วันนี้ 5 มิถุนายน เป็น "วันสิ่งแวดล้อมโลก : WORLD ENVIRONMENT DAY (WED)" ซึ่งแนวคิดหลักของปี 2014 คือ "THINK - EAT - SAVE" ที่มุ่งรณรงค์ให้ คนบนโลกใบนี้ช่วยกันประหยัดอาหาร ไม่กินทิ้งกินขว้าง เพราะที่ผ่านมา มีข้อมูลว่า ในแต่ละปี คนทั้งโลกทิ้งขว้างอาหารไปประมาณ 1.3 ล้านๆ ตัน ในขณะที่มีเด็กตายเพราะความอดหยากหิวโหยไปถึงปีละ 6 ล้านคน
ไอดินฯ จึงขอร่วมรณรงค์ให้กัลยาณมิตร GotoKnow นำไปปฏิบัติรวมทั้งชักชวนให้คนในครอบครัวร่วมปฏิบัติด้วย เพื่อโลกใบนี้ที่เราต่างก็เป็นเจ้าของ และต้องช่วยกันรับผิดชอบ
ความเห็นส่วนตัวนะคะ…สาเหตุของการกินเหลือทิ้งกินขว้าง 1.อาหารหาง่าย ทำง่าย ราคาไม่แพงมาก…2.วัฒนธรรมการกิน เช่นการจัดอาหารขึ้นโต๊ะแต่ละมื้อมีหลายอย่างหลายชนิด 3.ขนบธรรมเนียมประเพณีความเป็นอยู่ที่ไม่ประหยัด เช่นงานเลี้ยง ต้องจัดอาหารเผื่อมากกว่าคนที่เชิญมา และบางงานแขกไม่มาตามคำเชฺิญ ทำให้อาหารที่เตรียมไว้เหลือ 4.สภาพอากาศที่ร้อนชื้น ทำให้อาหารงบูด เน่าเสียได้ง่าย 5.ขาดการเผยแพร่ให้ความรู้วิธีการทำ และเครื่องมือในการถนอมอาหาร และแปรรูปอาหาร อย่างกว้างขวาง และจริงจัง
banner สวยและความหมายดีมากๆค่ะ ขออนุญาต copy ไปเผยแพร่ต่อนะคะ
ขอบคุณ "น้องพจนา" มากนะคะ สมกับเป็นอดีตผู้บริหารการศึกษาจริงๆ ค่ะ วิเคราะห์สาเหตุการกินทิ้งกินขว้างได้อย่างครอบคลุมเลย...
ในประเด็นของวัฒนธรรม พี่เห็นในงานเลี้ยง ชาวตะวันตกเขาก็มีอาหารไม่กี่อย่าง แต่ละคนตักอาหารใส่จานของตนแค่พออิ่ม ในขณะที่ในเมืองไทยเรา อาหารจะเหลือทั้งที่ส่วนกลางและในจานของแต่ละคน เพราะถ้าเป็นอาหารแบบบุฟเฟต์คนไทยเราก็มักจะตักมากๆ แล้วก็ทานไม่หมด จนบางที่ได้เขียนป้ายเตือนว่า "Take all you eat, charge all you left." พี่เองจะบอกลูกทุกครั้งว่า ถ้าคิดว่าจะทานไม่หมดก็ไม่ต้องตักมา และถ้าตักมาแล้วต้องทานให้หมด ค่ะ
ขอบพระคุณมากนะคะ "พี่ใหญ่" น้องปลื้มใจมากที่พี่ใหญ่ชอบบอกว่าเป็น ฺBanner ที่สวยและความหมายดีมาก น้องตัดต่อและเพิ่มเติมข้อความจากหลาย ฺBanners ที่สืบค้นได้จาก Internet ก็ต้องขอมอบเครดิตให้ผู้ผลิตเดิมแหละนะคะ และน้องรู้สึกเป็นเกียรติและขอบพระคุณพี่ใหญ่จริงๆ ค่ะที่เห็นคุณค่าของ ฺBanner นี้และจะนำไปเผยแพร่ต่อ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก "อ.Wasawat , ทพญ. ธิรัมภา , คุณหนูรี , คุณ tuknarak, และ คุณบุษยมาศ"
ขอเป็นส่วนหนึ่งในการรักษาพืชพันธัญญาหาร และเป็นการถนอมบุญวาสนาด้วยนะครับ..รักษาสิ่งแวดล้อมไปด้วยฯลฯ
คุณมะเดื่อมาช้าไปหลายเพลา แต่ก็คงไม่ช้าเกินไปนะจ๊ะพี่ไอดิน ฯ เพราะการร่วมกันประหยัดอาหาร เมื่อไรก็ต้องทำนะจ๊ะ
"พฤษภาคม 2557 เดือนแห่งความสุขของยายไอดินฯ"
ภารกิจเล็กๆ เพื่อประเทศชาติ : ด้วยความเป็นห่วงประเทศชาติ ที่มีทั้งปัญหาภายในและแรงบีบคั้นจากการแข่งขันภายนอก ยายไอดินฯ พิจารณาเห็นว่า ทางรอดทางเดียวของประเทศ คือ การสร้างคนรุ่นใหม่ให้เป็น "คนเต็มคน" เพื่อพัฒนาคนในชาติให้มีคุณภาพ จะรอให้ระบบการศึกษาทำหน้าที่ดังกล่าว ก็สายเสียแล้ว บ้านเป็นสถาบันสังคมที่จะวางพื้นฐานให้กับบุตรหลานได้ดีที่สุด จึงเตรียมลงบันทึกใหม่ใน GotoKnow เพื่อเสนอแนวคิดสำหรับทุกครอบครัว ในการเลี้ยงดูบุตรหลานให้เป็น “คนเต็มคน : PIESS”
สารสนเทศในการเขียน... นำมาจาก 1) การเรียนรู้ภาคทฤษฎีและการวิจัยปฏิบัติการของตนเอง 2) การจัดการเรียนรู้เกี่ยวกับจิตวิทยาพัฒนาการ จิตวิทยาการศึกษา และจิตวิทยาการแนะแนวสำหรับผู้ที่จะออกไปเป็นครู 3) ประสบการณ์ตรงในการเติบโตมาในครอบครัว และการเลี้ยงดูบุตรหลานของตนเอง รวมทั้งการเรียนรู้จากการเลี้ยงดูบุตรหลานของญาติๆ และสารสนเทศที่นำเสนอในสื่อสารมวลชน 4) การศึกษาค้นคว้าและอ้างอิง เอกสารที่สืบค้นจาก Internet และ บันทึกของกัลยาณมิตรใน GotoKnow ดังตัวอย่าง
แรงบันดาลใจในการเขียน... มาจากเหตุการณ์ต่อไปนี้…
วันที่ 1 พฤษภาคม 2557 ลูกตั้มได้ส่งภาพบ้านที่ซื้อใหม่ (โอนและจดจำนองกับธนาคาร 30 เมษายน 2557) ให้แม่ดูผ่าน Facebook และแม่ส่งภาพตอบกลับไป 2 ภาพ ดังตัวอย่างภาพแรก
วันที่ 7 พฤษาคม 2557 พี่สาวคนติดกันของยายไอดินฯ พาลูกสาวและหลานทั้งสองไปเยี่ยมฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ ตัวอย่าง 1 ใน 3 ภาพที่จะลงในบันทึก
วันที่ 10-11 พฤษภาคม 2557 ไอดินฯ ขับรถพาพี่สาวคนติดกัน ไปเยี่ยมพี่สาวคนโตและครอบครัว และน้องชายคนเล็กกับลูกสาว ที่ จ.ยโสธร (ใช้มือถือพี่คนโตถ่ายภาพ แล้วลืมถ่ายโอนไฟล์ภาพลงใน Notebook เลยไม่มีภาพประกอบ)
วันที่ 15 พฤษภาคม 2557 ส่งภาพอวยพรวันเกิดลูกชายทาง Facebook (ลูกตั้มที่พ่อจากไปตอนลูกอายุ 3 ปี 8 เดือน)
เหตุการณ์สัปดาห์หน้า วันที่ 19 พ.ค. ไอดินฯ จะขึ้นเครื่องจากอุบลฯ ไป กทม. เพราะวันที่ 20-22 พฤษภาคม 2557 ลูกตั้มจะพาไปเที่ยวเกาะหลีเป๊ะ จ.สตูล ทบทวนความจำที่แม่เคยพาไปเที่ยวตอนลูกเอ๋เรียน ม.ศ. 5 ลูกตั้มเรียน ม.ศ. 4 ...ช่วงนี้ดูข่าวทะเลอันดามันมีลมและฝน บอกให้ลูกตรวจสอบสภาพดินฟ้าอากาศด้วย ลูกก็บอกว่าติดตามอยู่แล้ว (ลูกพาเที่ยวครั้งล่าสุดที่กระบี่ในช่วงวันเกิดแม่ ซึ่งได้เขียนบันทึกใน GotoKnow เรื่องข้างล่าง)
ตอนนี้อาจารย์แม่เขียนบันทึกได้หรือยังครับ 29 ผมอบรมให้อาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต 30-31 พค อบรมให้ที่กระบี่ เสียดายจัง พลาดกันนิดเดียวเองครับ
ขอบคุณ "ลูกขจิต" มากนะคะ ที่เข้ามาให้กำลังใจอาจารย์แม่ และขอบคุณที่ช่วยแจ้งข่าวเรื่องที่ได้รับรางวัลเสื้อ GotoKnow ด้วยนะคะ
อาจารย์แม่เตรียมต้นฉบับบันทึกใหม่เกือบเสร็จแล้วค่ะ ตั้งใจจะลงภายในวันนี้
นำภาพการเพาะเมล็ดมาฝากด้วยนะคะ เป็นภาพที่จะใช้ลงในบันทึกใหม่ด้วยค่ะ
…ครอบครัวอบอุ่น…สังคมเข้มแข็ง…ประเทศชาติมีความเจริญมั่นคงนะคะคุณพี่ผศ.วิไล
ขอบคุณ "น้อง ดร.พจนา แย้มนัยนา" มากนะคะ ที่มาให้กำลังใจพี่ ก็อย่างที่น้องว่านั่นแหละนะคะ ถ้าครอบครัวอบอุ่น ชุมชนและสังคมก็จะเข้มแข็ง และประเทศชาติก็จะมีความเจริญมั่นคง แตในปัจจุบัน ครอบครัวค่อนข้างจะอ่อนแอ พ่อแม่ผู้ปกครองไม่น้อยที่ไม่ได้สร้างภูมิคุ้มกันที่ดีพอให้กับบุตรหลาน จึงทำให้บุตรหลานตกเป็นเหยื่อของกระแสสังคมพัดพาไปสู่ทางเสื่อมอย่างน่าห่วงใยทั้งตัวเด็กและเยาวชนเอง ตลอดจนประเทศชาติ
บันทึกของพี่จึงมุ่งเสนอแนวคิดสำหรับผู้ปกครองในการใช้เวลากับบุตรหลานอย่างมีคุณภาพ และขอบคุณน้องอีกครั้งที่ให้การสนับสนุนการเรียนรู้ธรรมชาติศึกษาและภาษาอังกฤษ...
เป็นเวลาถึงหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ที่เข้าบ้าน GotoKnow ไม่สำเร็จ เหตุเพราะ Notebook ดื้อไม่ยอมทำงานตามคำสั่ง
บางครั้งเข้ามาหน้าแรกได้ พบภาพตนเองในกลุ่มสมาชิกที่กำลังออนไลน์ แต่ไม่สามารถเปิดเข้าไปอ่าน/เขียนได้ และไม่มีเวลา/เรี่ยวแรงนำ Notebook เข้าเมืองเพื่อให้ช่างซ่อมช่วยดู ทำให้ค้างตอบความเห็นกัลยาณมิตร ๓ ท่าน ก็ต้องขออภัยจริงๆ นะคะ (ตอนนี้นำไปให้ช่างดูแล้ว ช่างบอกไม่มีปัญหาอะไร พอพบช่างก็ทำงานปกติ แต่พอกลับมาตอนนี้ก็ยังทำงานแบบไม่ปกติ แค่เขียนอนุทินนี้ก็ไม่แน่ว่าจะทำได้สำเร็จไหม)
และก็เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ที่ทำงานหนักมาก ทั้งปลูกดูแลพรรณไม้ในฟาร์มและที่สำนักสงฆ์ของหมู่บ้าน แต่ละวันเดินจนขาเปลี้ยหมดเรี่ยวหมดแรง...
ขณะนี้เวลา ๐๒.๕๐ น.ของวันเสาร์ที่ ๒๖ เมษายน ๒๕๕๖ สักครู่คงต้องเข้านอน เพราะตื่นขึ้นมาจะมีหลายงานที่บ้านไอดินฯ รออยู่ บ่ายๆ ก็จะต้องเข้าไปที่สำนักสงฆ์ซึ่งมีงานสมโภชน์องค์พระฯ ในตอนกลางคืน
ยายไอดินฯ ไม่ได้ลงบันทึกเข้าสัปดาห์ที่สอง เห็น ดร.จันทวรรณ เชิญชวนให้เขียนเกี่ยวกับ "สัตว์เลี้ยง" จวนหมดเขตแล้ว (หมดเขต ๓๐ กันยายน) หลังงานที่สำนักสงฆ์ คงพอมีเวลาเขียนเรื่องข้างล่าง มีเรื่องของ "โมชิ, หนูดี, บีเอ็ม (สัตว์เลี้ยงของลูกๆ)" และ "ข้าวเหนียว ข้าวเปลือก เฉาก๊วย (สัตว์เลี้ยงที่ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้)" ให้เม้าท์เยอะเลยค่ะ
(ปรับขนาด/สีอักษรไม่ได้ ขอจบเลยแล้วกันนะคะ)
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก "คุณนีโอ..เบเกอรี่" และ "อ. Prayat Duangmala"
ขอบคุณกำลังใจจาก "น้อง ดร.พจนา " นะคะ รอคำตอบเรื่องอะไรจากพี่หนอ พี่หาคำถามไม่เจอค่ะ บอกด้วยนะคะ คืนนี้หลังร่วมงานพิธีจะเข้ามาดูค่ะ
ขอบคุณดอกไม้และความคิดถึงจาก "คุณ tuknarak" เสร็จงานแล้วจะเข้าไปเยี่ยมนะคะ
กราบขอบพระคุณ "พระคุณเจ้าพระมหาวินัย" ขอบคุณ "อาจารย์เสือ" และ "คุณแค่หนึ่งกำลังใจ" และขอนำ "บุญ" ที่ไอดินฯ ได้ทำตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา มาฝากกัลยาณมิตรทุกท่านที่ได้เข้ามาให้กำลังใจในอนุทินนี้ ด้วยนะคะ
…ต้องขอโทษพี่ผศ.วิไล…เมื่อวานไม่ได้เข้ามาอ่านอนุทินค่ะ…เรื่องที่รอคำตอบคืออยากทราบที่อยู่ของ”ศูนย์ศึกษาธรรมชาติ” ไอดิน กลิ่นไม้ เพื่อจะส่งหนังสือ The Sibley เป็นหนังสือดูนกในอเมริกาเหนือ …เผื่อเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่สนใจนะคะ…
ขอบคุณ "น้อง ดร.พจนา แย้มนัยนา" มากนะคะ นอกจากน้องได้เขียนบันทึกมากมายนำเสนอสารสนเทศเกี่ยวกับนกจากต่างแดน จนเป็นแรงบันดาลใจของพี่ในการศึกษาเรื่องนก และเป็นแรงผลักดันสำคัญส่วนหนึ่งในการจัดตั้ง "ศูนย์ศึกษาธรรมชาติ ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้" แล้ว ยังจะกรุณาจัดส่งหนังสือไปให้เพื่อให้การสนับสนุนโครงการอีก ขอ "วิทยาทาน" ที่น้องทำมาและจะทำต่อไป จงเป็นอานิสงส์ส่งผลให้น้องพบกับสิ่งดีๆ ในชีวิตตลอดไปนะคะ สำหรับชื่อที่อยู่สำหรับส่งเอกสาร สถานีโทรทัศน์ Thai PBS เคยส่งปฎิทินไปให้พี่ตามที่อยู่ในภาพ ซึ่งถึงมือผู้รับ ก็ขอให้ห้องส่งไปตามชื่อที่อยู่ดังกล่าวนะคะ คือ คุณวิไล แพงศรี บ้านเลขที่ 16 หมู่ 12 บ้านหนองฝาง ต.โพธิ์ใหญ่ อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี 34190 (รหัสในภาพ 54... ไม่ถูกนะคะ ที่ถูกคือ 34...)
ถ้าน้องต้องการเอกสารอะไรเกี่ยวกับจังหวัดอุบลฯ หรืออื่นๆ ช่วยบอกด้วยนะคะ พี่จะได้จัดส่งมาให้ ขอขอบคุณอีกครั้งค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก ทพญ.ธิรัมภา, น้องมะเดื่อ, และ คุณ "พี่หนาน" (เข้าเมืองคราวหน้า จะส่งเอกสารไปให้นะคะ คุณ "พี่หนาน")
อยากได้เสื้อ เพราะชอบข้อความ "Start where you are. Use what you have. Do what you can." ที่พี่ใหญ่ลงให้เห็นชัดๆ
ถ้าเขียนเรื่องเกี่ยวกับการออกกำลังกายจะมีสิทธิ์ลุ้น ทันทีเลย ปรับเรื่อง "วิถีชนบท" ที่กำลังเตรียมบันทึกเป็นเรื่องเกี่ยวกับการออกกำลัง ซึ่งเขียนได้ง่ายกว่าอีก เพราะมีประเด็นเดียว ซึ่งเป็นประเด็นย่อยของเรื่องที่กำลังเตรียมอยู่แล้ว...ถ้ากัลยาณมิตรอยากเห็นการออกกำลังกายของคนวัยเกษียณ ซึ่งไม่ใช่การรำมวยจีน ไท้เก๊ก ฯลฯ ลองติดตามดูนะคะ...
ขอบคุณกัลยาณมิตร ทั้ง 8 ท่านที่มาให้กำลังใจ "ไอดินฯ" นะคะ เขียนบันทึกเกี่ยวกับการออกกำลังกายกันหรือเปล่าคะ...
ที่ผ่านมา ผู้เขียนไม่เคยพูดเรื่อง "การเมือง" ใน GotoKnow ทั้งที่สนใจและติดตามข่าวสารบ้านเมือง สิ่งที่เกิดขึ้นและผลกระทบที่ตามมาโดยตลอด ด้วยความเป็นห่วง "บ้านเมือง" เป็นที่สุด
วันนี้ได้รับแรงกระตุ้นจากการอ่านอนุทิน ที่พูดถึงการคุยกันทำนองว่า ทำไมยิ่งคุยกันก็ยิ่งไม่รู้เรื่อง ผู้เขียนเลยขอถือโอกาสวิเคราะห์ตามที่ได้วิเคราะห์ในใจมานานแล้วว่า ที่คุยไม่รู้เรื่องก็เป็นเพราะฐานในการคุยต่างกันเมื่อนำแนวคิดของ ฺBono เรื่อง "Six Thinking Hats" มาจับ จะอธิบายได้ว่า การพูดของคนที่สนับสนุนคนต่างฝ่าย ผู้พูดจะพูดด้วย "ฐานคิดหมวกสีแดง" คือ พูดตามอารมณ์ความรู้สึกของตน จึงพูดถึงเฉพาะด้านดี (ฐานคิดหมวกสีเหลือง) ของผู้ที่ตนสนับสนุน และด้านไม่ดี (ฐานคิดหมวกสีดำ) ของผู้ที่ตนต่อต้าน เนื้อหาที่แต่ละฝ่ายพูด จึงต้องขัดกันแน่ๆ อยู่แล้ว ทำให้ยิ่งคุยจึงยิ่งเกิดอารมณ์เกิดความขัดแย้ง
ทางออกที่เป็นไปได้ มีแต่ทั้งสองฝ่ายจะต้องยอมรับ ให้ "คนกลาง" ซึ่งเป็นที่ยอมรับของทั้งสองฝ่าย แสดงบทบาทในการ "สวมหมวกสีน้ำเงิน" คือ ทำหน้าที่กำกับการพูดคุย ซึ่งจะต้องกำหนดเป้าหมายในการพูดคุยว่า "เพื่อหาทางออกที่สร้างสรรค์ให้กับบ้านเมือง (การคิดด้วยฐานคิดหมวกสีเขียว) โดยช่วยกันวิเคราะห์สภาพปัญหาของบ้านเมือง และเสนอทางออกโดยจะต้องยอมรับร่วมกันที่จะคุยด้วย "ฐานคิดหมวกสีขาว" คือ พูดตามข้อมูล ข้อเท็จจริง ไม่ใช่คุยด้วยฐานคิดหมวกสีแดง
ดิฉันมีความเห็นว่าหมวก 6 สีก็ช่วยไม่ได้แล้วค่ะ มันเลยจุดนั้นมาแล้ว จุดประสงค์ต่างกัน ตัวแปรก็ซับซ้อนมากขึ้น ต้องวิเคราะห์กันเป็นรายวันเชียวค่ะ ..
ไอดินฯ ต้องขอประทานโทษ กัลยาณมิตรทั้ง 8 ท่านด้วยนะคะ ที่เพิ่งเข้ามาตอบ เพราะหลังจากโพสต์อนุทินนี้แล้ว ก็มีเหตุที่ทำให้ไม่ได้เข้าบ้าน "GotoKnow" นับสัปดาห์ และขอขอบคุณทุกท่าน ที่กรุณามอบดอกไม้เป็นกำลังใจ และ/หรือแสดงความเห็น
ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ ที่ได้รู้จัก คุณ "Mr.Direct" ที่เป็นแรงบันดาลใจในการเขียนอนุทินนี้ และคุณพยาบาลจิตเวช "ดารณี" ที่มีที่ทำงานใกล้กันก่อนที่ไอดินฯ จะเกษียณฯ
ในภาวะที่ กัลยาณมิตรต่างก็ต้องเผชิญกับ "ความร้อนอบอ้าว ของอากาศรอบกาย รวมทั้งต้องหายใจเอามลพิษในอากาศ ในแต่ละวัน"ผู้เขียนจึงเตรียมลงบันทึกใน Blog "Nature Lover" ต่ออีก 1 เรื่อง เพื่อเชิญชวนให้ทุกท่าน หันมาใช้วิธีการป้องกันแก้ไขปัญหาดังกล่าว โดย "วิธีธรรมชาติ" ด้วยการปลูกพันธุ์ไม้หลากหลายรอบบ้าน ทั้งไม้ต้นประดับดอก ไม้ดอกไม้ประดับ ไม้ผล และพืชผักสวนครัว รวมทั้งสมุนไพรที่ใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน
เนื้อหาในบันทึก จะมีข้อเสนอแนะไม้แต่ละประเภทที่ควรปลูก โดยจะมีข้อมูลความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติและประโยชน์ของไม้ชนิดนั้นๆ ทั้งนี้ ได้อาศัยสารสนเทศจากการสืบค้นทาง Internet กอปรกับประสบการณ์ตรงที่ได้ปฏิบัติจริงมานับ 10 ปี ที่ "บ้านไอดิน-กลิ่นไม้" ของผู้เขียน...พบกันเร็วๆ นี้ นะคะ ในบันทึกเรื่อง "ปลูกไม้ใกล้บ้าน...ให้ประโยชน์หลายสถาน"
รอติดตามอ่านและเรียนรู้จากประสบการณ์ตรงจากอาจารย์แม่ไอดินครับ…ร้อน.สุด ๆเลยล่ะครับ..
ขอบคุณ "คุณเพชรน้ำหนึ่ง" มากนะคะ ที่มาให้กำลังใจอาจารย์แม่ไอดินฯ 3 นาทีหลังโพสต์อนุทิน อย่างนี้ต้องเรียกว่าเป็น "แฟนพันธุ์แท้" กันจริงๆ นะคะ
อาจารย์แม่เห็น "แคป่า" แว้บๆ (จะอ่านทีหลังค่ะ เพราะได้เวลาเตรียมอาหารเที่ยง) แคป่าเป็นไม้ที่อาจารย์แม่จะไปตามหาพรุ่งนี้ค่ะ (พรุ่งนี้ที่บ้านหนองฝาง มีกิจกรรมจับปลาในหนอง เมื่อคืนไปงานศพพ่อใหญ่รั้วติดกัน บอกกับผู้สูงวัยที่คุ้นเคยว่า จะร่วมกิจกรรมโดยใช้สวิงช้อนปลา ท่านนั้นบอกว่า หนองลึกมากจะลงช้อนปลาได้ยังไง...ยังไงๆ ก็ต้องไปร่วมล่ะค่ะ อย่างน้อยก็ไปชมและเรียนรู้ชนิดปลาเพื่อประกอบการเขียนบันทึกว่าด้วย "วิถีชนบท" ซักเรื่อง ค่ะ และจะสำรวจพันธุ์ไม้รอบๆ หนองด้วย)
* ภาพไม้ดอก-ใบ-ผล ในบันทึกนี้ ล้วนงามสดชื่น...คลายร้อนได้มากค่ะ...จะติดตามอ่านนะคะ...
* ขอบคุณ banner น่ารักนี้ที่ทำมาฝากพี่ใหญ่ค่ะ
ขอบพระคุณ "พี่ใหญ่" มากนะคะ ที่ได้ติดตามให้กำลังใจน้องเสมอมา นับตั้งแต่ได้เข้าไปกราบสวัสดีในบันทึกของพี่ใหญ่
"บัว" ทุกชนิดเป็นไม้ดอกที่น้องชอบที่สุดค่ะ เพราะดอกบัวทั้งงดงามและให้ความรู้สึก "สงบเย็น อ่อนโยน" และน้องก็มองว่า "ดอกบัวเป็นสัญลักษณ์ของพี่ใหญ่" ด้วยค่ะ
และขอบพระคุณปิยวาจา เสริมสร้างพลังใจในการเขียนที่พี่ใหญ่มอบให้นะคะ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก "อ."Wasawat Deemarn"
และ "ว่าที่ครูอาร์ม "
เนื่องใน "วันสตรีสากล : International Women's Day" วันที่ 8 มีนาคม นี้ "ไอดิน-กลิ่นไม้" ขอส่งความปรารถนาดี มายังสตรีทุกท่าน ในโลกใบนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "สตรีที่เป็นกัลยาณมิตร ใน GotoKnow" ขอจงมีสุขภาพใจ สุขภาพกายที่ดี และมีพลังปัญญา มีความอุตสาหะ ที่จะใช้พลังสมองและสองมือ สร้างสิ่งที่ดีงามให้กับสังคมไทย และมวลมนุษยชาติ
ขอส่งความสุขและความปรารถนาดีมาให้กำลังใจสตรีไทยทุกๆคนด้วยนะคร้าบ!””!
วันเสาร์ที่ 22 เดือนที่ 2 ปี 2557 ผู้เขียนได้เปิดตัว Blog ที่ 6 "์Nature Lover" โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ แลกเปลี่ยน ความรู้ ประสบการณ์ และความคิดเห็น เกี่ยวกับ ธรรมชาติรอบกาย (ดิน [หิน] ภูเขา ท้องฟ้า อากาศ กาลเวลา และธาราในธรรมชาติ) พันธุ์ไม้นานาชนิด และ ชีวิตในป่า (ทั้งพืชป่า สัตว์ป่า เห็ด และวิถีชีวิตของผู้คนที่สัมพันธ์กับป่า) โดยเน้นไปที่ "ความหลากหลายทางชีวภาพ (Biodiversity)" ตลอดจนการดำเนินชีวิตที่กลมกลืนและเกื้อกูลธรรมชาติ โดยมีแรงบันดาลใจจากประสบการณ์ชีวิตในวัยเด็ก ความชอบส่วนตัว และคำคมของ Zeno "The goal of life is living in agreement with nature. (เป้าหมายของชีวิต คือการดำรงอยู่อย่างกลมกลืนกับธรรมชาติ)"
เย็นวันศุกร์ที่ 28 กุมภาพันธุ์ 2557 ขอเชิญกัลยาณมิตรทุกท่าน เข้าไปร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันในบันทึกแรกนะคะ...
ต้องขออภัยกัลยาณมิตรจริงๆ ค่ะ ที่เรียนว่า จะลงบันทึกใหม่แดดร่มลมตกวันนี้ แต่ปรากฏว่า Microsoft Word มีปัญหายังพิมพ์ต้นฉบับไม่ได้ค่ะ เพราะ Click ทีไร จะมีข้อความ "Micosoft word is not responding." ทุกครั้ง ตอนนี้อยู่เฝ้าฟาร์มค่ะ เพราะอีกคนเข้าเมือง จะพยายามแก้ปัญหาเพื่อให้ลงได้ในวันพรุ่งนี้ นะคะ
รอติดตามและเรียนรู้เรื่อง”The goal of life is living in agreement with nature. (เป้าหมายของชีวิต คือการดำรงอยู่อย่างกลมกลืนกับธรรมชาติ)”ครับ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก "อ.Wasawat Deemarn, คุณเพชรน้ำหนึ่ง , คุณ พ.แจ่มจำรัส , คุณบุษยมาศ , คุณวิชญธรรม
, คุณมะเดื่อ , และคุณ tuknarak (คุณตุ๊กเปลี่ยนงานแล้วเหรอคะ)
...ขอบคุณคุณเพชรนะคะ ที่จะติดตามอ่าน...สำหรับน้องมะเดื่อ หลับในห้องสอบหรือเปล่าคะ พี่เวลาคุมสอบต้องหาอะไรไปทำเพราะเป็นคนอยู่นิ่งๆ ไม่เป็นค่ะ ยกเว้นหลับ...ดีใจที่ตอนนี้ไม่ต้องคุมสอบค่ะ
ขอบคุณค่ะ "คุณหมอ ทพญ.ธิรัมภา" ที่บอกว่าต้องติดตามอ่าน ...พบกันพรุ่งนี้นะคะ...จากบันทึกเรื่อง "สวนสัตว์ในบ้าน"ของคุณหมอที่เขียนเมื่อ 5 เดือนก่อน ก็แสดงถึงความหลากหลายทางชีวภาพ (สัตว์) ด้วยนะคะ (เข้าไปดูใหม่หลายครั้งแต่เข้าไม่ได้ จะขอนำมาอ้างอิงด้วยนะคะ) แถมยังมีหิ่งห้อยซึ่งเป็นสัตว์ที่บ่งชี้การมีระบบนิเวศน์ที่ดี ด้วยนะคะ
ขอบคุณมากคนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก "อนุ, คุณ "พี่หนาน
", และ "คุณครูประหยัด"
พรุ่งนี้ วันศุกร์ที่ 14 กุมภาพันธ์ เป็นทั้ง "วันมาฆบูชา" และ "วันวาเลนไทน์"
จึงเตรียมลงบันทึกเรื่องนี้...
ใน Blog ข้างล่างนี้....ที่ว่างเว้นการลงบันทึก มานับ 7 เดือน...
ตัวอย่างการเรียนรู้ "ภาษาสวย" ใน "วันแห่งความรัก"
You've made my routine days become more meaning.
เธอทำให้วันคืนอันแสนธรรมดาของฉัน เป็นวันเวลาที่มีความหมาย
ขอบคุณดอกไม้กำลังใจจาก "คุณบุษยมาศ" และขอบพระคุณคำอวยพร และการให้กำลังใจที่บอกว่าจะติดตามอ่าน ของพี่ใหญ่นะคะ ขอให้ทุกวันเป็นวันดีๆ ของพี่เช่นกันค่ะ
Happy Makha Bucha ‘s Day & Happy Valentine’s Day นะคะพี่ผศ.วิไล
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับกำลังใจจาก " พี่ใหญ่, คุณบุษยมาศ, อ.นุ, อ.Wasawat Deemarn, คุณเพชรน้ำหนึ่ง, ทพญ.ธิรัมภา, คุณสายนที" 19, คุณนีโอ...เบเกอรี่, น้องมะเดื่อ, น้อง ดร.พจนา แย้มนัยนา, คุณ "พี่หนาน", อาจารย์วิชญธรรม, คุณช่อบุปผา, คุณกุหลาบ มัทนา, คุณ Kanchana Muangyai, คุณครู Prsyat Duangmala, และ หนู "ครูอร วรรณดา"
ขณะนี้ "ไอดิน-กลิ่นไม้" อยู่ที่ขอนแก่น ไปเที่ยวงานวันเกษตรภาคอีสานประจำปี 2557 ซึ่งจัดระหว่างวันที่ 24 มกราคม -2 กุมภาพันธ์ 2556 โดยคณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ไอดินฯ ขับรถจากฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ จ.อุบลฯ ประมาณเที่ยง แวะทานข้าวเที่ยงที่ จ. ยโสธรที่บ้านพี่สาวคนโต 13.30 น. ตามนัดหมาย ส้มตำ ไก่ย่าง ปลาทับทิมทอดอร่อยมาก ของที่นำไปฝากพี่ น้องชายคนเล็ก (ซึ่งเป็นครูโรงเรียนมัธยม แต่ไม่ได้พบกันเพราะออกไปดูแลนักเรียนที่บ้านถูกไฟไหม้) เป็นผลผลิตของฟาร์มไอดิน มี กล้วย มะนาวแป้นรำไพ มะนาวไร้เมล็ด มะเดื่อ และดอกสะเดามัน จากนั้นขับรถต่อไปยังจ.ร้อยเอ็ด ไปแวะเยี่ยมหลานชายซึ่งเป็นลูกคนโตของพี่สาวที่ยโสธร กิจการดีมาก นอกจากมีห้อง 2 ห้องในอาคารพาณิชย์ที่เปิดกิจการรับทำผ้าม่าน/ตกแต่งบ้านอาคารรวมทั้งขายวัสดุตกแต่งบ้านแล้ว ตอนนี้สร้างตึกใหม่ 3 ชั้นอยู่ใกล้ร้านเดิม บอกใช้เงินไปแล้วประมาณ 18 ล้าน...ชื่นชมความสามารถของหลานและภรรยา...(ของฝากเป็นอย่างเดียวกันกับที่กล่าวไปแล้ว)
จากร้อยเอ็ดเกือบห้าโมงเย็นแล้ว ผจก.ฟาร์มไอดินฯ ช่วยขับรถ ไอดินฯ บอกให้ไปทางถนนเลี่ยงเมืองไม่ต้องเข้า จ.มหาสารคาม ปรากฏว่า หลงทางไปอำเภอบอระบือ จ.มหาสารคาม ไป อ.บ้านไผ่ จ.ขอนแก่น (บอกให้วกกลับเส้นทางที่ถูกต้องก็ไม่ยอม) อีก 133 กม. ก็จะถึง จ.นครราชสีมาแล้ว ว่าจะเปลี่ยนแผนไปเยี่ยมน้องไจไจ๋กับแม่ชลัญที่โคราชให้รู้แล้วรู้รอด ...กว่าจะถึงขอนแก่นก็ประมาณหกโมงครึ่ง ของวันที่ 25 มี.ค.
วันนี้ไอดินฯ และผจก.ฟาร์มจะเข้าร่วมอบรมเรื่อง “สวนครัวยุคใหม่ : ปลูกผักร่วมกับการเลี้ยงปลา” ซึ่ง "เป็นนวัตกรรมที่ช่วยสร้างความอยู่เย็นเป็นสุขให้คนไทยและสังคมไทยอย่างยั่งยืน สนับสนุนการส่งเสริมสุขภาพตามแนวทาง 3 อ. (อาหาร อารมณ์ และออกกำลังกาย) โดยใช้หลัก 3 ไม่ : ไม่ใช้ดิน ไม่ใช้ปุ๋ยเคมีสังเคราะห์ และไม่ใช้ยาฆ่าแมลง และหลัก 3 น้อย: ใช้น้ำน้อย ใช้แรงงานน้อย และใช้เวลาดูแลรักษาน้อย เหมาะสำหรับสังคมไทยที่เข้าสู่ยุคผู้สูงอายุ" เป็นผลงานของโครงการวิจัย "การพัฒนาระบบปลูกผักร่วมกับการเลี้ยงปลา เพื่อสร้างความมั่นคงด้านอาหารในระดับครัวเรือน” ของอาจารย์คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ที่ได้รับการสนับสนุนทุนวิจัยโดย สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัยจากเดือนกันยายน 2555-กุมภาพันธ์ 2557
ช่วงนี้ ไอดินฯ กำลังเตรียมต้นฉบับบันทึกเรื่องต่อไปดังชื่อเรื่องข้างล่าง ซึ่งจะกล่าวถึงการอบรมในครั้งนี้ด้วย หวังว่าจะได้รับกำลังใจจากกัลยาณมิตรเข้าไปเยี่ยมเยียนเช่นเคยนะคะ ...ตอนนี้ขอเตรียมตัวไปอบรมก่อนค่ะ...
เป้าหมายสามารถเดินทางถึงจุดหมายได้ในที่สุดยินดีด้วยครับ..ขอให้เดินทางกลับปลอดภัย..ขอนแก่น-เชียงยืน-บ้านบ่อ-ร้อยเอ็ดจะใกล้กว่าครับเข้ายโส-อุบล
ชอบมากค่ะ…หลัก 3 ไม่ : ไม่ใช้ดิน ไม่ใช้ปุ๋ยเคมีสังเคราะห์ และไม่ใช้ยาฆ่าแมลง และหลัก 3 น้อย: ใช้น้ำน้อย ใช้แรงงานน้อย และใช้เวลาดูแลรักษาน้อย เหมาะสำหรับสังคมไทยที่เข้าสู่ยุคผู้สูงอายุ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก “อ.นุ, คุณปภังกร วงศ์ชิดวรรณ, อ. Watsawat Deemarn, คุณเพชรน้ำหนึ่ง, คุณนีโอ..บีเกอรี่, น้องดร.พจนา แย้มนัยนา, คุณอ้อย บังอร, และ อ. Prayat Duangmala”
ขอบคุณ “อ.ประหยัด” มากนะคะ ที่อวยพรให้เดินทางกลับอย่างปลอดภัย และกรุณาแนะนำเส้นทางลัด ถ้าได้เดินทางขอนแก่น-ร้อยเอ็ดอีกจะใช้เส้นทางที่อาจารย์แนะนำค่ะ แต่คงต้องเรียนถามอาจารย์ก่อนว่า จะต้องแยกจากร้อยเอ็ดตรงไหนถึงจะเข้าบ้านบ่อ และแยกจากขอนแก่นตรงไหนถึงจะเข้าเชียงยืน
ตอนขากลับประมาณห้าโมงเย็นกว่าๆ ให้ผจก.ฟาร์มขับรถก่อน กะว่าตนเองจะขับตอนที่มืดแล้ว คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาเพราะให้ใช้เส้นทางที่แกคุ้นเคยคือ บอกให้แยกจากขอนแก่นตรงท่าพระ เส้นทางที่แกใช้ตลอดในช่วงที่ลูก 3 คนเรียนที่ ม.ขอนแก่น ปรากฏว่า ยังไม่ได้ออกจากลางเมืองขอนแก่น แกก็เลี้ยวซ้ายซะแล้ว และยังเถียงว่าไปถูกทาง ปรากฏว่าข้างหน้ามีป้ายว่าไปเทศบาลนครขอนแก่น ฯลฯ เลยให้เลี้ยวขวาเพื่อหาทางออกไปยังเส้นทางหลักจากขอนแก่น ไปเจอบึงแก่นนคร ต้องเลี้ยวขวาอีกที แต่แกก็ยังขับหลงเข้าหมู่บ้าน อีก กว่าจะออกมาถึงเส้นทางหลักได้ก็เหนื่อยพอดูค่ะ และอีกไกลว่าจะถึงทางแยกท่าพระ …เข็ดแล้ว…ต่อไปถ้าจะให้แกช่วยขับ จะให้ขับเฉพาะในช่วงทางตรงเท่านั้น
ขอบคุณคุณเพชรน้ำหนึ่งนะคะ ที่บอกจะติดตามอ่านบันทึกเรื่องต่อไป อาจาร์แม่ไอดินฯ เข้าไปศึกษาเรื่องมันมู้ในบันทึกของคุณเพชรแล้ว อีก 2 เรื่องที่ยังไม่ได้อ่าน วันนี้จะเข้าไปอ่านค่ะ
ขอบคุณน้องดร.พจนา นะคะ ที่เข้ามาทักทายพูดคุย ในบันทึกต่อไปพี่จะลงภาพและสาระสำคัญของเรื่องที่อบรมด้วยค่ะ…และวันนี้จะเข้าไปอ่านบันทึกของน้อง น่าจะมีหลายเรื่องที่ยังไม่ได้อ่าน
จากบันทึกของดร.จันทวรรณ "วันเด็ก ขอ 'วิชาผู้ใหญ่' ให้เด็กที่จะเป็นผู้ใหญ่ทุกคน" (http://www.gotoknow.org/posts/558090) ความตอนหนึ่งว่า "...ในโอกาสวันเด็กปีนี้ ดิฉันขอเชิญชวนสมาชิก GotoKnow ทุกท่านในฐานะผู้ที่ผ่านชีวิตเจอความสุขและเผชิญความทุกข์มาก่อน ร่วมเขียนบันทึกให้ความรู้ แง่คิด และบทเรียนชีวิตที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตในยุคนี้ ซึ่งดิฉันจะขอเรียกว่า 'วิชาผู้ใหญ่' เพื่อให้แก่เด็กๆ ที่กำลังจะเป็นผู้ใหญ่ในปีนี้กันนะคะ บันทึกเหล่านี้อาจจะไม่มีเด็กๆ มาอ่านเลยทันทีที่ท่านเขียน แต่ด้วยระบบของ GotoKnow ที่ทีมงานพยายามให้ทำงานร่วมกับ Google ได้เป็นอย่างดีไม่ว่าบันทึกจะเก่าเพียงไหนก็ตาม ดังนั้นในวันที่ผู้ใหญ่รุ่นใหม่เหล่านั้น เจอคำถามในชีวิตและค้นหาคำตอบผ่าน Google บันทึกของท่านก็จะได้รับการอ่านจากผู้ที่ต้องการเนื้อหานั้นในวันที่เขาต้องการค่ะ มาร่วมกันเขียนบันทึกพร้อมใส่คำสำคัญ "วันเด็ก" ได้ตั้งแต่วันนี้จนถึง 15 มค. นี้ พร้อมลุ้นรับเสื้อยืด GotoKnow จำนวน 10 รางวัลค่ะ...
ไอดินฯ พิจารณาว่า ประเด็นที่ดร.จันทวรรณกำหนดให้เขียน อยู่ในขอบข่ายที่ตนเองได้ร่ำเรียนมาโดยตรง และได้รับผิดชอบในการเขียนตำราและจัดการเรียนการสอน ในช่วงที่ทำงานเป็นอาจารย์สังกัดคณะครุศาสตร์ ม.ราชภัฏอุบลราชธานี ซึ่งเมื่อเกษียณอายุราชการแล้ว ก็ได้จัดการศึกษาตามอัธยาศัย (Informal Education) โดยการสร้าง Blog "MANTOKNOW" ขึ้นมา เพื่อเขียนบันทึกแบ่งปันความรู้ ข้อคิด และประสบการณ์ในขอบข่ายของ จิตวิทยาพัฒนาการ จิตวิทยาการศึกษา จิตวิทยาสังคม และจิตวิทยาการแนะแนว เข้าไปดูแล้ว พบว่า ได้ว่างเว้นการเขียนบันทึกใน Blog นี้มาถึง 4 เดือน จึงเป็นโอกาสดี ที่จะเขียนบันทึกตามคำเชิญชวนของ ดร.จันทรรณ ดังกล่าว
"วิชาผู้ใหญ่" ไอดินฯ กำหนดไว้ 4 วิชา 3 วิชาแรก ได้แก่ "วิชา IQ, EQ และ AQ" มุ่งให้นำไปใช้ประโยชน์ในด้านการประกอบสัมมาชีพเลี้ยงตนเองและครอบครัว รวมไปถึงการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข ส่วนวิชาที่ 4 คือ "วิชา MQ" เป็นวิชาเพื่อการดำรงชีวิตอย่างมีคุณค่า ทั้งนี้ ได้นำ "กัลยาณมิตรใน GotoKnow" ที่สมควรเป็น "ผู้ใหญ่ : ผู้เป็นแรงบันดาลใจ" มาอ้างอิงในบันทึกด้วย
หวังว่า กัลยาณมิตรจะร่วมให้ข้อคิดความเห็นเพื่อเสริมเติมเต็มให้เนื้อหาในบันทึกดังกล่าว มีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้นนะคะ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจากกัลยาณมิตรทั้ง 7 ท่าน ที่ล้วนเป็นแบบอย่างในการเป็นผู้ใหญ่ที่ถึงพร้อมทั้งด้าน "การครองตน ครองคนและครองงาน" เป็นต้นแบบในการเป็นผู้ใหญ่ที่ดี ให้กับเด็กและเยาวชนที่จะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในอนาคต..."ผอ.ชยันต์ เพชรศรีจันทร์ " "ผอ.บุษยมาศ
" "คุณหมอทิมดาบ" "คุณหมอภูสุภา" "คุณแก้ว..อุบล" "อาจารย์พิชชา" และ "อ.นุ"
ขอบคุณ ดอกไม้กำลังใจจาก "หนูปริม" ผู้ใหญ่ที่เป็นแบบอย่างในความสุภาพอ่อนโยน เข้าใจโลกและชีวิต และรักการอ่าน และ "คุณวิชญธรรม" ผู้ใหญ่ที่ใกล้วัด และมากอารมณ์ขัน
ขอบคุณกำลังใจจาก "คุณครู Prayat Duangmala" ผูู้ใหญ่ที่เป็นแบบอย่างในการหันกลับมาเอาดีได้ แม้จะพลั้งพลาดไปในวัยรุ่น "น้องมะเดื่อ" แบบอย่างของคุณครูผู้ทุ่มเทเพื่อศิษย์ด้วยจิตวิญญาณของความเป็นครูที่เต็มเปี่ยม" "ทพญ.ธิรัมภา" คุณหมอผู้เป็นแบบอย่างในการใช้ชีวิตแบบพอเพียง รักศรัทธาในรากเหง้าของชาวอีสาน และ "อ.Wasawat Deemarn " แบบอย่างของหนอนหนังสือตัวพ่อ ซื้อหนังสือถึง 147 เล่มใน 1 ในงานสัปดาห์หนังสือ CMU (น่าจะนำไปลงใน Guinness Book World Records 2013 นะคะ)
ปีนี้ลูกชาย พา "ไอดิน-กลิ่นไม้" เที่ยวทั่วไทย ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 3...
เดือน "พฤษภาคม" เป็นการพาแม่เที่ยวในช่วงเดือนเกิดของเขาเอง โดยพาไปเที่ยวที่ "เกาะกูด จ.ตราด" เกาะทางตะวันออกสุดของไทยติดกัมพูชา ที่ยังคงความเป็นธรรมชาติอยู่มาก
เดือน "สิงหาคม" เป็นการพาแม่เที่ยวในเดือนที่มีวันแม่ โดยพาไปเที่ยวที่ "เกาะสมุย จ.สุราษฎร์ธานี" เกาะในทะเลอ่าวไทยที่เป็นที่นิยมของชาวต่างชาติในอันดับต้นๆ
และระหว่างวันที่ 17-19 ธันวาคม 2556 ลูกพาเที่ยวในช่วงวันเกิดของแม่ ซึ่งปกติแล้วไอดินฯ ไม่ได้ให้ความสำคัญกับวันเกิดของตนเอง มากไปกว่าการรับรู้ว่า อายุเพิ่มขึ้นอีกปี และก่อนนี้แบ่งรับแบ่งสู้กับลูกว่าจะไป/ไม่ไป เพราะดูจะเดินทางท่องเที่ยวบ่อยไป แต่เมื่อคิดว่าจะได้อยู่กับลูกๆ สุดท้ายก็เลยตัดสินใจตอบรับ
Trip นี้ ลูกพาไปเที่ยวกระบี่ โดยพักที่รีสอร์ตแถว "หาดไร่เลย์" และพาเที่ยว "หมู่เกาะห้อง" ฝั่งทะเลอันดามันโดยใช้บริการ "Speed Boat Trip"...ได้เที่ยวแล้วก็บอกได้คำ (วลี) เดียวว่า "เที่ยวกระบี่...Trip นี้ So Wonderful!!!" ทั้งตื่นเต้น...สนุก และหวาดเสียว...จะอย่างไร รออ่านได้ในบันทึกใหม่ เร็วๆ นี้นะคะ (ได้รู้จักครอบครัวน่ารักจากฝรั่งเศสด้วย เลยแต่งภาพและ Saved ใน Sim Card ของกล้องให้เขาด้วย)
มีโอกาสก็อยากจะไปเที่ยวสักครั้ง ไม่เคยลงใต้เลยครับ
ขอบคุณ "คุณ Prayat Duangmala " มากนะคะ ที่ให้กำลังใจ
ตอนที่ยังทำงานอยู่ที่คณะครุศาสตร์ มรภ.อุบลฯ ไอดินฯ ได้เที่ยวใต้หลายจังหวัดหลายครั้ง ทั้งประเภทเกาะแก่ง ไปจนถึงชายแดนมาเลเซีย เพราะมีอาจารย์ชาวใต้ที่จัดทัวร์ใต้บ่อยๆ เคยเที่ยวที่กระบี่ด้วยแต่ตอนนั้นพักบนบก แล้วลงเรือไปเที่ยวเกาะแต่คนละแห่งกับที่เที่ยวคราวนี้ค่ะ และเกาะไม่สวยแบบเที่ยวนี้ ถ้ามีโอกาสก็ไปเที่ยวนะคะ น่าเที่ยวมาก เลือกไปช่วงที่ไม่มีมรสุมเข้านะคะ จะได้ปลอดภัย
ประทับใจบันทึกของคุณประหยัด เรื่อง "เรื่องเล่า คำสอนของพ่อ" มากค่ะ เป็นอุทาหรณ์ที่ดีมาก ในการพัฒนาตนเอง แม้จะเคยพลาดพลั้งถ้ายังใฝ่ดี ก็เอาดีได้นะคะ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก "ทพญ.ธิรัมภา" และ "อ. "Wasawat Deemarn
"
ตามมาชื่นชม”ลูกชายพาคุณแม่เที่ยว” อบอุ่นนะคะ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก "คุณบุศยมาศ" (ไอดินฯ ไม่ได้เข้ามาทักทายกัลยาณมิตรค่อนข้างนาน เพราะใช้ 'net ไม่ได้ค่ะ)
ไอดินฯ จะขอนำความเห็นในอนุทินของ "คุณบุศยมาศ" เกี่ยวกับบทบาทของครอบครัว ไปอ้างอิงในบันทึกที่ไอดินฯ กล่าวถึงในอนุทินนี้ ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
ทดลองเปลี่ยน Keyboard ดีไหมครับอาจารย์ หากได้ แสดงว่า Keyboard ที่ใช้อยู่อาจมีปัญหาเฉพาะปุ่มนั้นครับ
ขอบคุณ “คุณหนูรี” “คุณหมอทิมดาบ” “น้องมะเดื่อ” “คุณกุหลาบ มัทนา” “คุณ prayat duangmala” และ “ผอ.อัญชัญ ครุฑแก้ว” มากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจ
ขอบคุณ "คุณบุศยมาศ" และ "คุณนีโอ..เบเกอรี่" มากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจ
จะคอยติดตามอ่าน “พฤติกรรมการกินส่วนบุคคล : สุขภาพส่วนตน : เศรษฐกิจของประเทศ” …น่าสนใจมากนะคะ
เพื่อนภาษา : (๒) เป็นคนไทย พูด อ่าน เขียน ภาษาไทย ให้ถูกต้อง
ขณะนี้ "ไอดิน-กลิ่นไม้" อยู่กับลูกสาวที่กทม. (ไปให้ความอบอุ่นใจตามเสียงออดอ้อน) ชอบใจมากที่ได้ใช้ Internet ความเร็วสูง แค่พิมพ์ "GotoK..." ยังไม่จบคำ รายการที่ต้องการสืบค้นก็ปรากฏให้เห็นแล้ว ในขณะที่ตอนอยู่ที่ "ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้" ต้องใช้เวลา 5-10 นาที รายการสืบค้นเพื่อให้เข้าถึงหน้าแรก GotoKnow จึงจะปรากฏ และกว่าจะเข้าระบบและสามารถเข้าไปอ่านบันทึกของกัลยาณมิตรในหน้าแรกได้ ก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อย 15-30 นาที
เมื่อใช้ Internet สะดวก ไอดินฯ ก็เลยได้อ่าน แสดงความเห็น และให้ดอกไม้ในบันทึกของชาว GotoKnow ได้หลายท่านหน่อย มีทั้งบันทึกของกัลยาณมิตรที่คุ้นเคย และกัลยาณมิตรใหม่ และได้สืบค้นข้อมูล/ภาพเพื่อใช้ประกอบการเขียนบันทึกตามโครงการ "เพื่อนภาษา" : (๒)...สุดท้ายเข้าไปตอบความเห็นของกัลยาณมิตร 3 ท่านในบันทึกเรื่อง "เพื่อนภาษา" : (๑) กว่าจะล้มตัวลงนอนก็ประมาณตีสอง
วันนี้ วันอาทิตย์ที่ ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๕๖ ลูกสาวชวนออกไปทานข้าวเที่ยงข้างนอกแล้วต่อด้วยไปเที่ยวสวนรถไฟ ...อยู่ที่ไหนมีอะไรบ้างที่นั่นเดี๋ยวจะสืบค้นใน 'net ดู พรุ่งนี้จะไปทำบุญที่วัดกัน ชวนลูกชายไปด้วย (วันนี้ลูกชายไม่ว่าง) ที่ผ่านมาเวลาไปพบลูกทุกครั้ง ไอดินฯ จะไปพักที่คอนโดฯ ลูกชายแล้วให้ลูกสาวไปพักด้วย เพราะคอนโดฯ ลูกชายมีหลายห้อง แต่คอนโดฯ ลูกสาวมีห้องเดียว แต่มาเที่ยวนี้ มาเพื่อ "ลูกแหง่โดยเฉพาะ" เลยต้องพักกับเธอ...ใกล้วันแม่แล้ว ทำหน้าที่แม่ซะหน่อย...การลงบันทึก "เพื่อนภาษา : (๒)..." คงไม่เกินวันที่ ๒๙ กรกฏาคม "วันภาษาไทยแห่งชาติ" แล้วพบกันนะคะ...
ขอบคุณ คุณครูนกนะคะ ที่เข้ามาให้กำลังใจไอดินฯ วันอาทิตย์นี้มีโอกาสได้พักผ่อนไหมคะ หรือมีกิจกรรมดีๆ อะไรบ้าง เล่าให้ฟังบ้างนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ผศ.วิไล...มาให้กำลังใจ "คุณแม่" ค่ะ
ขอบคุณ "น้องดร.พจนา" นะคะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กันเสมอมา ตอนนี้ได้เวลาเตรียมตัวออกไปข้างนอกพอดีค่ะ เห็นบันทึกของน้องในหน้าแรก คืนนี้จะเข้าไปอ่านนะคะ
ขอบคุณกำลังใจจาก อ.เสือ คุณหมอทิมดาบ และ คุณวิชญธรรม นะคะ
ตั้งใจไว้แต่แรกว่า จะไม่ร่วมเขียนบันทึกเรื่อง "โรงเรียนแห่งความสุข"...
แต่มาเปลี่ยนใจเอาโค้งสุดท้ายใกล้หมดเขต เพราะรู้สึกว่า จะยังไม่เห็น "โรงเรียนแห่งความสุข" ใน "มุมมองของผู้ผลิตครู"
"ไอดิน-กลิ่นไม้" เองเคยมีสถานภาพที่เรียกว่า "ครูของครู" มากว่า 35 ปี จึงตัดสินใจร่วมเขียนบันทึกใน Theme "โรงเรียนแห่งความสุข" ภายใต้ชื่อ "โรงเรียนแห่งความสุข : สุขในวันนี้ และสุขในวันข้างหน้า" โดยมีกรอบแนวคิดที่เน้นไปที่ "การทำหน้าที่ของครูให้ครบถ้วนตาม "TEACHER MODEL" คือ การนำเอาตัวอักษรแต่ละตัวที่ประกอบกันเป็นคำว่า "TEACHER" มาแจกแจงหน้าที่ของครู ซึ่งเคยมีแนวคิดทางตะวันตกที่แจกแจงไว้ แต่นั่นเป็นการแจกแจงให้ครบถ้วน ตามบทบาทหน้าที่ของครูโดยรวม สำหรับการแจกแจงของ "ไอดิน-กลิ่นไม้" จะมุ่งเน้นไปที่หน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับ "ปฏิสัมพันธ์ (Interaction) ระหว่างครูอาจารย์กับผู้เรียน" ซึ่งจะเสริมสร้างให้โรงเรียน (หรือสถานศึกษาที่เรียกชื่อเป็นอย่างอื่น) ให้เป็น "โรงเรียนแห่งความสุข"
ตั้งใจไว้ว่า จะลงบันทึกภายในวันนี้ ถ้าการใช้ Internet ที่ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ จะพอถูลู่ถูกังทำได้ แล้วพบกันนะคะ
ขอบคุณ "น้องดร.นัยนา" มากนะคะ ในน้ำใจที่ติดตามให้กำลังใจพี่เสมอมา และขอบคุณที่จะติดตามอ่านบันทึก " "โรงเรียนแห่งความสุข : สุขในวันนี้ และสุขในวันข้างหน้า" นะคะ
เข้าไปดูบันทึกของน้อง โอ้โห! ช่วงนี้ขยันลงบันทึกจนพี่อ่านไม่ทันตั้งหลายเรื่อง แล้วจะหาเวลาย้อนไปเก็บตกนะคะ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก "คุณ Ka-Poom " "อาจารย์เสือ Wasawat Deemarn" และ "คุณเพลินอักขณิช "
ตอนนี้ลงบันทึกแล้ว โดยปรับชื่อและภาพเป็นดังนี้ค่ัะ
ขอเชิญชวน "ชาว GotoKnow" ร่วมต้อนรับสมาชิกใหม่ “คุณ yanyong-p”
ในบันทึกเรื่อง “เพราะเหตุใด ใครๆ จึงรัก GotoKnow” (http://www.gotoknow.org/posts/537245) “ไอดิน-กลิ่นไม้” ได้รับดอกไม้จากสมาชิกใหม่ และได้กล่าวต้อนรับความว่า “ยินดีมากค่ะ ที่ได้ต้อนรับ "คุณ Yanyong-P" สมาชิกใหม่หมาดๆ 3 วัน "ไอดิน-กลิ่นไม้" ขอเป็นตัวแทน "ชุมชน GotoKnow" ให้การต้อนรับ ด้วยดอกไม้ "ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้" โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "ดอกรักแรกพบสีแดง" ที่เพิ่งปลูก (มีสีส้ม สีชมพู และสีเหลืองอยู่แล้วค่ะ)…
"ไอดิน-กลิ่นไม้" ขออนุญาตแนะนำให้ชุมชน GotoKnow รู้จัก "คุณ yanyong-p" นะคะ ท่านให้ข้อมูลในประวัติว่า "เกิด พศ 2506 และเติบโตที่ สมุทรสาคร การศึกษา ประถมต้น รร สวัสดิ์วิทยา ประถมปลาย รร เอกชัย มัธยม รร สวนกุหลาบวิทยาลัย อุดมศึกษา วิศวกรรมศาสตร์บัณฑิต (โยธา) จุฬาฯ หลังสำเร็จการศึกษาในปี 2527 ดำเนินธุรกิจครอบครัวด้านการประมงต่อเนื่องจนหยุดประมาณปี 2550 สถานภาพ ครองชีวิตคู่ร่วมกับคุณพึงใจ มีบุตรชาย 2
หญิง 1 (บุณยฤทธิ์ ทำงานที่ กฟผ, วรงกฎ ปี 4 วิศวฯจุฬาฯ , จุฑาทิป ปี 1 ทันตฯจุฬาฯ ) ขอออกตัวนิดหนึ่งว่า เพิ่งหัดใช้คอมฯได้ไม่นาน และ เข้าสังคมออนไลน์เดือน มิ ย นี้เอง ถ้ามีอะไรผิดพลาด หรือ บาดหมางใจ โปรดแจ้งให้ทราบด้วย"
"ไอดิน-กลิ่นไม้" ได้กล่าวกับคุณยรรยงว่า "ขอเรียนให้คุณ Yanyong-P ทราบด้วยความสบายใจว่า ชุมชน GotoKnow ของเรา มีแต่ความเป็นมิตร ความเอื้ออาทรและความปรารถนาดีต่อกันค่ะ พวกเราหวังว่า จะได้อ่านงานเขียนของ "คุณ Yanyong-P" ในเร็วๆ นี้นะคะ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามามอบดอกไม้ให้กำลังใจแก่ "ไอดิน-กลิ่นไม้"
และท่านได้เข้าไปตอบรับการต้อนรับความว่า "สวัสดีครับอาจารย์ และฝากผ่านความเคารพมาถึงสมาชิกทุกท่านด้วยครับ ผมเป็นสมาชิกใหม่ คิดว่าตัวเองโชคดีมากได้มาเจอ G2K เหมือนเป็นสังคมในอุดมคติเลยครับ แหล่งรวมปัญญาชนผู้สละเวลา มอบวิทยาทานแก่คนทั่วไป แลกเปลี่ยนความรู้ ความคิดเห็นแก่กัน แม้เห็นต่างก็โต้แย้งกันแบบผู้เจริญ บันทึกของอาจารย์ ครอบคลุมเนื้อความที่ผมรู้สึกได้เกินร้อย เพราะมีด้านที่ผมมองไม่เห็นมาพรรณาเป็นวิชาการที่อ่านง่าย หวังลึกๆว่าวันหน้าจะมีความสามารถเขียนบันทึกมาแบ่งปันกับท่านบัวเหนือน้ำทั้งหลายได้บ้าง เชื่อมั่นว่า ณ ที่นี้ Gotoknow บัณฑิตจะพาไปหาผล"
และไอดินฯ ได้กล่าวกับคุณยรรยงล่าสุดความว่า "สวัสดีค่ะ "คุณ yanyong-p" ดีใจจังค่ะ ที่ "คุณ yanyong-p" เข้ามาตอบการต้อนรับอย่างรวดเร็ว ตอนนี้คุณก็เป็น "ชาว GotoKnow" แบบเต็มตัวแล้วนะคะ
"ไอดิน-กลิ่นไม้" เขียนอนุทินน้อยมาก จะเขียนก็ต่อเมื่อมีแรงบันดาลใจจริงๆ ครั้งนี้ มีแรงบันดาลใจจากถ้อยคำของคุณยรรยงที่กล่าวรับการต้อนรับ จึงคิดจะไปเขียนอนุทินให้ชาว GotoKnow รับทราบอย่างกว้างขวางขึ้น ว่า เราได้สมาชิกใหม่ที่มองภาพ "ชุมชน GotoKnow" ได้อย่างถูกต้อง ชัดเจน ครอบคลุม และงดงาม ตลอดจนมีศักยภาพสูงทั้งด้านความคิดและความสามารถทางภาษา ที่จะเข้ามาสร้างความแข็งแกร่งให้กับ "ชุมชน GotoKnow" อีกท่านแล้ว
คุณ yanyong-p ได้เข้ามาเยี่ยมบันทึกของผมบ้างแล้วครับ อาจารย์ ;)...
ขอบคุณ อาจารย์เสือ (Wasawat Deemarn) คุณหนูรี คุณ tawandin และ คุณอักขณิช มากนะคะ ที่กรุณาเข้าไปให้กำลังใจไอดินฯ ในอนุทินนี้
ไอดินฯ อยากขอเชิญชวนให้ทุกท่านกล่าวแสดงการต้อนรับ "คุณ yanyong-p" แบบคุณอักขณิชด้วยนะคะ เพื่อสร้างความอบอุ่นใจให้กับ "คุณ yanyong-p" มากขึ้นค่ะ
ดีใจด้วยกับอาจารย์เสือนะคะ ที่คุณยรรยงไปเยี่ยมบันทึกของอาจารย์แล้ว
คุณหนูรีคะ ไอดินฯ ได้ขอนำบันทึกของหนูเกี่ยวกับสวนผักของแม่ไปถอดบทเรียน Happy Relax ด้วยนะคะ แต่ยังไม่ได้เตรียมต้นฉบับเลยค่ะ
และไอดินฯ ไม่แน่ใจว่า คุณ tawandin ได้ให้การอนุญาต และรับรู้การที่ไอดินฯ ได้นำข้อความในบันทึกของคุณ tawandin ไปอ้างอิงในบันทึกที่กล่าวถึงในอนุทินนี้แล้วหรือยังน ถ้ายัง ไอดินฯ ก็ต้องขออภัยเป็นอย่างมากด้วยนะคะ
ขอบคุณ "พี่วอญ่า" ด้วยนะคะ ที่กรุณาเข้ามาร่วมให้การต้อนรับ "คุณ yanyong-p" ไอดินฯ ได้ขอนำบันทึกของพี่ชายไปถอดบทเรียนใน Theme "Happy Society" ด้วยนะคะ แต่ยังไม่เริ่มงานเลยค่ะ
ลืมเรียน "คุณอักขณิช" ไปค่ะ ว่า ป้าวิได้ขอนำบันทึกของคุณอักขณิชเรื่องที่เปลี่ยนชื่อให้เป็น "สัญญาของสามเณร" ไปถอดบทเรียนใน Theme "Happy Heart" ด้วยนะคะ
เรียนอาจารย์แม่ค่ะ
Tawandin อนุญาตผ่านบันทึกของตนเองค่ะ
และได้ตามอนุทินนี้เข้าไปอ่านอีกรอบ หลังจากอ่านไปแล้วเมื่อบันทึกใหม่ๆ
และเพิ่งพบว่า อ่านแบบไม่ได้เข้าระบบ จึงไม่มีการมอบดอกไม้
ส่วนการแสดงความคิดเห็นนั้น ตั้งใจจะเข้าไปหลังจากได้อ่านบันทึกอย่างละเอียดอีกครั้งค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ
ขอโทษนะคะ "หนู tawandin" อาจารย์แม่หลงลืมเอง ตามแบบฉบับของผู้สูงวัย ลองกลับเข้าไปดูบันทึกของหนูอีกครั้ง ก็พบว่าหนูตอบอนุญาตตั้งแต่แรกๆ แล้ว
จริงๆ แล้วอาจารย์แม่ก็ทำรายการไว้ตั้งแต่ก่อนเขียนบันทึกแล้วล่ะค่ะ ว่าท่านใดได้อนุญาตแล้ว ท่านใดที่ยังไม่อนุญาต มี 4 ท่านที่ยังไม่ตอบอนุญาต บังเอิญว่า ไม่เห็นหนูปรากฏตัวในบันทึกก็เลยสับสนว่า หนูเป็น 1 ใน 4 ท่านนั้นค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาร่วมแสดงความยินดีด้วยคนนะค่ะ
คงไม่ช้าเกินไปนะค่ะ
บันทึกเรื่อง "สัญญาของสามเณร" ที่ป้าวิบอกมา
คือเรื่องนี้หรือเปล่าครับ "บางสิ่ง บางอย่าง และบางเรื่อง "
ถ้าใช่...แสดงว่าป้าวิใจตรงกันกับคุณหมอ ป. เลยนะครับ 555
ไม่ช้าเลยค่ะ "คุณครู Bonnie" ขอบคุณมากนะคะ ที่กรุณาเข้ามาร่วมต้อนรับ "คุณ yanyong-p" สมาชิกใหม่ให้เข้าสู่บ้าน GotoKnow ด้วยความอบอุ่นใจ
ใช่ค่ะ "คุณอักขณิช" ป้าวิยังบอกไว้ในบันทึกนั้นเลย ว่าใจตรงกันกับอาจารย์หมอป. แต่เวลาถอดบทเรียน อาจจะมองต่างมุมกันก็ได้ นะคะ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก คุณ "ยายธี"
และ "คุณ พ.แจ่มจำรัส "
กราบขอบพระคุณ "พระคุณเจ้า พระมหาวินัยฯ" ขอบคุณ "คุณครูธรรมทิพย์" และ "อ.นุ" มากนะคะ ที่กรุณามอบดอกไม้กำลังใจให้ "ไอดิน-กลิ่นไม้"
ประทับใจตั้งแต่ชื่อแล้วล่ะค่ะ บ้านสวนครูหยินชื่อว่าไอดินกลิ่นป่า ต่างกันไม่มากนักสาเหตุที่ชื่ออย่างนี้เพราะว่า
สร้างเป้นสวนป่ารักษาพรรณไม้ในท้องถิ่นอนุรักษืพรรณไม้หายาก แจกต้นกล้าฟรี ตอนที่สร้างเสร้จใหม่ ๆ มี
ไอหมอกในยามเช้าแสนสวยงาม ตอนนี้กลับมีกลิ่นของดอกไม้อบอวนมีความสุขดี ว่าง ๆเชิญอาจารยืล่องลงใต้
เที่ยวเมืองตรังบ้างก้ได้ยินดีต้อนรับค่ะ...ที่บ้านสวนไอดินกลิ่นป่า
เตรียมร่วมกิจกรรม Happy Ba ตามคำเชิญ
จากคำเชิญของ “คุณ Sila Phu-Chaya” ในบันทึกของ “ไอดิน-กลิ่นไม้” เรื่อง “ลูกพาเที่ยว…ตอนที่ 1” ความว่า “อยากเรียนเชิญอาจารย์คัดเลือกบันทึกมาห้าบันทึกร่วมกิจกรรม Happy Ba ด้วยนะคะ แวะไปอ่านรายละเอียดในข่าวประสัมพันธ์ได้เลยค่ะ เพราะบันทึกของอาจารย์ทรงคุณค่ามาก เราจึงอยากเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันค่ะ
“ไอดิน-กลิ่นไม้” รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่ได้รับเชิญดังกล่าว จึงได้เตรียมส่ง 5 บันทึกเพื่อร่วมกิจกรรม ดังนี้
1) เรื่อง “น้ำท่วม…กับความดีงามบนความหายนะ” ใน Blog “Goaltoknow” (Happy
Heart, Happy Society, Happy Relax, Happy Brain, Happy Family)
http://www.gotoknow.org/posts/467594
2) เรื่อง “การคิดนอกกรอบ…เตรียมเด็กและเยาวชนไทยสู่ประชาคมอาเซียน” ใน Blog “E-tocommunicate” (Happy Brain, Happy Society)
http://www.gotoknow.org/posts/487729
3) เรื่อง “การใช้สื่อออนไลน์ เพื่อส่งเสริมสุขภาพกาย จิตใจและสังคม” ใน Blog “Proudtobe” (Happy Body, Happy Heart, Happy Soul, Happy Society, Happy Money, Happy Family)
http://www.gotoknow.org/posts/522284
4) เรื่อง “ลูกพาเที่ยว…ตอนที่ 1” ใน Blog “Goaltoknow” (Happy Family, Happy Body, Happy Society, Happy Soul, Happy Heart, Happy Relax, Happy Brain, Happy Money)
http://www.gotoknow.org/posts/534634
5) เรื่อง “ลูกพาเที่ยว…ตอนที่ 2” ใน Blog “Goaltoknow” (Happy Family, Happy Body, Happy Heart, Happy Relax, Happy Brain, Happy Money)
http://www.gotoknow.org/posts/535687
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจากกัลยาณมิตรทั้ง 4 ท่าน
อาจารย์ Wasawat Deemarm
หนูปริม ทัดบุปผา
คุณวิชญธรรม
คุณนภวรรณ แก้วประไพ
ขอบคุณ "อ.นุ" และ "อาจารย์หมอ ป." มากนะคะ ที่เข้ามามอบดอกไม้ให้กำลังใจ
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก "คุณ tawandin