สวัสดีครับ เอก - จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

ขอบคุณมาก ๆ ที่ห่วงใยความรู้สึกมากมายถึงขนาดนี้

จริง ๆ แล้วผมไม่ได้เป็นอะไรเลยครับ เพียงแต่เรื่องมันยาก และก็สะท้อนให้รับรู้ว่าผมคิดและรู้สึกอย่างไร สงสัยจะอินมากไปเลยดูล้น ๆ

ผมมิได้ต้ังใจจะถ่มทับตัวเอง แต่ผมเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ผมเรียนรู้และคิดได้ช้า ต้องใช้เวลามากกว่าผู้คนทั่วไป

จริง ๆ แล้ว ผมดีใจมากที่ได้รับโอกาสให้เข้าไปร่วมเรียนรู้ด้วย ในชีวิตผมที่เติบโตขึ้นมาทั้งความคิดและจิตใจก็เพราะการได้รับโอกาส มิฉะนั้นเด็กบ้านนอกอย่างผมที่เกือบจะไม่ได้เรียนหนังสือด้วยซ้ำจะมีที่ยืนอยู่ ณ จุดนี้ได้อย่างไร

ผมเปลี่ยนวงเข้าไปเรียนรู้นอกเหนือประสบการณ์ตัวเองอยู่บ่อยคร้ัง พบกับความยากเย็นเป็นปกติธรรมดาครับ

ขอบคุณอีกคร้ังครับ