บ่นคิดถึงอาจารย์แป๋วอยู่เมื่อวาน ไอความคิดถึงยังไม่ทันจาง เช้านี้ก็ได้รับโทรศัพท์จากอาจารย์แป๋วเลย...เสียงจากปลายทางบ่งบอกถึงความรีบร้อนว่า “น้องลงมาหาพี่ด่วนเลยจ้า” ในใจแอบคิดอยู่แล้วว่า อาจารย์แป๋วต้องเอาของที่ฝากซื้อจากการไป Tour ญี่ปุ่นมาให้แน่ ๆ เลยรีบรุดไปชั้นล่าง แล้วก็ได้รับของฝากจากญี่ปุ่นค่ะ ต้องย้ำว่าเป็นของฝากไม่ใช่ของฝากซื้อ นั่นคือ “ซุปญี่ปุ่น”
**ภาพเมื่อครั้งไปทานอาหารที่มีซุปญี่ปุ่นไว้ซดคล่องคอ
"ซุปญี่ปุ่น" เมื่อคราวได้ทานครั้งแรกก็ไม่ค่อยนิยมชมชอบสักเท่าไหร่ เนื่องจากเมื่อก่อนประเภทเต้าหูนี่ต้องขอเอาไปไกลๆ ต่อมาก็พยายามลองทานน้ำเต้าหู้ก็ทานได้ (ทานดี) เมื่อต้นปีลองทานดูครั้งแรกก็แปลกๆ พอทานเรื่อยก็รู้สึกว่ารสชาติอร่อยดี เลยฝากอาจารย์แป๋วซื้อ เวลาทานสะดวกดี เวลาทานข้าวไม่มีน้ำซุปก็ทำง่ายๆ คือ นำซุปสำเร็จรูปที่อยู่ในซองละลายน้ำร้อนก็ได้ ซุปญี่ปุ่นอร่อยๆทานแล้วค่ะ พูดถึงคนญี่ปุ่นเขาชอบทำอะไรกุ๊กกิ๊ก มีอะไรที่อำนวยความสะดวกเรื่อยแบบเล็กๆน้อยๆก็ทำ อย่าง ‘ชา’ ที่หลายคนชอบทานนักหนา เขาใส่ขวดเหมือนพริกไทย เวลาจะทานน้ำชาร้อนสักถ้วยก็แสนสะดวก เหยาะผงชาลงไปในแก้วกดน้ำร้อนใส่ คนให้เข้ากันก็เป็นอันใช้ได้
วกมาเรื่องอาจารย์แป๋วต่อ ... หลังจากรับของฝากเสร็จยังไม่ทันคุยอะไรกันต่อ อาจารย์แป๋วก็บอกว่า “พี่จะไปเลย(จังหวัด)ละนะ” เอาไว้คุยกันวันหลัง เลยไม่ได้คุยอะไรกันต่อเลย อดเม้าท์ค่ะ