อ่านจบน้ำตาซึม ๆ น่ารักจังคุณหมอกับคุณครู...ต่างคนต่างเติมในสิ่งที่ขาดให้แก่กัน...จึงเป็นการเปลี่ยนแปลงในทางสร้างสรรค์ น่าภูมิใจกับความอดทนและมิตรไมตรีที่เปี่ยมล้นด้วยความรัก...ความสวยงามจจึงตามมา..."โลกมิได้รุ่งโรจน์ด้วยแสงสี แต่ด้วยมิตรไมตรีแห่งความรัก" ขอบพระคุณมากค่ะที่นำเรื่องราวดี ๆ มาให้อ่าน

• สวัสดีค่ะ น้องVij
• อารมณ์อ่อนไหวเหมือนกันเลย  หรือว่า  "คนอ่อนโยนมักอ่อนไหว" ง่าย
  แต่ "อ่อนโยนห้ามอ่อนแอ" นะคะ
• ขอบคุณที่มาให้กำลังใจเท็ดดี้กับครูทอมป์สัน
• โชคดีมีความสุขค่ะน้องสาว
  
  

ประทับใจเรื่องราวมากเลย มันก็เป็นแบบนี้แหละ พี่สุถึงว่าอนาคตยังอีกยาวไกล อย่าพึ่งไปตำหนิเด็ก เพราะเขายังเล็กอยู่ เขายังต้องการกำลังใจ  คุณครูจึงเป็นบุคคลที่ใกล้ชิดเด็กมากที่สุด จะแต่งแต้มสีสัน ให้สวยสดงดงาม อย่าพึ่งไปทำร้ายเขาก่อน ดีมากคะ คุณครูทุกคนถ้าได้อ่าน คงจะสงสารศิษย์ของตนเองมากขึ้น และคงไม่ตั้งแง่กับเขา

กดไปอ่านงานด้วย http://gotoknow.org/blog/lelaxy/305596 รักแท้จากหัวใจ ให้เธอ

• สวัสดีค่ะ  พี่สุ
• ขอบพระคุณที่ติดตามอ่านจนจบค่ะ
• "เด็กเด็กเหมือนผ้าขาว   ผู้ใหญ่เราเปรียบเช่นสี
  แต่งแต้มให้พอดี           ผ้าขาวนี้สีงดงาม"

• ขอบคุณนะคะ
• สำหรับนิทานดีๆ
• สะท้อนอะไรหลายอย่างเชียวค่ะ
• อิทธิพลของความคิด
• นี่ร้ายจริงๆ

• สวัสดีค่ะ คุณหมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ 
• ขอบพระคุณที่ให้เกียรติมาเยี่ยมค่ะ
  "อิทธิพลของความคิด  บ่อยครั้งที่ทำร้ายเด็กโดยไม่รู้ตัว
  โดยเฉพาะพ่อแม่ที่เชื่อเรื่องหมอดูค่ะ..."

มะรืนนี้ จะได้ไปหาเท็ดดี้ที่ห้องแล้ว

เย้ !เย้ !เย้!

• สวัสดีค่ะ  คุณครู ป.๑
• ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ
• คิดถึงเท็ดดี้หรือคะ
• ดีใจด้วยค่ะ  จะได้พบเท็ดดี้...
  เด็ก ๆ น่ารักกว่าผู้ใหญ่มากนะคะ  บริสุทธิ์ไร้เดียงสา
  โดยเฉพาะเด็ก ป.๑