| อนุทิน ... ๓๒๐๕ |
"ชีวิตที่ไม่ดิ้นรน"
หลายคนใช้ชีวิตที่เรียกว่าดิ้นรนและต้องกระเสือกกระสนเพื่อจะวิ่งขึ้นสู่ยอดเขาสูง ยิ่งสูงเท่าใด ยิ่งเรียกว่าประสบความสำเร็จเท่านั้น
หันมาดูชีวิตตัวเองประจำวันพฤหัสบดีของทุกสัปดาห์เล่น ๆ
ตื่นเช้า ๆ ตรวจดูการทำเวรทำความสะอาดหอพักของเด็ก ๆ หลังจากนั้นกาแฟสักกระป๋องกับขนมปังสักชิ้น โทรศัพท์หาใครสักคนที่คิดถึง เกือบเก้าโมงเช้า ก็เตรียมส่งเด็กเดินไปขึ้นรถบัสมหาวิทยาลัย ณ ปากทางเข้าอาคารที่พัก เมื่อเด็กขึ้นรถหมดแล้ว ผมก็ขี่รถเครื่องตุเลง ๆ ไปทางแม่มาลัย สัมผัสทุ่งนา ภูเขา สองข้างทาง
ข้าง ๆ Lotus จะมีกาดนัดของพื้นถิ่น ที่เห็นวันนี้ก็มี มะเขือเทศ อะโวคาโด ผักกาดขาว พริกใหญ่ ขิง ข่า แอปเปิ้ล ลูกก่อ ถั่วลิสง มันแกว ลองกอง ต้นไม้ กล้วยทอด ฯลฯ แวะไปเดินสักรอบ ชื่นชมกับชีวิตบ้าน ๆ สักพัก ตอนนั้นก็น่าจะเกือบสิบโมงแล้ว
ระหว่างเดินก็คิดว่า ชีวิตเราก็แค่นี้ ในขณะที่คนอื่นเขาต้องไปประจำออฟฟิซกัน เราได้มาเดินกาดนัด สัมผัสวิถีชีวิตพื้นถิ่น ไม่ได้ไปดิ้นรนขวนขวาย อยากได้ อยากมี อยากเป็น เหมือนคนที่เราเคยเห็นเขาเป็นกัน
กาแฟสดสักแก้ว ขี่รถสำรวจเส้นทางเลี่ยงเมืองไปปายท่ามกลางภูเขาและเรือกสวนไร่นา แล้วค่อยขี่รถกลับอาคารที่พักในวิทยาเขตใหม่
ขอบคุณที่เลือกใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองเลือกได้
ผมว่า ชีวิตเราเลือกได้นะ หากเราต้องการเลือกจริง ๆ
"ชีวิตที่ไม่ดิ้นรน" .... ชีวิตเราเลือกได้ .... หากเรา ... ต้องการเลือกจริง ๆ
.... ใช่จริงๆๆ ตรงเลยค่ะ ... ชีวิตเราเลือกได้ ... ถ้าเราจะ.... เลือกคิด+คิดแล้ว...จะทำ + แล้วลงมือทำ ==> วัดผลที่ทำ ด้วยนะคะ ... (ว่าทำได้สำเร็จแค่ไหน) เลือกทำในสิ่งที่ดีต่อตัว ....และ...คนรอบข้างนะคะ แล้ว...ไม่ผิดศิลธรรม + คุณธรรม นะคะ
ขอบคุณข้อชี้แนะ.....ข้อคิดดีดีนี้ค่ะ
มีความสุขทุกๆวันอย่างนี้ จะมีอะไรเทียบเคียงได้เล่า...สุดยอดครับ
น่า อิจฉา..จริง.."กาแฟ..สด..สักแก้วหนึ่ง.."..ขี่รถ ทางเลี่ยงเมืองไป ปาย..ท่ามกลางภูเขา..เรือกสวนไร่นา..(ขอไปเลือกอยู่แบบนี้..ด้วยคน..ได้ไหม...อิอิ...(ยายธี)
ขอบคุณมากครับ อาจารย์ ผศ.ดร.วศิน เหลี่ยมปรีชา ;)...
แล้วแต่ใจของคุณ ยายธี ครับ ;)...
มอ...นี้รับสมัคร "ภารโรง"ไหมคะครู :)
มีประสบการณ์ค่ะ อิอิ
ตามคุณยายธีมาติดๆ :))
เดินตามผู้ใหญ่... ปลอดภัย มีก้อนหินในกระเป๋า ๕๕๕
ไม่ทราบเหมือนกันครับ คุณ Tawandin ;)...
ขอบคุณครับ