชาติ"  วันที่ 5 ธันวาคม ของทุกปี เป็นเหตุปัจจัยของความสุขที่สำคัญที่สุด (ภาพเหตุการณ์ในวันที่ 5 ธันวาคม ที่ผ่านมาเมื่อวานนี้ คงเป็นเครื่องบ่งชี้ความสุขของคนไทย โดยไม่จำเป็นต้องอธิบายขยายความ) นอกจากนั้นก็จะมีวันส่งท้ายปีเก่า และอื่นๆ

ผู้เขียนเอง เป็นคนที่เกิดในช่วงปลายของเดือนธันวาคม มีความสุขอะไรบ้างในเดือนนี้ ของปีนี้

วันที่ 1 ธันวาคม สุขที่ได้เดินทางไปพบปะและพักกับครอบครัวของพี่สาวคนโต ที่ จ.ยโสธร พร้อมด้วยนำของฝากจากยุโรปไปมอบให้

วันที่ 2 ธันวาคม (กิจกรรมเยอะมาก เริ่มจาก 04.00-22.00 น.) สุขที่ได้ไปช่วยงานบุญ 100 วัน น้องสะใภ้ที่ อ.ค้อวัง ได้เห็นต้นมะกอกสูงใหญ่และลูกหล่นเกลื่อนพื้น ได้เห็นทุ่งนาและบัวแดงริมทาง ได้ขับรถพาพี่สาวทั้งสองคนไปทำบุญที่วัดพระพุทธบาทยโสธร อ.มหาชนะชัย ได้ขับรถรับส่งพี่สาวคนโตที่ จ.ยโสธร และพี่สาวคนติดกันที่ จ.อุบลฯ ได้มอบของฝากจากยุโรปให้น้องชายคนเล็ก และมอบสมุด 30 เล่มพร้อม ส.ค.ส.ปฏิทินปี 2556 (ทำเอง) ให้น้องชายนำไปเป็นของรางวัลในกิจกรรมวันพ่อแห่งชาติ (น้องเป็นครูสอนสังคมศึกษาในโรงเรียนมัธยมศึกษา จ.ยโสธร) และสุขที่ได้ฟังการสนทนาธรรมทางโทรศัพท์เป็นเวลาประมาณ 1 ชั่วโมงจากลูกสาวคนโตซึ่งเป็นนักปฏิบัติธรรมคนหนึ่ง

วันที่ 3 ธันวาคม สุขที่ได้ปลูกและดูแลต้นไม้ พืชผักที่บ้านเรือนขวัญ

วันที่ 4 ธันวาคม สุขที่ได้เดินทางเข้าฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ และสุขที่ทราบว่า ลูกสาวได้เดินทางไปจับจองที่นั่งที่บริเวณลานพระบรมมหาราชวังตั้งแต่เวลาประมาณ 23.00 น. เพื่อรอแสดงความจงรักภักดีต่อพ่อหลวงในวันรุ่งขึ้น วันที่ 5 ธันวาคม

วันที่ 5 ธันวาคมสุขที่ได้ดูแลต้นไม้ใบหญ้าที่ฟาร์ม ปิติสุขที่ได้รับชมการถ่ายทอดงานพระราชพิธีวันพ่อแห่งชาติ และได้เห็นพสกนิกรจำนวนมากมายมหาศาล ที่ได้แสดงออกถึงความสำนึกในพระมากรุณาธิคุณของพ่อหลวงของชาติ

วันที่ 6 ธันวาคม สุขที่ได้อ่านบันทึกใน ฺBlog "รักในหลวง" ของอาจารย์ Wasawat Deemarn ซึ่งเป็นบันทึกที่แทนใจยายไอดินได้เป็นอย่างดี

สุขที่ได้รู้จักสมาชิก GotoKnow ที่เพิ่งเป็นสมาชิกเมื่อ 1 ธันวาคม 2555 คุณครูวิทวัส อันตาผล จากตำบลบ่อแสน อำเภอทับปุด จังหวัดพังงา ที่จบการศึกษาระดับปริญญาตรี ในสาขาวิชาภาษาอังกฤษ จากคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต  ที่มีรางวัลและความภาคภูมิใจ ได้แก่

2554 นักศึกษารางวัลพระราชทาน (ชมเชยระดับภาคใต้) /สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา

2554 ผู้นำนักศึกษาดีเด่น 2554 /รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ

2554 นายกสโมสรนักศึกษา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต

2552 ยุวชนประชาธิปไตย เครือข่ายแห่งรัฐสภา

2551 สภาเด็กและเยาวชนจังหวัดพังงา

เป็นเรื่องแปลกที่ตอนเย็นวันที่ 5 ธันวาคม ที่ยายไอดินขับรถเข้าเมือง ได้รับฟังรายการวิทยุสภา สนทนาสัมภาษณ์ ตัวแทนเยาวชนจากสภาเด็กและเยาวชนจังหวัดสมุทรสงครามหรือสมุทรสาครไม่แน่ใจ

ดูจากบันทึกล่าสุดของคุณวิทวัสแล้ว บ่งชี้ว่า ประเทศไทยจะมีคุณครูน้ำดีที่จะทำหน้าที่วิศวกรสังคมได้อย่างมีคุณภาพ อีกคนหนึ่ง เป็นความหวังของประเทศไทย ที่ทำให้ยายไอดินครูเกษียณได้สุขใจในวันนี้ วันที่ 6 ธันวาคม

         เมื่อเย็นวานนี้ ยายไอดินได้โทรฯ คุยกับน้องชายคนเล็ก (อายุห่างกันประมาณ 4 ปี) ซึ่งเป็นครูสอนวิชาสังคมศึกษาในโรงเรียนมัธยมฯ แห่งหนึ่งใน จ.ยโสธร น้องเพิ่งสูญเสียภรรยาคู่ชีวิตได้สองเดือนเศษ น้องบอกว่ากำลังจะทานข้าว...คนเดียว...เวทนาน้องนัก...ภรรยาที่ตรวจสุขภาพอยู่ทุกปี พอตรวจพบโรคร้ายก็รักษาอยู่เพียงประมาณ 6 เดือนก็เสียชีวิต...ลูกชายคนโตที่แต่งงานแล้ว (ป้าๆ ช่วยจัดงานให้โดยที่แม่ไม่ได้ไปร่วมเพราะความเจ็บป่วย) เป็นครูอยู่ที่ กทม. ลูกสาวคนเล็กเรียนแพทย์ปี 2 ที่ม.อุบลฯ

          น้องจาระไนว่าทานข้าวกับอะไรบ้าง...บอกว่าอร่อย กำลังจะไปตักข้าวจานที่สอง...ถ้าน้องสะใภ้ยังอยู่น้องยิ่งจะอร่อยมากกว่านี้ เพราะมีคนรู้ใจเป็นเพื่อนพูดคุย น้องชายเป็นคนที่รักและผูกพันกับภรรยามาก (ยายไอดินเคยมีสภาพเช่นนี้มาตั้งแต่ปี 2527) ...ถึงจะเวทนาน้องแต่ก็เบาใจที่น้องคงเริ่มปรับตัวปรับใจได้...น้องยังเล่าให้ฟังว่า ที่เรียนปริญญาโทกับโครงการความร่วมมือระหว่างสพฐ.กับ ม.รามคำแหง ผ่านหมดแล้วทั้งงาน IS (Independent Study)  สอบประมวลผล และสอบภาษาอังกฤษ จะรับปริญญาในเดือนมีนาคมปี 2556 เพื่อนๆ ที่เรียนในสาขาเดียวกันและสาขาอื่นๆ ยังไม่จบเป็นจำนวนมาก ส่วนใหญ่ไม่ผ่านงาน IS และต้องไปดำเนินการต่อที่กทม. ...ดีใจที่น้องทำได้สำเร็จทั้งที่การส่งงาน IS และสอบอยู่ในช่วงงานศพภรรยาเป็นต้นมา ยายไอดินบอกว่า จะไปให้กำลังใจน้องในวันรับปริญญา และได้สอบถามถึงการจัดงานบุญ 100 วัน น้องบอกว่าจะจัดในวันอาทิตย์ที่ 2 ธันวาคม 2555    

            เช้านี้...ยายไอดินลุกมาตอบขอบคุณผู้ให้ดอกไม้ในบันทึกของตนเอง เข้าไปอ่าน ให้ดอกไม้/และเขียนความเห็นในงานเขียนของท่านต่างๆ ประมาณ 6-7 ท่าน แล้วรวบรวมบันทึกเกี่ยวกับวิธีเพาะเห็ดที่ "คุณคนถางทางแนะนำไว้ใน 4 บันทึก ได้แก่

1) วิธีเพาะเห็ดแบบรวดเร็วและประหยัดแรงงาน : http://www.gotoknow.org/blogs/posts/507274
2) วิธีเพาะเห็ดให้ได้กำไรสุทธิไร่ละ ๑๕ ล้านบาท (ตอน ๒) : http://www.gotoknow.org/blogs/posts/507416

3) ปลูกเห็ดแบบห้อยกิ่งไม้ด้วยระบบน้ำหยด : http://www.gotoknow.org/blogs/posts/507498

4) ปลูกเห็ดแบบริมหาด : http://www.gotoknow.org/blogs/posts/507499

            ท่านเป็นนักคิดนอกกรอบ (Lateral Thinker) ซึ่งยายไอดินสนใจความคิดเกี่ยวกับการเพาะเห็ดของท่าน หลังจากทุกอย่างเข้าที่เข้าทางจะทดลองนำแนวคิดของท่านไปทดลองทำดู...และคงได้เขียนบันทึกในเรื่องนี้

            จริงๆ แล้ว ตามกำหนดการเดิมนั้น วันนี้ยายไอดินจะอยู่ที่สิงห์บุรีตามกิจกรรมทัศนศึกษาจ.อ่างทอง สิงห์บุรี ลพบุรี 10-14 พฤศจิกายน 2555 ซึ่งเพื่อนที่เกษียณในปี 2553 แต่ยังอยู่ทำงานให้กับคณะต่อเป็นคนจัด และชวนยายไอดินเข้าร่วมในช่วงทัวร์ยุโรป แต่ช่วงก่อนเดินทาง จนถึงเช้าวันเดินทาง ยายไอดินมีอาการคล้ายอาการของโรคกระเพาะซึ่งเจ็บปวดทรมานมากจึงไม่กล้าเดินทาง เลยต้องฝากจดหมายขอโทษและชี้แจงปัญหาให้พ่อใหญ่สอนำไปแจ้งเพื่อน พร้อมนำกล้วยน้ำว้า 1 เครือไปฝากให้รับประทานกันบนรถ (ใช้รถของบริษัทนำเที่ยวในการเดินทาง)

"อยากเก็บงานเขียนดีๆ ไว้อ่าน และบอกผ่านไปยังผู้ที่สนใจ"

     หลังจากที่ผู้เขียนได้อ่านบันทึกของ "คุณสามสัก" เรื่อง "๔๖.ปู....นางฟ้าผู้อารี หรือนักฆ่านัยตาหวาน ????" ที่สร้างในวันที่ 9 กันยายน 2555 (http://www.gotoknow.org/blogs/posts/501708) ผู้เขียนได้แสดงความเห็นไว้ ดังนี้

    • อ่านบันทึกนี้ในเวลาที่ควรนอน ตอนเกือบตีสองหลังตรวจงานนักศึกษา

• ชอบบันทึกนี้มากๆ เลยค่ะ

• อ่านแล้วได้ความรู้ว่า ต้นที่ขึ้นเยอะมากที่ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้และถอนทิ้งประจำเรียกว่า "ต้นสาบแมว" เคยถ่ายรูปตอนที่เขาขึ้นเต็มสวนกล้วยและออกดอกเต็มสวยเหมือนกันค่ะ

• ได้รู้จัก "แมงมุมปู (Flower Crab Spider)" ซึ่งรู้สึกว่าจะไม่พบแถวฟาร์มไอดินฯ และได้เรียนรู้เกี่ยวกับการหาอาหารของแมงมุมดังกล่าว

• ได้เรียนรู้ว่า คุณสามสักมีความรู้เกี่ยวกับแมลงศัตรูพืชเป็นอย่างดี เป็นคนละเอียดอ่อน ช่างคิด และมีความคิดลึกซึ้ง จะเห็นได้จากการนำวิถีชีวิตของสัตว์มาเปรียบเทียบกับคนไทย ที่อยากให้คนไทยทั้งประเทศได้อ่านอย่างมีสติตระหนักรู้ จะได้ไม่หลงระเริงดังเช่นผึ้งที่หลงใหลในความงามและน้ำหวานของดอกสาบแมว

• "คุณสามสัก" ทิ้งท้ายในบันทึกดังกล่าว ไว้ดังนี้   

  เฮ้อ..ช่างแสนเวทนาแมงมุมปูวัยเด็กและสงสารผึ้งตัวนั้นจริงๆ.......พอๆ กับการสงสารตัวเอง สงสารอนาคตของลูกหลานไทย .. ที่ถูกภาครัฐ กำลังเพาะบ่มพฤติกรรม "รอแลกแจกแถม อย่างไม่เห็นคุณค่า...ถูกหลอนให้หลงใหลได้ปลื้มกับความสุข ความสบายภายใต้นโยบายประชานิยมที่ขาดความสมเหตุสมผลที่ดี ฟุ้งเฟ้อ ฟุ่มเฟือยเกินความจำเป็น มากยิ่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนเป็นอุปสรรคสำคัญต่อการพัฒนาทางการเมืองและทางเศรษฐกิจของประเทศในระยะยาว..เพราะรายได้ของประเทศ ได้ถูกนำเอามาใช้เพื่อเอาอกเอาใจประชาชน ให้ได้มาซึ่งคะแนนเสียง..จนกระเป๋าของชาติฉีกขาดอย่างต่อเนื่องยาวนาน ..

  เมื่อไม่มีก็ต้องกู้ ..หนี้เก่าเมื่อปี ๒๕๕๔ จำนวน ๔.๒๘ ล้านล้านบาท มาปีนี้ คงมีหนี้สะสมไม่น้อยกว่า ๕ ล้านล้านบาท.. ในขณะที่ทรัพยากรชาติ ก็ถูกล้าง ถูกผลาญ..ควบคู่ไปกับการเพิ่มขึ้นของหนี้สินภาคครัวเรือน จาก ๘ หมื่นบาทเศษ เป็น ๑๓๖,๕๖๒ บาทต่อครัวเรือน ในเวลาเพียงไม่กี่ปี..

  คนไทย จึงไม่ต่างกับผึ้งที่ถูกหลอนให้หลงระเริงกับความหวานและความสวยงามของดอกสาบแมว.รอเวลาที่จะถึงกาลเสื่อมถอย..แตกดับ...

  ในขณะที่ลาว พม่า เวียตนาม (เวียดนาม).. ซุ่มซ่อนลับคมเขี้ยวทางปัญญาให้แก่พลเมือง ให้รู้จักตนเองและก้าวเท่าทันโลกอย่างมั่นคง..พร้อมที่จะแซงพี่ไทย..ที่หลงระเริงความหวาน จนจะเป็นโรคเบาหวาน..ได้อย่างไม่ยากเย็น...

• ถ้อยคำทิ้งท้ายของ "คุณสามสัก" ดังที่ยกมา ตรงใจผู้เขียนยิ่งนัก ที่รู้สึกนึกคิดเยี่ยงเดียวกัน ด้วยความห่วงใยใน "หายนะของชาติ" แต่ไม่อาจเขียนออกมาเป็นถ้อยคำ เมื่อได้พบกับงานเขียน "ค่าล้ำ" จึงขอนำมาบอกต่อ ขอให้คนไทยได้นำมาคิดไตร่ตรองกันดู จะปล่อยให้บ้านเมืองก้าวไปสู่หายนะเช่นนี้หรือไฉน...