อนุทิน 121765
ป.
เขียนเมื่อกิจกรรมเพื่อสุขภาพใจ (3)
ริปั่นจักรยาน ปั่นได้สักกิโล ก็ปวดต้นขาหนึบๆ จึงพักก่อนหน้าศูนย์ประชุมฯ
มีคนช่างคิดเปรียบเทียบชีวิตเหมือนขี่จักรยาน ด้วยเหตุผล 10 ประการ
ข้าพเจ้าชอบทุกข้อ แต่สะดุดใจที่สุดคือข้อสุดท้าย
" เธอไม่สามารถปั่นไปตลอดกาล
แม้เธอจะปั่นได้ไกลสักเท่าไหร่
ถึงจุดหนึ่ง ร่างกายก็จะบอกว่าไม่ไหว
และเธอต้องกลับบ้าน.."
ความเห็น (7)
เส้นทางดูปลอดภัยดีนะคะ ว่าแล้วเดี๋ยวรื้อฟื้นโยคะกลับมาทำบ้างดีกว่า
ขอบคุณแรงบันดาลใจค่ะ
ขอบคุณคะ คุณหมออ้อช่างสังเกต พอมองตามก็รู้สึกดีที่ด้านหนึ่งมีหญ้าให้เลือกล้ม แหะๆ
อาจารย์ปั่นไปเรื่อยๆ ใช้เกียร์เบาๆ เน้นให้ได้รอบการหมุนมาก อีกสักพักก็จะอยู่ตัวเองครับ ภาษานักปั่นเขาเรียกว่า base building ครับ
ที่จริงแล้วฝึกให้ได้รอบการหมุนที่อยู่ตัวเยอะๆ นี่สำคัญกว่าฝึกแรงในการกดอีกครับ
ศูนย์ประชุมฯ ใกล้ที่พักคุณหมอใช่ป่ะครับ ;)...
ปั่นไม่ไหว ลองเปลี่ยนมาเดินเร็วกันค่ะอาจารย์ :)
ทางน่าเดินจังเลยค่ะ เดินไปเดินกลับนับรอบ ได้เหงื่อเหมือนกัน ไม่ต้องห่วงจักรยานด้วยค่ะ
ผมชอบครุ่นคิดถึง เมื่อถึงจุดหนึ่ง เสมอ ๆ ครับ
ขอบคุณครับ ที่บันทึกนี้ ทำให้รู้สึกว่า
คนอื่นก็มี ที่ครุ่นคิด อยู่เหมือนกันน่ะครับ
ขอบคุณคะ วันนี้ยังไม่หายเมื่อยต้นขา เลยวิ่งบนลู่ก่อนคะ
พรุ่งนี้จะพยายามตื่นเช้าๆ ไปเดิน กะให้ถึงสนามเจ็ดร้อยปีคะ ฮึ่ม
การครุ่นคิดถึง 'จุดหนึ่ง' ทำให้ใชัชีวิต 'จุดนี้' อย่างประณีตยิ่งขึ้นคะ