แก้ปัญหาในจุดที่ท่านยืนอยู่..ก็แล้วกัน


ทำงานหนัก เป็นดอกไม้แห่งชีวิต  ..จาก  การดู วีดีโอ  เมื่อคราวที่รู้จัก KM.ใหม่ๆ  ครูอ้อย..ยังได้เขียนบทความกับเขา  เล่าเรื่อง  ..เสียงกู่จากครูใหญ่เลย..

.เมื่อวานนี้...ครูอ้อยได้  เขียนบันทึก  การแก้ปัญหา  เกี่ยวกับการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ  ซึ่งระบุว่า  เป็นปัญหาระดับประเทศ 

 เท่าที่ครูอ้อยทำอยู่ทุกวันนี้  ก็เป็นการแก้ปัญหาได้ทางหนึ่ง   ที่ไม่ได้อยู่เฉยเลย  และคิดว่า.นี่คือ  ปัญหาที่ทุกคนต้องร่วมมือกัน  โดยเฉพาะตัวครูอ้อยเอง..ยิงตรงว่า....เป็นครูผู้สอนโดยตรงแล้ว..ต้องเข้าร่วมการแก้ปัญหาแน่นอน...

ครูอ้อยจึงได้คิด  ในแต่ละวัน  เฝ้าคิดว่า...เทคนิคการสอนภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษา อะไรบ้างที่จะนำมาเขียน  นำมาเผยแพร่  ที่ได้จากการปฏิบัติจริง  และมีผลประโยชน์โดยตรงกับนักเรียน...และครูผู้ใฝ่รู้

ครูอ้อยและครูหลายๆท่านที่เป็นครูผู้สอนภาษาอังกฤษ  ต่างก็ร่วมมือ  ร่วมใจในการแก้ปัญหาของตน  ในจุดของตนที่ยืนอยู่  

ในขณะเดียวกัน  ครูอ้อยและครูผู้สอนภาษาอังกฤษหลายๆท่าน  ก็ไม่สามารถไปแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในจุดที่อื่น  ที่ไปไม่ได้ 

ก็ขอให้ทุกคน  แก้ปัญหาในจุดที่ท่านยืนอยู่ก็......แล้วกัน...

ต่างคนต่างแก้ปัญหากันไป  ตามแต่ศักยภาพที่มีอยู่  ที่จะพอปฏิบัติ  ให้ความร่วมมือได้    อย่าง เช่น ผู้ปกครอง  ท่านมีส่วนใหญ่ที่จะช่วยผลักดัน  ท่านมีอานุภาพแห่งรัก  ที่จะทำให้บุตรหลานของท่าน เรียนดี มีวินัย ใฝ่คุณธรรม  ลูกหลานของท่านอยู่ในมือท่านแล้ว  เหลือแต่ว่า...ท่านจะปั้นลูกหลานของท่านอย่างไร ..

แก้ปัญหาของท่าน เมื่อมีปัญหา  เรียกว่า...แก้ปัญหาในจุดที่ท่านยืนอยู่ 

ท่านครูระดับต่างๆ ที่เหนือขึ้นไปกว่า  ระดับประถม นี่ ก็เช่นกัน  ท่านแก้ปัญหาในส่วนของท่าน  ทำงานไป  แก้ปัญหาไป  นักเรียนของท่าน  มีปัญหาอะไร  ท่านช่วยนักเรียนไปด้วย  แก้ปัญหาได้  ได้บุญและกุศลด้วย....เหลือแต่ว่า  ท่านจะโทษว่า  ครูประถมสอนมาอย่างไร  ฉันจะส่งไปต่อไปอย่างนี้  เรียกว่า  ท่านผลักปัญหาให้คนอื่น  ไม่ได้ร่วมมือกันแก้ปัญหาแล้ว....

ส่วนท่านนักวิชาการ  ที่มองปลายทาง  เห็นนั่น  เห็นโน่น  เห็นนี่  นั่นคือ...ผลิตผลที่ออกมาจากกระบวนการจัดการเรียนรู้  นั่นเป็นปลายทางแห่งการเดินทาง..ที่มีการส่งต่อของการเรียนรู้มาหลายระดับ   ท่านมองแต่ปลายทาง  ซึ่งมี่ปัญหารุมเร้า  จนท่านอยากจะร้องไห้  นั่นเป็นหนทางแรกที่จะแก้ปัญหาหรอกหรือ...เปล่าเลย 

ปัญหาของท่านยิ่งจะใหญ่โต  กว้างขวาง และลึกล้ำ  บอกแล้วไงว่า...หากท่านแก้ปัญหาในจุดที่ท่านยืนอยู่ของแต่ละคน  ไม่ก้าวก่าย  ไม่เกี่ยงงอน  ไม่โยนกลอง 

ทุกคนแก้ปัญหาของตนเอง  มองปัญหาส่วนรวมที่จะช่วยกันแก้...ที่แน่ๆ  ก็คือ  ปัญหานั้นจะหมดไป   

อย่างน้อยที่สุด  ปัญหานั้นก็จะเบาบาง  และผ่านเลยไป..เชื่อสิ

หมายเลขบันทึก: 138605เขียนเมื่อ 15 ตุลาคม 2007 04:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:27 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
  • มาให้กำลังใจและร่วมแก้ปัญหา
  • ปัญหาทางการศึกษาพอจะแก้ได้
  • แต่ปัญหาใจแก้ยากจัง
  • อิอิอิ
  • มาบอกว่า มีหลายปัจจัยและบริบทที่คุณครู กระทรวง รัฐบาลต้องจริงใจในการแก้ปัญหาในด้านการศึกษามากกว่านี้ ไม่ใช่ทำแบบการหาเสียง ต้องทำปัญหาการศึกษาให้เป็นวาระแห่งชาติ
  • ขอให้พี่อ้อยมีความสุขกับการทำงานะครับ

ขอบคุณค่ะ น้องขจิต...ขจิต ฝอยทอง

  • เสียงของน้องขจิตที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นครั้งนี้  จะทำให้บันทึกของครูอ้อยมีความหมายมากๆค่ะ..ขอบคุณค่ะ
  • ความจริงใจในการแก้ปัญหา ก็เป็นแนวหนึ่งค่ะที่ทุกคนต้องตระหนักให้ชัดเจน  และรีบด่วนที่จะร่วมมือร่วมใจกัน ...แก้ปัญหาที่จุดยืนของตัวเองก่อนค่ะ
  • ครูอ้อยอยากมีความสุขในการทำงาน  แต่ไม่อยากมีความสุขในการทำงา ค่ะ  อิอิ  ทำงา ไม่เป็นค่ะ  มันยากไหมคะนี้  อิอิ......  ล้อเล่น

คิดถึงค่ะ...แฟนเต็มเมือง  ยังบอกว่าไม่มี...ขี้จุ๊

สวัสดีค่ะ  พี่อ้อย..... คนเก่ง

อยากเอารูปภาพขึ้นบล็อก ค่ะ ทำไงค่ะ

แบบว่ามือใหม่ หัดเขียนบล็อก นะค่ะ

สวัสดีค่ะน้องสร้อย...สร้อยสุมาลัย

  • น้องเปิดบันทึกตามปกติ  เอาเม้าส์คลิกขวา  มีคำว่า insert เลือก 1...1  ขนาดรูป 250..200  คลิก  middle  แล้วได้กล่อง มา 1 กล่อง..
  • กลับมาที่ไฟล์อัลบั้ม..ในศูนย์รวมข้อมูล  copy ..url ของภาพ
  • แล้วกลับมาที่บันทึก  คลิก icon ที่มีรูปต้นไม้  กล่องเมนูโผล่ขึ้นมา  ก็นำ copy paste..url ที่น้อง copy มา  ใส่ขนาดเท่ากับที่ใส่ในกล่องสักครู่  แล้วก็  insert  ภาพก็จะขึ้นมา
  • อย่าลืม  อัพ ภาพไว้ในไฟล์อัลบั้มของ G2K ก่อนนะคะ..น้องสาวคนสวย
  • เป็นการใด..จะตรวจการบ้านนะคะ...โหลดภาพเป็นหรือยังคะ..จะตามไปดูในศูนย์รวบรวมข้อมูลเดี๋ยวนี้นะ

Let's go.....

           ทุกจุดมีปัญาที่ต้องแก้ไข  ถ้าทุกคนรู้ปัญหาและ "แก้ไขปัญหาในจุดที่ตนยืนอยู่"  อย่างที่ครูอ้อยว่า  ปัญหาก็จะเบาบางและไม่หมักหมกมากมายอย่างที่เป็น

สวัสดีค่ะน้อง...สุนันท์ พลับเที่ยง

  • ปัญหามันเกิดได้ทุกที่   ทำตัวเป็นมิตรกับมัน   หากมันรุนแรงที่จะต้องรีบด่วนแก้ไข  ก็ต้องหาแนวทาง  หาความร่วมมือ  หาผู้เชี่ยวชาญ   ปัญหานั้น...ก็จะมันหมดไป
  • อย่าลืมศึกษาปัญหา  และการเกิดของปัญหานั้นก่อน  จึงจะรู้แนวทางการแก้ปัญหา...

ขอบคุณนะคะ..สบายดีนะคะ

  • เข้ามาให้กำลังใจค่ะ
  • ปัญหาทุกอย่างแก้ได้ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะน้อง...nart

ปัญหา มันมากและนานมาแล้ว  แถมยังแก้ไม่ตรงจุด  แบบเกาไม่ถูกที่คันค่ะ

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท