ความต้องการพื้นฐานของมนุษย์

 

คือที่สุดแห่งชีวีที่เกิดก่อ

 

ปัจจัยสี่มิใช่จะเพียงพอ

 

จึงมีต่อมีเติมเพิ่มขึ้นมา

 

ความต้องการอย่างหนึ่งซึ่งร้ายนัก

 

คือต้องการให้ " คนรัก" กันทั่วหน้า

 

ต้องการให้คนเขาเทิด " เชิดบูชา"

 

ความต้องการนี้หนามันน่ากลัว

 

หลายหลายคนตำแหน่งเด่น " เป็นหัวหน้า"

 

แต่..ทำตัวไร้ค่าน่าปวดหัว

 

ภาวะผู้นำไม่มีที่ในตัว

 

แต่เมามัวหลงว่า..."ข้าเก่งจริง"

 

เอาตำแหน่งเข้าข่มผสมขู่

 

ให้ว่าดูน่าเกรงใจไปทุกสิ่ง

 

เอาเรื่องขั้น เรื่องเงินทอง มาท้วงติง

 

ให้ลูกน้องเกรงกริ่งหวั่นเกรงกัน

 

คนแบบนี้มีแต่แค่ "พระเดช"

 

น่าสมเพศเวทนาปน "น่าขัน"

 

วิตกจริตคิดระแวงอยู่ทุกวัน

 

ลูกน้องไม่เป็นอันจะทำงาน

 

หาก "ผู้นำ" คนไหนเขาใจกว้าง

 

และเปิดทางทุกคนรวมร่วมประสาน

 

ยอมรับฟังความคิดเห็นในกิจการ

 

มิช้านาน "บารมี" นี้เพิ่มพูน

 

ธรรมดา ธรรมดา คำว่าไว้

 

กิเลศคนท่วมใจไม่สิ้นสูญ

 

"อกุศล"  คือบ่อเกิดที่พร้อมมูล

 

มันเกื้อกูล..."ความทุกข์"....ให้ทุกคน

 

จงระวังชั่งใจเอาไว้เถิด

 

อย่าให้เกิด " ความต้องการ" อันมัวหม่น

 

เป็นหัวหน้า...ต้องรู้จักจะ..."ครองตน"

 

ก่อนหวังผลจะ" ครองคน " และ  "ครองงาน"

 

.........................................

 

                                     คีต์ตะวัน

                                      22/07/54