เคยได้ยินมาว่าในอดีตคนไทยไปเรียนเมืองนอกเพื่อฝึกความลำบากใช่ไหมคะ?   เพราะอยู่เมืองไทยมีแต่ความสุขสบาย มีครอบครัวที่อบอุ่น  

มีกรณีนักเรียนทุนพสวท.คนหนึ่ง ไปเรียนปริญญาโท-เอกด้านเคมีที่บอสตัน  แต่ไม่สามารถทำปริญญาเอกสำเร็จ เพราะเจออุบัติเหตุขณะไปท่องเที่ยวกับเพื่อนๆ  แต่ไม่มีใครยอมดูแลช่วยเหลือ ทั้งที่เป็นต้นเหตุ (ที่นี่ไม่มีเพื่อนคนไทย  ค่าใช้จ่ายสูง ฯลฯ) เขาคิดว่าทั้งชีวิตมีแต่เรียนหนังสือเพื่อทำเกรด  แต่ขาดความสุขทางชีวิตด้านอื่นๆ  พ่อแม่ครอบครัวที่ภูเก็ตก็เป็นห่วง จึงตัดสินใจกลับมาเป็นอาจารย์ที่มอ. แม้เพื่อนๆอาจจะงงว่าทำไมคนที่เรียนเก่งที่สุดในรุ่นไม่ได้ ดร. แต่มีเพื่อนนักเรียนไทยอีกหลายคนที่เห็นด้วยกับการตัดสินใจครั้งนี้ของเธอ