ตอนผมเดินทางไปร่วมงานฉลองวันเกิด Gotoknow.org ครบรอบ 1 ปี (วันที่ 15 มิถุนายน 2549) เครื่องออกจากพิษณุโลกเวลา 8.05 น. เราบินลงไปทางใต้ ท้องฟ้าแจ่มใส แต่ก็มีเมฆพอสมควร
ผมชอบนั่งใกล้หน้าต่าง ได้ชั้นประหยัดที่นั่ง 49 K ทางด้านขวาของเครื่อง ขณะที่กำลังดูท้องฟ้าเพลินๆ เวลาประมาณ 8.35 น. เครื่องบินกำลังบินรักษาระดับเพดานการบิน ช่วงนั้นเครื่องบินบินอยู่เหนือเมฆ ผมมองเห็นเหตุการณ์ประหลาด (แต่พิสูจน์ได้และมีเหตุมีผล) คือ ผมมองเห็นเงาของเครื่องบิน ไปอยู่บนก้อนเมฆ โดยมีรัศมีล้อมรอบ <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> ผมไม่ได้ถ่ายภาพเอาไว้ ทั้งที่มีกล้องดิจิตอล ด้วยเหตุผล 2 อย่าง คือ </p><ol>
</ol><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> แต่อย่างไรก็ตาม ผมรีบหยิบกระดาษเช็ดปากของการบินไทย ซึ่งอยู่ในกล่องอาหาร ที่เสริฟบนเครื่อง มาวาดเหตุการณ์เอาไว้ แล้วผมก็นำมาถ่ายทอดเป็นภาพวาดอีกที ดังภาพต่อไปนี้</p><table border="0" align="center"><tbody>
</tbody></table> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> คงอาจมีหลายท่านที่เคยเห็นเหตุการณ์แบบนี้ แต่นี่เป็นครั้งแรกสำหรับผม เลยเอาประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟังนะครับ</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> เหตุการณ์นี้อธิบายได้ว่า ขณะเครื่องบินกำลังบินลงไปทางใต้ ผมนั่งอยู่ทางหน้าต่างข้างขวา ซึ่งเป็นทิศตะวันตก ส่วนพระอาทิตย์อยู่ทางด้านซ้ายของเครืองบินซึ่งเป็นทิศตะวันออก แสงพระอาทิตย์ส่องมากระทบเครื่องบินซึ่งเป็นเทหวัตถุ ทำให้เกิดเงาไปทางทิศตะวันตก พอดีมีก้อนปุยเมฆอยู่ด้านล่างของเครื่องบิน (เราบินอยู่เหนือเมฆ) ทำให้เงาของเครื่องตกบนเมฆ (ทำหน้าที่เป็นฉากรับ) และพอดีแสงอาทิตย์ก็ตกบนก้อนเมฆ ทำให้มองเห็นเป็นวงกลมๆ คล้ายๆ พระอาทิตย์ทรงกลดนั่นแหละครับ</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p align="center">**************</p>
หมายเหตุ
</span><ol>
</ol>
ขอขอบคุณอาจารย์สมลักษณ์...
ได้เรียนเสนอให้ท่านหาทุนมาจ้างหรือประกาศรับอาสาสมัครเป็นผู้ช่วย webmaster > คนที่ได้ทำงานร่วมกับ Gotoknow คงจะเป็นโอกาสทองของชีวิตทีเดียว...
เห็นด้วยกับอาจารย์ครับ... ทีมงาน Gotoknow เหนื่อยกว่าผู้ใช้งาน (users) มากมาย ขอถือโอกาสนี้แสดงความเคารพ & ขอบพระคุณทีมงาน Go2Know จากใจจริงของคน Go2No (ไปไม่ถึงไหน)
รออีกหน่อยนะครับท่าน Beeman ผมเองก็แทบใช้ไม่ได้ แต่ดีใจมากที่ GotoKnow จะได้กลับเมืองไทยแล้ว หวังว่าคงจะกลับมาเร็วเหมือนเดิม เห็นใจท่านอาจารย์ทั้งสองครับ ผู้ใช้เกินคาดหมายก็มักจะเป็นอย่างนี้แหละครับ
ช่วงนี้โหลดยาก เลยไม่ค่อยได้มีโอกาสเข้ามาอ่านบันทึกของท่านอาจารย์เลยค่ะ การรอคอยนี่เป็นรสชาติของชีวิตอย่างนึงเลยนะคะ เวลาคลิ๊กแล้วต้องนั่งมองแถบสถานะสีเขียวค่อยๆขึ้นทีละขีดๆ อย่างเชื่องช้านี่..ความรู้สึกบรรยายไม่ถูกเลยค่ะ
เมื่อวันก่อนรอไม่ไหวเลยมุดเข้าที่นอนซะเลย (55) แต่ยังไงก็ตามก็ยังรัก Gotoknow.org เหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเลยค่ะ และก็เชื่อว่าตอนนี้ท่านผู้พัฒนาระบบทั้ง 2 ท่านก็คงทำงานหนักอย่างมากเพื่อพวกเราทุกคน
เสียดายอย่างเดียวที่ไม่สามารถช่วยอะไรท่านทั้ง 2 ได้เลยน่ะค่ะ