วันเผา...น้องจิ(จิราภรณ์ บางลี่วิทยา)
เผาที่ว่าคือ ผมจะนำเรื่องของน้องจิมาเล่าให้ฟัง หากใช้คำผิด ขออภัยด้วยครับ ผมไม่ชอบเขียน เขียนไม่เป็นจริงๆๆ บางครั้งสิ่งที่เราเขียนมันสื่อความรู้สึกนึกคิดเราได้ไม่หมด หรือบางทีเพี้ยนไปเลย
พวกเราได้สร้างบล็อกของโรงเรียนเพื่อจะปั้มหล่อหลอมนักเรียนให้เป็นอย่างที่เราอยากให้เป็น บล็อกของน้องจิ หมายถึง แม่พิมพ์ที่จะทำให้น้องจิ ของเรา เป็นอย่างทุกวันนี้ ก่อนอื่นต้องทราบก่อนว่า พวกเราใช้ระยะเวลาในการหลอมตัวตนของน้องจิ ประมาณ ๒,๑๙๐ วัน ในช่วงของ ๑,๐๙๕ วัน(๓ ปี ม.๑-๓) เราพบว่ารูปแบบการบ่น การบอก ให้น้องจิฟังไม่ได้ทำให้น้องจิ เกิดการพัฒนาการตามศักยภาพของตัวตนของเขาเอง ไม่เต็มที่ อะไรๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวน้องจิในขณะนั้น เป็นแบบถูกชุดกระชาก ลากถู ที่ครูอยากให้เป็นมากกว่า ลักษณะแบบนี้จะอยู่กับตัวน้องได้ไม่นาน ไม่ยั่งยืน
ดังนั้นใน ๑,๐๙๕ วันที่เหลือ(๓ ปีในมัธยมศึกษาตอนปลาย) พวกเราจึงปรับกลยุทธ์ให้กับน้องจิใหม่โดย ให้น้องจิกับเพื่อนๆ ของเขา ได้คิด ได้ทำกิจกรรมกันเอง ให้พวกเขาเป็นพระเอก เป็นนางเอก พวกเราเป็นฝ่ายสนับสนุนส่งเสริม เช่น ฝ่ายกิจการนักเรียน มีความต้องการอยากให้นักเรียนใช้เวลาช่วงพักกลางวันให้เป็นประโยชน์ สภานักเรียนก็ได้ช่วยกันคิดโครงการแข่งขันกระโดดเชือกเพื่อสุขภาพ(เป็นกลุ่มๆละ ไม่น้อยกว่า ๑๐ คน) พวกเขาบริหารจัดการกันเอง ครูสนับสนุนเชือก รางวัลพร้อมอุปกรณ์อื่นๆ อีกงานที่เห็นชัดเจนคืองานวันกตัญญู(วันจบการศึกษา)ปีการศึกษา ๒๕๕๐ สภานักเรียนก็คิดรูปแบบงานนี้ ศิษย์เก่ารุ่น ๓ นายชัยสวัสดิ์ กิตติพรไพบูลย์ ปลัดกระทรวงคมนาคม มาเป็นประธานมอบใบประกาศฯ แล้วมีพิธีมอบใบประกาศฯให้ พ่อ แม่ ผู้ปกครอง และกราบที่เท้าขอบพระคุณท่าน งานนี้สภานักเรียนทำเองทั้งหมด การต้อนรับ การกล่าวรายงาน การเชิญแขก ทำของที่ระลึกกันเอง ตลอดจนจัดสถานที่ งานนิทรรศการและแสดงผลงานทางวิชาการของครูและนักเรียน เป็นต้น
พวกเราพบว่าตั้งแต่เราเริ่มกลยุทธ์ใหม่ให้เขาเป็นพระเอก เป็นนางเอก เราค้นพบดาวเด่นของบางลี่วิทยา หลายดวง ทุกคนมีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้น กล้าคิด กล้าทำ กล้าแสดงออก เป็นตัวตนของตัวเขาเอง ทุกคนวิ่งเข้าหากิจกรรม เข้าร่วมกับกลุ่ม แล้วเขาก็รู้ว่าเขามีคุณค่า เขาทำได้แล้วก็ทำได้ดีด้วย พวกเขาเกิดความภาคภูมิใจ พวกเขาจะรู้มากกว่าครู พวกเขาจะเป็นผู้ต้อนรับนำพาผู้มาเยี่ยมบางลี่วิทยา สามารถนำพาคนแก่อย่างเรา(เรียนรู้ไปพร้อมๆกันกับพวกเขา) ไปทำอะไรดีๆๆ ได้มากมาย พวกเราเองถูกเปลี่ยนบทบาทจากหน้ามือเป็นหลังมือไปเลย(ก็สบายดีนะ) การใช้รูปแบบกลยุทธ์นี้ต้องค่อยเป็นค่อยไป จะไม่พบเห็นอะไรที่โดดเด่น ทุกอย่างจะค่อยๆๆ ตกตะกอนและฝังลึกอยู่ในตัวตนของเขาอย่างมั่นคงและถาวร
ปี ๒๕๕๑ จึงเป็นปีแห่งความภาคภูมิใจของชาวบางลี่วิทยา นักเรียนชั้น ม.๖ ได้โค้วต้าศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา ถึง ๖๘ คน จากนักเรียนชั้นม. ๖ ทั้งหมด ๑๔๐ คน หลายคนได้ตั้ง ๓-๔ สถาบัน ในจำนวนนี้ ได้แก่น้องจิ คือสินค้าที่ได้จากการปั้มออกจากแม่พิมพ์ บล็อกของบางลี่วิทยา
น้องจิ ประสบความสำเร็จและมีผลงานเป็นที่น่าชื่นชม ดังที่ท่านได้ทราบมาเป็นระยะ เช่น
๑. ชนะเลิศการประกวดเพลงพื้นบ้านภาคกลาง ณ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ปี ๒๕๔๙และ ๒๕๕๐
๒. รองชนะเลิศการประกวดเพลงอีแซว ในงานอนุสรณ์ดอนเจดีย์ ปี ๒๕๔๙ และ ๒๕๕๐
๓. รองชนะเลิศการพูดสุนทรพจน์สำเนียงสุพรรณ ระดับจังหวัดเมื่อปี ๒๕๕๐
๔. ได้รับการคัดเลือกเป็นตัวแทน สพท.สพ.๒ ไปประชันกลอนสด ณ ห้วยทราย จังหวัดเพชรบุรี และได้ผ่านเข้ารอบสุดท้าย
๕. และล่าสุดได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ ๒ การประกวดเขียนความเรียงเรื่องพ่อของมติชนร่วมกับเครือซีเมนต์ไทย
๖. ได้รางวัลนักเรียนผู้มีผลงานดีเด่นในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ผ่านเว็บไซต์ ปี ๒๕๕๑
๗. ปัจจุบันเธอเป็นประธานสภาเยาวชนอำเภอสองพี่น้อง
๘. เป็นประธานชุมนุมดนตรีไทย
๙. เป็นหัวหน้าคณะเพลงอีแซวนักเรียนโรงเรียนบางลี่วิทยา
๑๐. ขณะนี้สอบเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัยศิลปากร คณะอักษรศาสตร์ได้แล้ว
๑๑. ขณะนี้เป็นนักศึกษาเรียนล่วงหน้า ของม.รามคำแหง ในคณะมนุษยศาสตร์ วิชาเอกภาษาไทย
สวัสดีครับ อาจารย์ประจักษ์
สวัสดีครับ
อาจารย์ ถ้าจะเผา เผาให้สุดๆเลย อย่าเว้น
หลานคนนี้ มีมุมมองไม่เหมือนเด็กทั่วไปครับ
ดูแลกันดีๆครับ ไปถูกทางดีมากครับเป็นบุคลากรสำคัญครับ
ขอบคุณท่าน6. นายสังเวียร
ที่เป็นกำลังใจ ให้ชาวบางลี่ตลอดมา
พวกเราพยายามเต็มที่กับท่านอาจารย์
พวกเราคงจะพัฒนาแม่พิมพ์ไปเรื่อยๆๆครับผม
ขอเป็นอีกหนึ่งคนที่ชื่นชมและยินดีด้วยกับน้องจิ แซ่เฮ ค่ะ ^^
สวัสดีครับ อ.ประจักษ์
สวัสดีค่ะพี่ประจักษ์
แวะมาเยี่ยมค่ะ และขอแสดงความชื่นชมยินดีด้วยค่ะที่โรงเรียนบางลี่ปั้นลูกศิษย์ได้ยอดเยี่ยมสามารถเป็นแบบอย่างที่ดีได้ ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ทุกคนค่ะ
สวัสดีเจ้าค่ะ พ่อประจักษ์
ป๊าดดดดดดดดดดดดดดด โดนเผา..แต่แปลกๆ โดนเผาทำไมอ่านไปแล้วยิ้ม ไม่เข้าใจ 5555++...ขอบคุณเจ้าค่ะ คุณพ่อที่น่ารัก ที่เอาหนูมาเผา หนูก็เผาพ่อมาแล้วบันทึกเห็นไหมเจ้าค่ะ 55555+++ ถ้าไม่เห็น ไปดูได้เลย เผาไปแล้ว คิคิ เอิกๆๆๆ ไหนๆ ดูซิ ใครมาเผาหนูบ้างเนี่ย ก๊ากๆๆ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^
พ่อๆๆ คนที่พ่อเรียกว่าอา ท่าจะไม่ใช่เจ้าค่ะ น่าจะเป็นลุง 55555++ ลุงเสียงเหน่อๆด้วย คิคิ มากินมะม่วง มะพร้าว ไม่ยอมจ่ายตังส์ คิคิ ขอลูกสาวเผามั่ง 5555++
นั่นๆๆนินทา โห เขาเป็นพี่หลอกตัวเอง อิอิอิๆๆๆ วัยรุ่นเซ็งเลย ฝากไว้ก่อนนะโอฬาร
มาดูเขม่าๆ....ได้ข่าวว่าใครโดนเผา...
ถ้าเผาอย่างงี้...น้องจิ...คงเปียกไปทั้งตัวค่ะ...(เปียกด้วยน้ำตาแห่งความปลื้มใจ..)
สวัสดีค่ะท่านผ.อ.
ครูแอนมาร่วมงานเผาค่ะ แต่มาแบบยิ้มๆ มากกว่านะคะ
น้องจิเก่งมากด้วยค่ะ เป็นดาวดวงสวยของบางลี่ฯ แถมเจิดจรัสใน G2K อีกต่างหาก เห็นท่าน ผ.อ.บอกว่ามีอีกหลายดวงที่เจิดจรัสฉายแววเก่งออกมาที่โรงเรียน แสดงว่าครูบางลี่ฯเก่งค่ะ...ปั้นดาวออกสู่ท้องฟ้าได้อย่างน่าภูมิใจ
ที่สำคัญไปว่านั้น..ครูแอนว่ามันเป็นการบริหารจัดการโรงเรียนที่ดีที่นำโดยท่าน ผ.อ.ด้วยนะคะเนี่ย....
เอ...แล้วอย่างนี้...ถ้าครูแอนจะมอบ.."โล่ผู้บริหารโรงเรียนดีเด่น"....ให้ท่าน ผ.อ. ท่านผ.อ.จะว่ากระไรมั๊ยคะ แล้วจะรับที่สงขลาหรือไปมอบให้ที่สุพรรณดีคะเนี่ย...ขอบคุณค่ะ
เหม็นกลิ่นไหม้ไปถึงเชียงใหม่ คิดว่าใครถูกย่าง อ๋อ น้องจิ คนเก่งของเราเอง อิอิ
สวัสดีค่ะ
นี่ละความภูมิใจของครูบาอาจารย์ ที่มีลูกศิษย์ดี เป็นศรีแก่โรงเรียน ขอมาชื่นชมค่ะ
และคิดว่า ต่อไปท่านอาจารย์ทั้งหลาย จะยิ่งมีกำลังใจในการปั้นลูกศิษย์เอกๆ คนต่อไปนะคะ
ตามมาชื่นชมความสุกสกาวของดวงดาวน้อยใหญ่แห่งจักรวาลการศึกษาครับ... ตั้งแต่ดาวฤกษ์ดวงน้อยๆ ที่ส่องสว่างให้ตัวเองและจักรวาลเช่นน้องจิและนักเรียนทั้งหลาย ทั้งดาวฤกษ์ดวงเด่นเช่นคุณครูพรรณาและเพื่อนครูทุกท่านและ...ดาวฤกษ์ผู้ยิ่งใหญ่ที่เผาผลาญตัวตนเพื่อส่องแสงแห่งจักราล เช่นท่าน ผอ.ประจักษ์ ...น่ายินดีที่ค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนที่ดวงดาวเต็มท้องฟ้า...ขอบคุณชาวบางลี่วิทยาทุกคนที่ได้มอบสิ่งดีๆ ให้กับการศึกษาไทยครับ...
รูปนี้น้องจิกำลังจะขับเสภา ที่ครูพิสูจน์แต่งขึ้นมาสดๆ ในวันภาษาไทยเจ้าค่ะ ...แต่ว่า พ่อหารูปสวยๆไม่ได้แล้วหรอเจ้าค่ะ 555++ รูปนี้เหมือนนางตานีอย่างที่เขาว่าจริงๆด้วย แถมตาเหร่อีกแล้วค่ะ 5555555++
ภาพนี้น้องจิ กำลังซ้อมละคร เพื่อเตรียมตัวไปแสดงวิพิธทัศนา เปิดตำนานเพลงอีแซวพื้นบ้านสืบสานสู่สายเลือดสุพรรณค่ะ โห ยังเด็กๆอยู่เลยรูปเนี้ย ตอนนี้ ก็ยังเด็กเหมือนเดิม555++ ปัญญาอ่ะพ่อที่เด็ก ก๊ากๆๆๆ
ขอบคุณพ่อประจักษ์ที่นำรูปหนูมาขึ้นให้เจ้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ คิคิ พรุ่งนี้เจอกันเจ้าค่ะ แวะมาอธิบายให้ คิคิ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---->น้องจิ ^_^
สวัสดีค่ะ
ขอขอบพระคุณที่ ผอ. เขียนบันทึกนี้นำทางค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ประจักษ์ ...แวะมาเยี่ยมค่ะ
เคยแวะทักน้องจิหลายครั้ง
และครั้งนี้ได้มารู้จักความเป็นไปเป็นมา...การร่วมกันก่อ
...และบทบาทของครูผู้สอนของโรงเรียนบางสี่วิทยา...มากยิ่งขึ้น
ขอเป็นกำลังใจในการกิจกรรมดีดีของอาจารย์-นักเรียน รร.บางสี่วิทยาค่ะ
ตามท่านมา จากที่ท่านไปให้กำลังใจที่บล็อค โห...มาพบของดี ดีมากๆที่ได้อ่าน
ทำให้อยากคุ้ยอ่าน อ่าน อ่านต่ออีก เร่งงานจนหลังแข็ง หากได้มาอ่านเรื่องราวเหล่านี้บ้าง คล้ายๆได้ออกกำลังกาย(ทางสมอง)ขอบคุณนะคะ