เมื่อวานทีม QA-Team ออกเยี่ยมยามโรงเรียนสาธิตมัธยม มหาวิทยาลัยมหาสารคาม เพื่อถามไถ่ปัญญาต่างๆ มีผู้บริหาร อาจารย์ 11 คน ร่วมพูดคุยกัน ในหัวปลา “การประกันคุณภาพภายใน IQA” ผมไม่ได้ไปร่วมทีมด้วย แต่ท่านอาจารย์ JJ มอบหมายหน้าที่ให้ผมทำการอำนวยการทบทวนกิจกรรม และนำเสนอบน blog 

สภาพทั่วไป/ปัญหาจากพูดคุย

• โรงเรียนยังให้ความสำคัญอยู่ในเฉพาะกรอบมาตรฐานและตัวบ่งชี้ ที่ สมศ. กำหนดเท่านั้น (minimum) ไม่ได้เพิ่มจุดเด่น หรืออัตลักษณ์ที่เป็นของโรงเรียน
• การสำรวจของมูลเพิ่มเติมจากผู้มีส่วนเกี่ยวของ โดยเฉพาะผู้ปกครอง เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงทั้งพฤติกรรม ความรู้ ทักษะ ยังไม่ได้ดำเนินการ 
• ยังไม่มีการเชื่อมโยงกับหน่วยงานที่มีภารกิจเหมือนกัน เช่น โรงเรียนสาธิตมัธยม โรงเรียนระดับขั้นพื้นฐานในจังหวัดมหาสารคาม
• สมศ. ไม่ได้แจ้งกำหนดการประเมินภายนอก รอบที่ 1 ซึ่งเปิดสอนมา 4 ปีการศึกษาแล้ว
• ความรู้ความเข้าในระบบประกันคุณภาพยังไม่ทั่วถึงครอบคลุมทุกโรงเรียน
• เป็นต้น

แนวทางที่ควรดำเนินการต่อไปจากการทบทวนกิจกรรมฯ

• สร้างเครือข่ายระหว่างสถาบันระดับเดียวกัน ในขั้นต้นคือโรงเรียนสาธิตมัธยม โดยศูนย์ฯจะเป็นตัวกลางในการดำเนินการ และหลังจากนั้นขยายไปสู่เขตพื้นที่ในจังหว้ดมหาสารคาม (ลู่นอกระดับขั้นพื้นฐาน คลิ๊กภาพประกอบ)
• นำกระบวนการจัดการความรู้มาใช้เป็นเครื่องมือในการทำงาน เช่น การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกลุ่มสาระต่างๆในโรงเรียน เช่น ใช้ครูคณิตศาสตร์มาช่วยตรวจสอบความถูกในการคำนวณของSAR
• เสริมความรู้เกี่ยวกับQA ให้ถ้วนทั่วครอบคลุมทั้งโรงเรียน
• ติดตามผลผลิต(นักเรียนที่จบ)และใช้ประโยชน์จากผลผลิต
• หาการปฏิบัติที่ดี (Best Practice) ของโรงเรียนให้ได้ เพื่อการสร้างแบร์น
• ดำเนินการIQAให้เป็นระบบกลไก เพื่อต้องกังวัลการประเมินภายนอก เพราะถ้าภายในพร้อม ภายนอกก็ต้องออกมาดีด้วย
• ใช้โอกาสที่ดีคือ บุคลากร อาจารย์ อยู่ในวัยหนุ่มสาว อายุใกล้เคียงกัน เป็นประโยชน์ในการพัฒนา

สุดท้ายศูนย์ฯพัฒนาและประกันคุณภาพคงทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตร “เพื่อนช่วยเพื่อน” ในทุกๆอย่างที่ทางโรงเรียน หรือหน่วยงานภายใน มมส. ร้องขอมา ตามสรรพกำลังที่จะสามารถทำได้