อนุทิน 106835

วันนี้ ๑๓ เมษายน ๒๕๕๕ เป็นวันสงกรานต์ ตื่นเช้าทำงานส่วนตัวเสร็จแล้วก็ไปพรมน้ำอบกระดูกแม่ นึกถึงเมื่อคราวที่แม่ยังอยู่ต้องไปหาแม่อาบน้ำให้แม่ ซื้อเสื้อและผ้าถุงลายดอกให้แม่ใหม่  ได้เห็นแม่ร้องไห้ด้วยความปลื้มใจที่ลูกคนนี้แม้จะอยู่กับแม่แค่ ๑๑ ปี ต้องจากแม่ไปอยู่กับคนอื่นแต่ในที่สุดผมก็เป็นลูกที่ดีของแม่ อีก ๕ เดือน ๑๗ วัน ผมก็จะเกษียณอายุราชการแล้ว    วันเวลามันผ่านพ้นไปเร็วมาก ทุกคนมีเท่ากันคือ เวลา ไม่มีใครมีกมากกว่ากัน   เพียงแต่ใครจะใช้เวลาที่มีอยู่ทำประโยชน์อะไร ให้คุณหรือให้โทษกับตนเองและครอบครัว ลูกชายผมวันนี้ยังนอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล    เป็นเพราะเขาใช้เวลาที่มีเป็นไปในทางที่ให้โทษกับตนเองมากกว่า ลูกชายผมไม่เคยทำอย่างที่ผมทำให้แม่เลยสักครั้งเดียว

[นงนาท สนธิสุวรรณ]